59 ผลลัพธ์ สำหรับ -repuls-

หรือค้นหา: -repuls-, *repuls*, repul

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

repulse	(vt) ขับไล่, See also: ทำให้ล่าถอยไป, Syn. beat off, drive away
repulse	(vt) รังเกียจ, See also: ไม่ชอบ, ขยะแขยง, Syn. disgust
repulse	(vt) ปฏิเสธ (ความช่วยเหลือ, มิตรภาพ), See also: ไม่ยอมรับ, Syn. rebuff, reject
repulse	(n) การปฏิเสธ, Syn. rebuff, rejection
repulse	(n) การขับไล่, Syn. rebuff
repulsion	(n) ความรู้สึกรังเกียจ, See also: ความรู้สึกไม่ชอบ, ความสะอิดสะเอียน, Syn. abhorrence, disgust
repulsion	(n) แรงผลัก (ทางฟิสิกส์), See also: แรงดัน, Syn. repelling force
repulsive	(adj) น่ารังเกียจ, See also: น่าขยะแขยง, Syn. disgusting, repellent
repulse from	(phrv) ขับไล่กลับไป, Syn. repel from
repulsiveness	(n) ความน่ารังเกียจ

Hope Dictionary

repulse

(รีพัลซฺ') vt., n. (การ) ขับออก, ขับไล่ไสส่ง, ผลัก, ปัดแข้งปัดขา, See also: repulser n. repulsive adj. repulsion n., Syn. repel, rebuff

Nontri Dictionary

repulse	(vt) ขจัด, ไล่, ขับไล่, ผลักไส
repulsion	(n) การขจัด, การไล่, ความสะอิดสะเอียน, การผลักไส, การขับไล่
repulsive	(adj) น่ารังเกียจ, น่าสะอิดสะเอียน, น่าผลักไส

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน

repulsion	การผลัก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
repulsion	การผลักดัน [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
repulsion	การผลักดัน [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]
repulsion	การผลักดัน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

น่าเกลียด	(adj) disgusting, See also: repulsive, detestable, Syn. น่ารังเกียจ, น่าชัง, Ant. น่ายกย่อง, น่าสรรเสริญ, Thai Definition: ที่ไม่น่ายกย่อง, ที่ทำไม่เหมาะสม
น่าเกลียดน่ากลัว	(adj) disgusting, See also: repulsive, detestable, Syn. น่าเกลียด, น่าขยะแขยง, น่ากลัว, Ant. น่ารัก, สวย

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

แขยง	[khayaēng] (v) EN: be filled with revulsion ; loathe ; abhor ; feel a repugnance ; regard with disgust ; feel nauseated FR: éprouver de la répulsion/du dégoût ; donner la nausée
ขยะแขยง	[khayakhayaēng] (v) EN: be disgusted ; be revolted ; be repelled ; abhor ; detest ; loathe FR: être dégoûté ; éprouver de la répulsion ; exécrer ; détester
น่าเกลียดน่ากลัว	[nāklīet-nāklūa] (adj) EN: disgusting ; repulsive ; detestable

CMU Pronouncing Dictionary

repulse	/R IY0 P AH1 L S/ /หรี่ พั้ล สึ/ /riːpˈʌls/
repulsed	/R IY0 P AH1 L S T/ /หรี่ พั้ล สึ ถึ/ /riːpˈʌlst/
repulsing	/R IY0 P AH1 L S IH0 NG/ /หรี่ พั้ล สิ่ง/ /riːpˈʌlsɪŋ/
repulsive	/R IY0 P AH1 L S IH0 V/ /หรี่ พั้ล สิ ฝึ/ /riːpˈʌlsɪv/

Oxford Advanced Learners Dictionary
WordNet (3.0)

repulsion	(n) the force by which bodies repel one another, Syn. repulsive force, Ant. attraction
repulsion	(n) the act of repulsing or repelling an attack; a successful defensive stand, Syn. standoff
repulsive	(adj) possessing the ability to repel, Ant. attractive

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Repulse	n. [ L. repulsa, fr. repellere, repulsum. ] [ 1913 Webster ] 1. The act of repelling or driving back; also, the state of being repelled or driven back. [ 1913 Webster ] By fate repelled, and with repulses tired. Denham. [ 1913 Webster ] He received in the repulse of Tarquin seven hurts in the body. Shak. [ 1913 Webster ] 2. Figuratively: Refusal; denial; rejection; failure. [ 1913 Webster ]
Repulse	v. t. [ imp. & p. p. Repulsed p. pr. & vb. n. Repulsing. ] [ L. repulsus, p. p. of repellere. See Repel. ] 1. To repel; to beat or drive back; as, to repulse an assault; to repulse the enemy. [ 1913 Webster ] Complete to have discovered and repulsed Whatever wiles of foe or seeming friend. Milton. [ 1913 Webster ] 2. To repel by discourtesy, coldness, or denial; to reject; to send away; as, to repulse a suitor or a proffer. [ 1913 Webster ]
Repulseless	a. Not capable of being repulsed. [ 1913 Webster ]
Repulser	n. One who repulses, or drives back. [ 1913 Webster ]
Repulsion	n. [ L. repulsio: cf. F. répulsion. ] 1. The act of repulsing or repelling, or the state of being repulsed or repelled. [ 1913 Webster ] 2. A feeling of violent offence or disgust; repugnance. [ 1913 Webster ] 3. (Physics) The power, either inherent or due to some physical action, by which bodies, or the particles of bodies, are made to recede from each other, or to resist each other's nearer approach; as, molecular repulsion; electrical repulsion. [ 1913 Webster ]
Repulsive	a. [ Cf. F. répulsif. ] 1. Serving, or able, to repulse; repellent; as, a repulsive force. [ 1913 Webster ] Repulsive of his might the weapon stood. Pope. [ 1913 Webster ] 2. Cold; forbidding; offensive; as, repulsive manners. [ 1913 Webster ] -- Repul"sively, adv. -- Repul"siveness, n. [ 1913 Webster ]
Repulsory	a. [ L. repulsorius. ] Repulsive; driving back. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary

可恶	[kě wù, ㄎㄜˇ ㄨˋ, 可恶 / 可惡] repulsive; vile; hateful; abominable #10,939 [Add to Longdo]
斥力	[chì lì, ㄔˋ ㄌㄧˋ, 斥力] repulsion (in electrostatics); repulsive force #102,008 [Add to Longdo]
逐退	[zhú tuì, ㄓㄨˊ ㄊㄨㄟˋ, 逐退] repulse #192,921 [Add to Longdo]
推斥	[tuī chì, ㄊㄨㄟㄔˋ, 推斥] repulsion (phys.); repulsive force #377,563 [Add to Longdo]
推斥力	[tuī chì lì, ㄊㄨㄟㄔˋ ㄌㄧˋ, 推斥力] repulsion (phys.); repulsive force [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary

抵抗	[ていこう, teikou] (n, vs) (1) resistance; opposition; (2) reluctance; repulsion; repugnance; (3) { physics } resistance; drag; friction; (4) (abbr) (See 電気抵抗) electrical resistance; (n) (5) (abbr) (See 抵抗器) resistor; (P) #3,723 [Add to Longdo]
撃退	[げきたい, gekitai] (n, vs) repulse; repel (i.e. the enemy) #10,326 [Add to Longdo]
おぞい	[ozoi] (adj-i) (1) (col) crude; inferior grade; worn; ragged; shameful; (2) sly; clever; (3) disgusting; repulsive; absurd [Add to Longdo]
キモメン	[kimomen] (n) (sl) repulsive man [Add to Longdo]
悪食	[あくしょく;あくじき, akushoku ; akujiki] (n, vs) eating poor food; eating meat (thus breaking Buddhist rules); eating repulsive things [Add to Longdo]
汚らわしい;穢らわしい	[けがらわしい, kegarawashii] (adj-i) filthy; unfair; dirty; untouchable; disgusting; nasty; foul; odious; repulsive [Add to Longdo]
嫌らしい(P);厭らしい(P)	[いやらしい(P);やらしい, iyarashii (P); yarashii] (adj-i) (uk) unpleasant; disgusting; repulsive; detestable; disagreeable; indecent; lewd; dirty; lascivious; (P) [Add to Longdo]
斥力	[せきりょく, sekiryoku] (n) repulsion; repulsive force [Add to Longdo]
相反	[そうはん, souhan] (adj-f) (1) reciprocal; antithetic; contrary; (n) (2) repulsion (in medicine) [Add to Longdo]
退ける;斥ける;却ける	[しりぞける, shirizokeru] (v1, vt) to repel; to drive away; to repulse; to reject [Add to Longdo]

Time: 0.1423 seconds, cache age: 0.041 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/

repulse	(vt, n) /r i1 p uh1 l s/ /ริ พั้ล สึ/ /rˈɪpˈʌls/
repulsed	(vt, vt) /r i1 p uh1 l s t/ /ริ พั้ล สึ ถึ/ /rˈɪpˈʌlst/
repulses	(vt, n) /r i1 p uh1 l s i z/ /ริ พั้ล สิ สึ/ /rˈɪpˈʌlsɪz/
repulsing	(vt) /r i1 p uh1 l s i ng/ /ริ พั้ล สิ่ง/ /rˈɪpˈʌlsɪŋ/
repulsion	(n) /r i1 p uh1 l sh @ n/ /ริ พั้ล เฉิ่น/ /rˈɪpˈʌlʃən/
repulsive	(adj) /r i1 p uh1 l s i v/ /ริ พั้ล สิ ฝึ/ /rˈɪpˈʌlsɪv/
repulsively	(adv) /r i1 p uh1 l s i v l ii/ /ริ พั้ล สิ ฝึ หลี่/ /rˈɪpˈʌlsɪvliː/