putative | (adj) ซึ่งเป็นตามคำเล่าลือ |
putative | (พู'ทะทิฟว) adj. ตามคำเล่าลือ, สมมุติ, สันนิษฐาน, อนุมาน. |
putative father | ผู้ถูกอ้างว่าเป็นบิดา (ของบุตรนอกกฎหมาย) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
putative marriage | การสมรสโดยสำคัญผิดในตัวบุคคล [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
putative |
putative |
putative | (adj) purported; commonly put forth or accepted as true on inconclusive grounds |
Putative | a. [ L. putativus, fr. putare, putatum, to reckon, suppose, adjust, prune, cleanse. See Pure, and cf. Amputate, Compute, Dispute, Impute. ] Commonly thought or deemed; supposed; reputed; Thus things indifferent, being esteemed useful or pious, became customary, and then came for reverence into a putative and usurped authority. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] |