insinuate | (vt) บอกเป็นนัย, See also: บอกใบ้, พูดเป็นนัย, Syn. imply, suggest, intimate |
insinuate | (vi) บอกเป็นนัย, See also: บอกใบ้, พูดเป็นนัย, Syn. imply, suggest, intimate |
insinuatingly | (adv) อย่างเปรยๆ, See also: อย่างเป็นนัย |
insinuate into | (phrv) สอดแทรกเข้าไป, See also: ใส่เข้าไป |
insinuate | (อินเซีย'นุเอท) vt., vi. บอกเป็นนัย, พูดเป็นเชิง, แย้ม, สอดแทรก., See also: insinuatory adj. insinuately adv. insinuator n. - S. intimate, suggest |
insinuating | (อินซิน'นิวเอททิง) adj. เป็นนัย, แย้ม, ประจบประแจง, น่าสงสัย, Syn. doubtful |
insinuation | (อินซินนิวเอ'เชิน) n. การพูดเป็นนัย, การพูดเป็นเชิง, การแย้ม, การประจบประแจง, Syn. implication, allusion |
insinuate | (vt) ลอบเข้าไป, สอดแทรก, พูดแนะ |
insinuation | (n) การลอบเข้าไป, การพูดสอดแทรก, การพูดแนะ |
insinuate | said in an indirect way, especially something unpleasant การพูดจาเสียดสี |
เปรยๆ | (adv) hint, See also: insinuate, imply, Syn. เปรย, , Example: เขาพูดเปรยๆ ว่าอยากไปเรียนต่อต่างประเทศ, Thai Definition: กล่าวขึ้นมาลอยๆ ให้ผู้อื่นได้ยิน, พูดลอยๆ อย่างมีนัยหรือบอกใบ้เพื่อแสดงความต้องการ |
เปรยๆ | (v) insinuatingly, See also: suggestively, implicitly, Syn. เปรย, พูดเปรย, Example: พอรู้ราคาหล่อนก็เปรยๆ ว่ารถยี่ห้อนี้แพงเกินไป, Thai Definition: กล่าวขึ้นมาลอยๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน |
เปรียบเปรย | (v) insinuate, See also: imply, allude to, hint, Syn. กระทบกระเทียบ, กระทบ, Example: พระราชนิพนธ์ของในหลวงรัชกาลที่ 3 มีเรื่องหนึ่งที่ทรงเปรียบเปรยข้าราชการฝ่ายในบางท่านที่ได้ดีแล้วลืมตัว, Thai Definition: กล่าวกระทบกระเทียบลอยๆ |
เปรย | (v) hint, See also: insinuate, intimate, imply, indicate, Syn. เปรยๆ, Example: ท่านมักจะเปรยกับผมอยู่เนืองๆ ถึงโครงการที่อยากทำ, Thai Definition: กล่าวขึ้นมาลอยๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน |
เปรย | (v) hint, See also: insinuate, intimate, imply, indicate, Syn. เปรยๆ, Example: ท่านมักจะเปรยกับผมอยู่เนืองๆ ถึงโครงการที่อยากทำ, Thai Definition: กล่าวขึ้นมาลอยๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน |
เหน็บ | [nep] (v) EN: carp at ; talk insinuatingly ; satirize ; mock at ; FR: railler ; se gausser ; ironiser ; se moquer (de) |
เหน็บแนม | [nepnaēm] (v) EN: be sarcastic ; mock at ; carp at ; satirize ; talk insinuatingly FR: être sarcastique ; se moquer (de) |
แทรก | [saēk] (x) EN: insert ; infiltrate ; penetrate ; insinuate ; introduce FR: se faufiler ; se frayer un chemin ; s'infiltrer ; insérer |
insinuate | |
insinuated | |
insinuates | |
insinuating | |
insinuation | |
insinuations |
insinuate | |
insinuated | |
insinuates | |
insinuating | |
insinuation | |
insinuations | |
insinuatingly |
insinuate | (v) introduce or insert (oneself) in a subtle manner |
insinuatingly | (adv) in an insinuating manner |
insinuation | (n) an indirect (and usually malicious) implication, Syn. innuendo |
Insinuate | v. i. He would insinuate with thee but to make thee sigh. Shak. [ 1913 Webster ] To insinuate, flatter, bow, and bend my limbs. Shak. [ 1913 Webster ] |
Insinuate | v. t. The water easily insinuates itself into, and placidly distends, the vessels of vegetables. Woodward. [ 1913 Webster ] All the art of rhetoric, besides order and clearness, are for nothing else but to insinuate wrong ideas, move the passions, and thereby mislead the judgment. Locke. [ 1913 Webster ] Horace laughs to shame all follies and insinuates virtue, rather by familiar examples than by the severity of precepts. Dryden. [ 1913 Webster ] He insinuated himself into the very good grace of the Duke of Buckingham. Clarendon. |
Insinuating | a. Winding, creeping, or flowing in, quietly or stealthily; suggesting; winning favor and confidence insensibly. Milton. [ 1913 Webster ] His address was courteous, and even insinuating. Prescott. [ 1913 Webster ] |
Insinuatingly | adv. By insinuation. [ 1913 Webster ] |
Insinuation | n. [ L. insinuatio: cf. F. insinuation. ] [ 1913 Webster ] By a soft insinuation mix'd I hope through the insinuation of Lord Scarborough to keep them here till further orders. Lady Cowper. [ 1913 Webster ] He bad a natural insinuation and address which made him acceptable in the best company. Clarendon. [ 1913 Webster ] I scorn your coarse insinuation. Cowper. |
Insinuative | a. [ Cf. F. insinuatif. ] [ 1913 Webster ] |
Insinuator | n. [ L., an introducer. ] One who, or that which, insinuates. De Foe. [ 1913 Webster ] |
Insinuatory | a. Insinuative. [ 1913 Webster ] |
思わせ振り | [おもわせぶり, omowaseburi] (adj-na, n) suggestive behavior; suggestive behaviour; insinuations [Add to Longdo] |
当てつける;当て付ける | [あてつける, atetsukeru] (v1, vt) to insinuate [Add to Longdo] |
当て擦り;当てこすり | [あてこすり, atekosuri] (n) snide remark; insinuation [Add to Longdo] |
当て擦る | [あてこする, atekosuru] (v5r, vi) to insinuate; to satirize; to satirise; to take a dig at [Add to Longdo] |
当て付け;当てつけ;当付(io) | [あてつけ, atetsuke] (n) insinuation; innuendo; spiteful remark [Add to Longdo] |
当て付けがましい;当付けがましい(io);当付がましい(io) | [あてつけがましい, atetsukegamashii] (adj-i) (See 当て付け) insinuating; snide [Add to Longdo] |
匂わす | [におわす, niowasu] (v5s, vt) to give out an odor, scent or perfume (odour); to suggest; to insinuate [Add to Longdo] |
風喩 | [ふうゆ, fuuyu] (n) insinuation; hint; allegory [Add to Longdo] |
掠める | [かすめる, kasumeru] (v1, vt) (1) (uk) to steal; to rob; to snatch; to pocket; to plunder; (2) (uk) to deceive; to trick; to cheat; (3) (uk) to graze (in passing); to skim; to brush against; to touch lightly; (4) (uk) to appear and quickly disappear (a thought, a smile, etc.); to flit (through one's mind, across one's face); (5) (uk) (often as 目をかすめて) to do (something) while no one is looking; (6) (uk) (arch) to hint at; to suggest; to insinuate [Add to Longdo] |
諷する | [ふうする, fuusuru] (vs-s) to hint; to insinuate; to satirize; to satirise [Add to Longdo] |