senescent | (adj) เริ่มแก่ตัว, See also: เริ่มชรา, Syn. aging, obsolescent |
senescence | (n) ชราภาพ, See also: ความชรา, Syn. senility |
senescence | ๑. การสู่วัยชรา๒. ภาวะสู่วัยชรา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
senescence | ภาวะล่วงเข้าวัยชรา [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
senescence | การเสื่อมตามอายุ [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
senescent | -สู่วัยชรา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
senescent | ล่วงเข้าวัยชรา [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
senescence |
senescent | |
senescence |
senesce | (v) grow old or older, Syn. get on, mature, maturate, age |
Senescence | n. [ See Senescent. ] The state of growing old; decay by time. [ 1913 Webster ] |
Senescent | a. [ L. senescent, p. pr. of senescere to grow old, incho. fr. senere to be old. ] Growing old; decaying with the lapse of time. “The night was senescent.” Poe. “With too senescent air.” Lowell. [ 1913 Webster ] |