| Spanaemia | ‖n. [ NL., fr. Gr. &unr_; scarce + &unr_; blood. ] (Med.) A condition of impoverishment of the blood; a morbid state in which the red corpuscles, or other important elements of the blood, are deficient. [ 1913 Webster ] |
| spanaemia; anaemia; anemia; spanemia | ภาวะเลือดจาง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| spanemia; anaemia; anemia; spanaemia | ภาวะเลือดจาง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| anemia; anaemia; spanaemia; spanemia | ภาวะเลือดจาง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| anaemia; anemia; spanaemia; spanemia | ภาวะเลือดจาง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| Spanaemia | ‖n. [ NL., fr. Gr. &unr_; scarce + &unr_; blood. ] (Med.) A condition of impoverishment of the blood; a morbid state in which the red corpuscles, or other important elements of the blood, are deficient. [ 1913 Webster ] |