| self-sufficient | (adj) พอเลี้ยงตัวเองได้, See also: พึ่งพาตัวเองได้, แบบพอเพียง, ซึ่งไม่พึ่งพาใคร, Syn. autonomous, efficient, independent, self-suporting |
| self-sufficiency | (n) ความพึ่งพาตนเองได้ |
| SELF-self-sufficient | (adj) พึ่งตัวเอง, อิสระ, เลี้ยงตัวเอง |
| self-sufficiency | การพึ่งตนเองทางเศรษฐกิจ [ ดู autarky ] [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| Self-Sufficiency Economy | ระบบเศรษฐกิจที่พึ่งตนเองได้, Example: ความสามารถของเมือง รัฐ ประเทศหรือภูมิภาคหนึ่งๆ ในการผลิตสินค้าและบริการทุกชนิดเพื่อเลี้ยงสังคมนั้นๆ ได้โดยไม่ต้องพึ่งพาสินค้านำเข้า ข้อได้เปรียบสำคัญของ ระบบเศรษฐกิจที่พึ่งตนเองได้คือ ไม่ต้องพึ่งพาสินค้าจำเป็นขั้นพื้นฐานจากประเทศอื่นที่อาจมีราคาแพงเกินไป เมื่อเกิดวิกฤตน้ำมันขึ้นราคาครั้งใหญ่ใน พ.ศ. 2516 ได้กระตุ้นให้มีการค้นหาและผลิตน้ำมันปิโตรเลียมในสหรัฐอเมิรกาและประเทศ ต่างๆ เพื่อให้พึ่งพาตนเองในด้านพลังงานและเชื้อเพลิงได้ ข้อเสียสำคัญของระบบเศรษฐกิจแบบนี้ คือ กระตุ้นให้มีการปกป้องผู้ผลิตในประเทศที่ด้อยประสิทธิภาพ [สิ่งแวดล้อม] |
| พอแก่ความต้องการ | (adv) self-sufficiently, Example: ภิกษุเที่ยวบิณฑบาตตามบ้านจนได้อาหารอันประณีตพอแก่ความต้องการ, Thai Definition: ได้เท่าที่ต้องการ |
| การผลิตแบบยังชีพ | [kān phalit baēp yangchīp] (n, exp) EN: self-sufficiency |
| เศรษฐกิจพอเพียง | [sētthakit phøphīeng] (n, exp) EN: economic self-sufficiency ; sufficiency economy FR: économie auto-suffisante [ f ] ; auto-suffisance économique [ f ] ; économie de suffisance [ f ] |
| self-sufficient | |
| self-sufficient | |
| self-sufficience | |
| self-sufficiency |
| self-sufficing | |
| self-sufficient | |
| self-sufficiency |
| self-sufficient | (adj) able to provide for your own needs without help from others, Syn. self-sustaining, self-sufficing |
| Self-sufficiency | n. The quality or state of being self-sufficient. [ 1913 Webster ] |
| Self-sufficient | a. Neglect of friends can never be proved rational till we prove the person using it omnipotent and self-sufficient, and such as can never need any mortal assistance. South. [ 1913 Webster ] |
| Self-sufficing | a. Sufficing for one's self or for itself, without needing external aid; self-sufficient. -- |
| 自给自足 | [自 给 自 足 / 自 給 自 足] self-sufficiency; autarchy #35,469 [Add to Longdo] |
| 自足 | [自 足] self-sufficient; satisfied with oneself #45,340 [Add to Longdo] |
| 自給自足 | [じきゅうじそく, jikyuujisoku] (n, vs) self-sufficiency [Add to Longdo] |
| 自給率 | [じきゅうりつ, jikyuuritsu] (n) (the degree of) self-sufficiency (e.g. in oil) [Add to Longdo] |
| 自前主義 | [じまえしゅぎ, jimaeshugi] (n) (principle of) self-sufficiency [Add to Longdo] |
| 自足 | [じそく, jisoku] (n, vs) self-sufficiency; self-satisfaction [Add to Longdo] |
| 尊大 | [そんだい, sondai] (adj-na, n) haughtiness; pomposity; self-sufficiency [Add to Longdo] |
