reproach | (vt) ตำหนิ, See also: กล่าวโทษ, ว่ากล่าว, Syn. blame, criticize |
reproach | (vt) ทำให้เสื่อมเสีย, See also: ทำให้ขายหน้า, Syn. disgrace |
reproach | (n) การตำหนิ, See also: การว่ากล่าว, การต่อว่า, Syn. blame, rebuke |
reproach | (n) สิ่งที่ทำให้เสื่อมเสีย, See also: ข้อตำหนิ |
reproacher | (n) ผู้ทำให้เสื่อมเสีย |
reproachful | (adj) เต็มไปด้วยคำตำหนิ, Syn. censorious, scolding |
reproach for | (phrv) ด่าว่า, See also: ดุด่า, แสดงความผิดหวังหรือเสียใจต่อการทำผิด, Syn. tell off |
reproachable | (adj) ซึ่งทำให้เสื่อมเสีย |
reproach with | (phrv) ตำหนิ, See also: จับผิด, หาข้อบกพร่องด้วย, Syn. tell off |
reproachfully | (adv) อย่างกล่าวตำหนิ, See also: โดยทำให้เสื่อมเสีย |
reproach | (รีโพรช') vt., n. (การ) ต่อว่า, ดุ, ตำหนิ, ติเตือน, ประณาม, ทำให้ถูกตำหนิ, ทำให้ขายหน้า, ข้อตำหนิ, สิ่งที่ทำให้ขายหน้า, สิ่งที่ทำให้เสื่อมเสีย, See also: reproachable adj. reproachableness n. reproachably adv. reproacher n. reproachingly adv. |
reproachful | (รีโพรช'ฟูล) adj. น่าตำหนิ, น่าต่อว่า, น่าประณาม, น่าอับอาย, See also: reproachfully adv. reproachfullness n., Syn. shameful |
reproach | (n) ความไม่พอใจ, คำติเตียน, การต่อว่า, การตำหนิ, การประณาม |
reproach | (vt) ไม่พอใจ, ติเตียน, ต่อว่า, ตำหนิ, ดุด่า, ประณาม |
reproachful | (adj) น่าตำหนิ, เป็นที่ติเตียน, น่าต่อว่า, น่าประณาม |
irreproachable | (adj) ไม่มีข้อครหา, ไม่มีตำหนิ |
ค่อนว่า | (v) reproach intentionally, See also: taunt, upbraid, Syn. กระแนะกระแหน, Example: มีคนเคยค่อนว่าว่าเราตามใจลูกเกินไป, Thai Definition: แกล้งว่าให้เจ็บใจ |
คำด่า | (n) abuse, See also: reproach, vilification, scolding, Example: หนังสือพิมพ์ใช้คำด่าในการเขียนข่าวแรงจนเกินไป, Count Unit: คำ, Thai Definition: ถ้อยคำหยาบคายชั่วช้าใช้ว่าผู้อื่นให้เกิดความเสียหาย |
คำติเตียน | (n) criticism, See also: reproach, reprimand, censure, reprove, rebuke, Syn. คำตำหนิ, คำตำหนิติเตียน, Ant. คำชม, Example: คำติเตียนไม่ได้ทำให้เขามีความรู้สึกโกรธเคืองแต่อย่างใด |
คำตำหนิ | (n) criticism, See also: reproach, reprimand, censure, reprove, rebuke, Syn. คำติเตียน, Ant. คำชม, Example: ข้าพเจ้านึกย้อนไปถึงบรรยากาศในวงสนทนา คิดถึงคำชมและคำตำหนิของบรรดาเพื่อนฝูง |
ปากหมา | (adj) abusive, See also: reproaching, Example: ไพลินพูดตรงๆ ไม่เป็นแล้วหรือพอพูดตรงๆ ก็ถูกหาว่าเป็นคนปากหมาอีก, Thai Definition: ชอบกล่าวแต่เรื่องที่จะทำให้เดือดร้อนหรือเสียหาย |
ตอด | (v) reproach, See also: satirize, ridicule, dress someone down, mock, blame, rebuke, Syn. เหน็บแนม, พูดถากถาง, Example: ทั้งคู่พูดตอดเล็กตอดน้อยกันตลอดเวลาที่มีโอกาส, Thai Definition: อาการพูดว่าเหน็บแนม |
ติติง | (v) reproach, See also: censure, reprove, blame, reprimand, criticize, blame, Syn. ทักท้วง, Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย, Example: ทำไมไม่ติติงไปที่นโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลบ้างล่ะ, Thai Definition: ทักท้วงหรือชี้เพื่อให้รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งพูดหรือทำผิด |
ก่น | (v) reproach, See also: abuse, curse, swear, Syn. ด่าว่า, ด่า, แช่ง |
ดุด่า | (v) scold, See also: reproach, blame, rebuke, reprimand, Syn. ว่ากล่าว, ตำหนิ, ด่า, ด่าทอ, ด่าว่า, บริภาษ, Example: เขาถูกดุด่าเพราะมาสาย |
ด่าว่า | [dāwā] (v) EN: scold ; reprimand ; censure ; rebuke ; reproach FR: injurier ; insulter ; agonir (r.) |
ดุ | [du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate FR: reprocher ; réprimander |
ด้วงแมง | [duangmaēng] (n) EN: blemish ; reproach ; blotch FR: reproche [ m ] ; grief [ m ] |
เอ็ด | [et] (v) EN: scold ; blame ; reproach ; yell at FR: crier ; faire du vacarme |
คำด่า | [kham dā] (n) EN: abuse ; reproach ; vilification ; scolding FR: juron [ m ] ; blasphème [ m ] |
ครหา | [kharahā] (v) EN: criticize ; blame ; condemn ; censure ; reproach ; disapprove FR: critiquer ; blâmer ; comdamner ; diffamer |
ข้อครหา | [khø kharahā] (n) EN: reproach ; disparaging statement ; scandal ; gossip ; blame |
เล่นงาน | [lenngān] (v) EN: attack ; assault ; get even with ; reprimand ; scold ; blame ; reproach ; criticize ; tackle |
ไม่มีข้อบกพร่อง | [mai mī khø bokphrǿng] (adj) EN: flawless ; irreproachable |
มัวหมอง | [mūamøng] (adj) EN: tainted ; tarnished ; reproachable ; blemished ; not completely exonerated ; in disgrace ; under a cloud FR: sali ; terni |
reproach |
reproach | |
reproached | |
reproaches | |
reproachful | |
reproaching | |
reproachfully |
reproach | (n) a mild rebuke or criticism |
reproach | (n) disgrace or shame |
reproach | (v) express criticism towards, Syn. upbraid |
Reproach | v. t. I thought your marriage fit; else imputation, If ye be reproached for the name of Christ. 1 Peter iv. 14. [ 1913 Webster ] That this newcomer, Shame, Mezentius . . . with his ardor warmed |
Reproach | n. [ F. reproche. See Reproach, v. ] [ 1913 Webster ] No reproaches even, even when pointed and barbed with the sharpest wit, appeared to give him pain. Macaulay. [ 1913 Webster ] Give not thine heritage to reproach. Joel ii. 17. [ 1913 Webster ] Come, and let us build up the wall of Jerusalem, that we be no more a reproach. Neh. ii. 17. [ 1913 Webster ] |
Reproachablr | a. [ Cf. F. reprochable. ] [ 1913 Webster ] -- |
Reproacher | n. One who reproaches. [ 1913 Webster ] |
Reproachful | a. The reproachful speeches . . . -- |
Reproachless | a. Being without reproach. [ 1913 Webster ] |
叱责 | [叱 责 / 叱 責] reproach #107,615 [Add to Longdo] |
Vorwurf { m }; Vorhaltung { f } | vorwurfsvoller Blick | über jeden Vorwurf erhaben sein | jdn. mit Vorwürfen überhäufen | reproach | look of reproach | to be above reproach; to be beyond reproach | to heap reproaches on [Add to Longdo] |
非難(P);批難 | [ひなん, hinan] (n, vs, adj-na) criticism; blame; censure; attack; reproach; (P) #5,177 [Add to Longdo] |
ジト目 | [ジトめ, jito me] (n) (m-sl) (stare or glare with) scornful eyes; reproachful eyes; disgusted eyes [Add to Longdo] |
詰責 | [きっせき, kisseki] (n, vs) (obsc) reproach; reprove; reprimand [Add to Longdo] |
恨みがましい | [うらみがましい, uramigamashii] (adj-i) reproachful; resentful; spiteful [Add to Longdo] |
恨み言;怨み言;怨言 | [うらみごと;えんげん(怨言), uramigoto ; engen ( en gen )] (n) grudge; complaint; reproach [Add to Longdo] |
恨めしい;怨めしい;怨しい(io);恨しい(io) | [うらめしい, urameshii] (adj-i) reproachful; hateful; bitter [Add to Longdo] |
恨めし気に | [うらめしげに, urameshigeni] (adv) reproachfully [Add to Longdo] |
自責 | [じせき, jiseki] (n, vs) self-condemnation; self-reproach; (P) [Add to Longdo] |
責める | [せめる, semeru] (v1, vt) (1) to condemn; to blame; to criticize; to criticise; to reproach; to accuse; (2) to urge; to press; to pester; (3) to torture; to torment; to persecute; (4) to break in (a horse); (P) [Add to Longdo] |
頂門の一針 | [ちょうもんのいっしん, choumonnoisshin] (n) painful reproach (like a needle stuck in one's scalp) [Add to Longdo] |