incrimination | (n) การฟ้องร้อง, See also: การกล่าวโทษ, Syn. accusation, charge, inculpation |
incrimination | การกล่าวหาว่ากระทำความผิดอาญา [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
การทับถม | (n) incrimination, See also: crimination, accusation, slander, defamation, malignity, Syn. การพูดซ้ำเติม, Ant. การสรรเสริญ, การยกย่อง, การยกย่องสรรเสริญ, Example: การทับถมคนอื่นด้วยคำพูดเป็นการกระทำที่ไม่ดี, Thai Definition: โดยปริยายหมายความว่า การกล่าวซ้ำเติมให้เขาเสียหายหนักขึ้น |
การพูดซ้ำเติม | [kān phūt samtoēm] (n, exp) EN: incrimination |
incrimination |
incrimination | (n) an accusation that you are responsible for some lapse or misdeed, Syn. blame, inculpation |
Incrimination | n. The act of incriminating; crimination. [ 1913 Webster ] |