| erschießen | (vt) |erschoß, hat erschossen, jmdn./etw./sich| ฆ่าด้วยการยิงปืน เช่น Seine Frau ist erschossen worden. ภรรยาของเขาถูกยิงตาย, See also: anschießen, schießen |
| anschießen | (vt) |schoß an, hat angeschossen, jmdn./etw.| ทำร้ายด้วยการยิงปืน, ทำให้บาดเจ็บจากการยิงปืน เช่น Der Bankräuber hat eine Polizistin angeschossen. โจรปล้นธนาคารยิงตำรวจหญิงคนหนึ่งบาดเจ็บ, See also: schießen, erschießen |
| schießen | (vt) |schoß, hat geschossen, auf jmdn./etw.| ยิงปืนใส่คนหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น Der Bankräuber hat auf den Wächter geschossen. โจรปล้นธนาคารยิงยามรักษาการ, See also: anschießen, erschießen |