remorse | (n) การสำนึกผิด, See also: ความเสียใจ, Syn. guilt, penitence, shame |
remorse | (n) ความสงสาร, See also: ความเห็นอกเห็นใจ, ความเห็นใจ, Syn. compassion, pity |
remorseful | (adj) ซึ่งสำนึกผิด |
remorseless | (adj) ซึ่งไม่สำนึกผิด, See also: ซึ่งไม่สงสาร, Syn. shameless, pitiless |
remorselessly | (adv) อย่างไร้สำนึก, See also: อย่างไม่สงสาร, Syn. brutally |
remorselessness | (n) ความไม่สำนึกผิด, See also: ความไม่สงสาร |
remorse | (รีมอร์ส') n. ความสำนึกผิด, ความเสียใจอย่างมากต่อความผิดที่ได้กระทำไป, ความเห็นอกเห็นใจ, Syn. compunction, sorrow |
remorseful | (รีมอร์ส'ฟูล) adj. สำนึกผิด, เสียใจมากต่อความผิดที่ได้กระไป, See also: remorsefully adv. remorsefulness n., Syn. regretful, sorry, repentant |
remorseless | (รีมอร์ส'ลิส) adj. ไม่สำนึกผิด, ไม่มีความปรานี, ไม่มีความสงสาร, โหดเหี้ยม, ทารุณ, See also: remorselessness n. |
remorse | (n) ความเสียใจ, ความสำนึกผิด, ความสงสาร, ความเห็นใจ |
remorseful | (adj) สำนึกผิด, รู้สึกผิด, เสียใจ |
remors | He exhibited no remorse for his crime. |
ความเสียดาย | (n) regret, See also: remorse, sorrow, Example: หลวงพ่อจำต้องหยุดการศึกษาไว้เพียงเท่านั้นด้วยความเสียดายแต่ได้ตั้งใจแน่วแน่ว่าหากปัญหาสายตาดีแล้วจะศึกษาต่อไป, Thai Definition: การรู้สึกเสียใจในสิ่งที่ควรได้ แต่ไม่ได้ ในสิ่งที่ควรทำ แต่ไม่ได้ทำ |
ความเสียดาย | [khwām sīadāi] (n) EN: regret ; remorse ; sorrow |
ลงคอ | [longkhø] (adv) EN: heartlessly ; without remorse ; hardheartedly ; shamelessly ; without compunction ; without a qualm FR: sans remords ; sans scrupule |
ตราบาป | [trābāp] (n) EN: remorse ; sense of guilt ; deep-rooting feeling of wrongdoing FR: remords [ m ] |
remorse | |
remorseful | |
remorseless |
remorse | |
remorseful | |
remorseless | |
remorsefully | |
remorselessly |
Remorse | n. [ OE. remors, OF. remors, F. remords, LL. remorsus, fr. L. remordere, remorsum, to bite again or back, to torment; pref. re- re- + mordere to bite. See Morsel. ] Curse on the unpardoning prince, whom tears can draw But evermore it seem'd an easier thing |
Remorsed | a. Feeling remorse. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Remorseful | a. The full tide of remorseful passion had abated. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] -- |
Remorseless | a. Being without remorse; having no pity; hence, destitute of sensibility; cruel; insensible to distress; merciless. “Remorseless adversaries.” South. “With remorseless cruelty.” Milton. [ 1913 Webster ] -- |
悔恨 | [悔 恨] remorse; repentance #20,686 [Add to Longdo] |
悔悟 | [かいご, kaigo] (n, vs) remorse [Add to Longdo] |
済まない | [すまない, sumanai] (adj-i) (1) (uk) inexcusable; unjustifiable; unpardonable; (2) sorry; remorseful; apologetic; conscience-stricken; contrite; (exp) (3) (See 済みません) excuse me; (I'm) sorry; thank you; (P) [Add to Longdo] |
済まなそう | [すまなそう, sumanasou] (adj-na) (uk) sorry; apologetic; remorseful [Add to Longdo] |
自責の念 | [じせきのねん, jisekinonen] (exp) guilty conscience; feelings of remorse; Agenbite of Inwit (book name) [Add to Longdo] |
相済まない | [あいすまない, aisumanai] (adj-i) very sorry; remorseful; apologetic; contrite [Add to Longdo] |
相済まぬ | [あいすまぬ, aisumanu] (exp) (arch) (See 相済む・あいすむ・2, 相済まない・あいすまない) very sorry; remorseful; apologetic; contrite [Add to Longdo] |
反省の色なし | [はんせいのいろなし, hanseinoironashi] (exp, adj-f) showing no sign of remorse or regret [Add to Longdo] |
翻然悔悟 | [ほんぜんかいご, honzenkaigo] (n, vs) to feel sudden remorse [Add to Longdo] |