| พระอุโบสถ | (n) Buddhist temple, See also: hall of a temple, Syn. โบสถ์, อุโบสถ, Example: พระอุโบสถสมัยสมเด็จพระนารายณ์ ที่วัดยาง ตำบลสามแยกไฟฉายมีรูปปั้นประดับหน้าบันรูปลายกนกและเทพนม, Count Unit: หลัง, Thai Definition: โบสถ์ของวัดหลวง |
| 中門 | [ちゅうもん, chuumon] (n) (1) (See 寝殿造り, 対の屋, 釣り殿) gate in the middle of the corridor connecting an annex to a pond-side building (in traditional palatial-style architecture); (2) central gate (between the main gate and main hall of a temple); (3) central gate (separating the inner and outer gardens of a teahouse) [Add to Longdo] |
| 法堂 | [ほうどう;はっとう, houdou ; hattou] (n) lecture hall of a temple [Add to Longdo] |