barefaced | (adj) ไม่อายหรือหน้าด้าน, Syn. shameless, Ant. courteous |
barefaced | (แบร์'เฟสทฺ) adj. ซึ่งมีใบหน้าที่ไม่ได้ปกคลุม, เปิดเผย, กล้า, ไม่อาย, หน้าด้าน, Syn. bold, Ant. shy |
barefaced | (adj) กล้า, หน้าด้าน, ไม่รู้จักอาย |
barefaced | |
barefacedly |
Barefaced | a. |
Barefacedly | adv. Openly; shamelessly. Locke. [ 1913 Webster ] |
Barefacedness | n. The quality of being barefaced; shamelessness; assurance; audaciousness. [ 1913 Webster ] |
白々しい;白白しい | [しらじらしい, shirajirashii] (adj-i) (1) barefaced (e.g. lie); shameless; transparent; (2) pure white; very clear [Add to Longdo] |