excoriate | (vt) ประนามอย่างรุนแรง (คำทางการ), Syn. condemn, criticize, denounce |
excoriate | (vt) ลอกหนัง (คน, สัตว์) ออก (คำทางการ) |
excoriation | ๑. การถลอก๒. รอยถลอก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Excoriation | ผิวแห้ง, ผิวหนังแตกเป็นแผล, รอยเกา [การแพทย์] |
excoriate | |
excoriated | |
excoriating | |
excoriation |
excoriate | |
excoriated | |
excoriates | |
excoriating | |
excoriation | |
excoriations |
excoriation | (n) severe censure |
Excoriate | v. t. |
Excoriation | n. [ Cf. F. excoriation. ] A pitiful excoriation of the poorer sort. Howell. [ 1913 Webster ] |