köpfen | (vt) |köpfte, hat geköpft| โหม่ง เช่น Owen köpft den Ball ins Tor!!! = โอเว่น โหม่งลูกเข้าประตูไปได้!!! |
Köpfen { n } [ sport ] | heading [Add to Longdo] |
köpfen | to behead [Add to Longdo] |
köpfen | köpfend | köpft | to decapitate | decapitating | decapitates [Add to Longdo] |