betide | (vt) เกิดขึ้น |
betide | (บิไทดฺ') { betided, betiding, betides } vt., vi. เกิดขึ้น, บังเกิด, อุบัติขึ้น, Syn. befall, happen |
betide | (vt) เกิดขึ้น, อุบัติ, มาสู่, เป็นลาง |
betid | Whatever may betide. |
betid | Woe betide him! |
betide |
betide | |
betided | |
betides | |
betiding |
Betide | v. t. What will betide the few ? Milton. [ 1913 Webster ] |
Betide | v. i. To come to pass; to happen; to occur. [ 1913 Webster ] A salve for any sore that may betide. Shak. [ 1913 Webster ] ☞ Shakespeare has used it with of. “What would betide of me ?” [ 1913 Webster ] |