rhinism; nasonnement | เสียงขึ้นจมูก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rhinoscope | กล้องส่องตรวจจมูก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rhinoscopy | การส่องตรวจจมูก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rhinostegnosis | ช่องจมูกตัน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rhinostenosis | ช่องจมูกตีบ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rhinoscope | กล้องส่องตรวจจมูก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rhinoscopy | การส่องตรวจจมูก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rhinostegnosis | ช่องจมูกตัน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rhinostenosis | ช่องจมูกตีบ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rhinos |
rhinos |
rhinoscope | (n) medical instrument consisting of a mirror mounted at an angle on a rod; used to examine the nasal passages (through the nasopharynx) |
rhinoscopy | (n) examination of the nasal passages (either through the anterior nares or with a rhinoscope through the nasopharynx) |
rhinosporidiosis | (n) fungal infection of the nose; often acquired while swimming |
rhinostenosis | (n) narrowing of the passages in the nasal cavities |
Rhinoscleroma | ‖n. [ Rhino- + scleroma. ] (Med.) A rare disease of the skin, characterized by the development of very hard, more or less flattened, prominences, appearing first upon the nose and subsequently upon the neighboring parts, esp. the lips, palate, and throat. J. V. Shoemaker. [ 1913 Webster ] |
Rhinoscope | n. [ Rhino- + -scope. ] A small mirror for use in rhinoscopy. [ 1913 Webster ] |
Rhinoscopic | a. (Physiol.) Of or pertaining to rhinoscopy. [ 1913 Webster ] |
Rhinoscopy | n. [ Rhino- + -scopy. ] (Physiol.) The examination or study of the soft palate, posterior nares, etc., by means of a laryngoscopic mirror introduced into the pharynx. [ 1913 Webster ] |