vicarial | (adj) เกี่ยวกับพระในคริสต์ศาสนานิกายแองกลิแคน, See also: ซึ่งเป็นพระ |
vicariate | (n) อำนาจหน้าที่ของพระ, See also: เขตอำนาจปกครองของพระ |
vicarious | (adj) ซึ่งมีประสบการณ์จากฟัง/ดู/อ่านงานผู้อื่นมากกว่าทำด้วยตนเอง, Syn. indirect, second-hand |
vicariously | (adv) อย่างมีประสบการณ์จากฟัง/ดู/อ่านงานผู้อื่นมากกว่าทำด้วยตนเอง |
vicariousness | (n) การมีประสบการณ์จากฟัง/ดู/อ่านงานผู้อื่นมากกว่าทำด้วยตนเอง |
vicarious | (ไวแค'เรียส) adj. เป็นตัวแทน, ทดแทนคนอื่น, แทนคนอื่น, รู้สึกแทนคนอื่น, เกี่ยวกับการปฎิบัติหน้าที่ของอวัยวะหนึ่งที่เป็นหน้าที่ของอีกอวัยวะหนึ่ง, See also: vicariousness n., Syn. sympathetic, surrogate, indirect, Ant. direct, persona |
vicarious | (adj) ทำการแทน, เป็นตัวแทน |
vicarious | แทนที่, เกิดที่อื่น [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
vicarious liability | ความรับผิดในการกระทำของผู้อื่น [ ดู vicarious responsibility ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
vicarious performance of contract | การปฏิบัติตามสัญญาโดยให้ผู้อื่นกระทำการแทน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
vicarious responsibility | ความรับผิดในการกระทำของผู้อื่น [ ดู vicarious liability ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ความรับผิดในการกระทำของผู้อื่น | [khwām rapphit nai kān kratham khøng phū eūn] (n, exp) EN: vicarious liability |
มุทิตา | [muthitā] (n) EN: vicarious pleasure at another's good fortune ; good wished towards otherskindliness ; sympathetic joy ; feelings of pleasure ; gladness of another's success FR: sympathie [ f ] |
vicari | |
vicario | |
vicarious | |
vicariously |
vicarious | |
vicariously |
vicarial | (adj) of or relating to or characteristic of a vicar |
vicariate | (n) the religious institution under the authority of a vicar, Syn. vicarship |
vicarious | (adj) experienced at secondhand |
vicarious | (adj) occurring in an abnormal part of the body instead of the usual site involved in that function |
vicarious | (adj) suffered or done by one person as a substitute for another |
vicariously | (adv) indirectly, as, by, or through a substitute |
Vicarial | a. [ Cf. F. vicarial. ] |
Vicarian | n. A vicar. [ Obs. ] Marston. [ 1913 Webster ] |
Vicariate | a. Having delegated power, as a vicar; vicarious. Barrow. [ 1913 Webster ] |
Vicariate | n. [ LL. vicariatus, or F. vicariat. ] Delegated office or power; vicarship; the office or oversight of a vicar. [ 1913 Webster ] The vicariate of that part of Germany which is governed by the Saxon laws devolved on the elector of Saxony. Robertson. [ 1913 Webster ] |
Vicarious | a. [ L. vicarius, from vicis change, alternation, turn, the position, place, or office of one person as assumed by another; akin to Gr. The soul in the body is but a subordinate efficient, and vicarious . . . in the hands of the Almighty. Sir M. Hale. [ 1913 Webster ] The vicarious work of the Great Deliverer. I. Taylor. [ 1913 Webster ] |
Vicariously | adv. In a vicarious manner. [ 1913 Webster ] |
代償満足 | [だいしょうまんぞく, daishoumanzoku] (n) vicarious satisfaction [Add to Longdo] |
代務 | [だいむ, daimu] (n, vs) vicarious management [Add to Longdo] |
追体験 | [ついたいけん, tsuitaiken] (n, vs) vicarious experience [Add to Longdo] |