| malversation | (แมลเวอเซ'เชิน) n. ความประพฤติที่ไม่สมควรของข้าราชการ, ฉ้อราษฎร์บังหลวง |
| malversation | การประพฤติทุจริต [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| malversation |
| malversation | (n) misconduct in public office |
| Malversation | n. [ F., fr. malverser to be corrupt in office, fr. L. male ill + versari to move about, to occupy one's self, vertere to turn. See Malice, and Verse. ] Evil conduct; fraudulent practices; misbehavior, corruption, or extortion in office. [ 1913 Webster ] |
