shackle | (n) กุญแจมือ, See also: โซ่ตรวน, ตรวน, ห่วงกุญแจ, เครื่องพันธนาการ, สิ่งที่ใช้ผูกหรือมัด, สายโซ่, สายยู, Syn. fetter, handcuff, restraint |
shackle | (vt) ใส่กุญแจมือ, See also: ใส่โซ่ตรวน, กีดขวาง, Syn. fetter, chain, hobble |
shackle with | (phrv) ล่ามด้วย, See also: ใส่กุญแจ, พันธนาการด้วย, ผูกหรือมัดด้วย, ใส่ตรวนกับ |
shackle | (แชค'เคิล) n. กุญแจมือ, โซ่ตรวน, ตรวน, ห่วงกุญแจ, ห่วง, เครื่องพันธนาการ, การผูก, การมัด, สิ่งผูกมัด, สายโซ่สมอเรือ, สายยู, อุปสรรค, สิ่งกีดขวาง. vt. ใส่กุญแจมือ, ใส่โซ่ตรวน, กีดขวาง, ผูกมัด., See also: shackler n. |
ramshackle | (แรมแชค'เคิล) adj. โคลงเคลง, หลวม, จวนล้ม, ตามอำเภอใจ, ตามอารมณ์ |
unshackle | (อันแ?ค'เคิล) vt. ปลดโซ่ตรวน, ถอดโซ่ตรวน, ทำให้อิสระ, คลาย., Syn. free |
shackle | (n) กุญแจมือ, ตรวน, ห่วง, สายยู, โซ่ |
shackle | (vt) ล่ามโซ่, ใส่กุญแจมือ, กีดขวาง, ผูกมัด |
ramshackle | (adj) โคลงเคลง, หลุดลุ่ย, จวนล้ม |
shackle; spring shackle | ห่วงยึดแหนบ, โตงเตง [ยานยนต์ ๑๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
อันทุ | (n) chain, See also: shackle, fetter, manacles, Syn. โซ่, ตรวน, เครื่องจองจำ, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
ตีตรวน | (v) shackle, See also: fetter, put in chains, restrict, chain, handcuff, hobble, Syn. ใส่ตรวน, จำตรวน, Ant. ถอดตรวน, Example: ผู้คุมกำลังตีตรวนนักโทษแหกคุก, Thai Definition: ใส่ตรวนจำตรวนที่ขาโดยวิธีตีย้ำหัวตะปูที่ห่วงเหล็กสวมขาเพื่อไม่ให้ถ่างออกได้ |
เครื่องพันธนาการ | (n) fetters and handcuffs, See also: shackles, Syn. เครื่องจองจำ, Example: เครื่องพันธนาการจะต้องไม่ใช้เพื่อการลงโทษ ตามข้อกำหนดว่าด้วยมาตรฐานขั้นต่ำสำหรับปฏิบัติต่อผู้ต้องขัง, Count Unit: เส้น, สาย, Thai Definition: เครื่องสำหรับใส่ไว้กับร่างกายไม่ให้เป็นอิสระได้ |
ชำรุด | [chamrut] (adj) EN: decayed ; tumbledown ; dilapidated ; ramshackle ; out of order FR: délabré ; détérioré ; hors d'usage |
จำโซ่ | [jamsō] (v) EN: fetter ; chain ; shackle FR: enchaîner |
โกโรโกโรก | [kōrōkōrōk] (adj) EN: ramshackle ; dilapidated ; rickety |
โกโรโกโส | [kōrōkōsō] (adj) EN: ramshackle ; dilapidated ; rickety ; tumbledown ; shabby ; simple and crude ; emaciated ; anemic ; wasted ; run-down FR: délabré ; branlant ; bancal ; miteux ; décharné |
โทรม | [sōm] (adj) EN: dilapidated ; shabby ; broken ; worn-out ; rickety ; ruined ; tumbledown ; damaged ; destroyed ; ramshackle FR: délabré |
shackle | |
shackled | |
shackles | |
shacklett | |
shackleton | |
shackleford | |
shackletons | |
shackleton's |
shackle | |
shackled | |
shackles | |
shackling |
shackle | (n) a restraint that confines or restricts freedom (especially something used to tie down or restrain a prisoner), Syn. bond, trammel, hamper |
shackle | (n) a U-shaped bar; the open end can be passed through chain links and closed with a bar |
Shackle | n. Stubble. [ Prov. Eng. ] Pegge. [ 1913 Webster ] |
Shackle | n. [ Generally used in the plural. ] [ OE. schakkyll, schakle, AS. scacul, sceacul, a shackle, fr. scacan to shake; cf. D. schakel a link of a chain, a mesh, Icel. skökull the pole of a cart. See Shake. ] His shackles empty left; himself escaped clean. Spenser. [ 1913 Webster ] His very will seems to be in bonds and shackles. South. [ 1913 Webster ] Most of the men and women . . . had all earrings made of gold, and gold shackles about their legs and arms. Dampier. [ 1913 Webster ]
|
Shackle | v. t. To lead him shackled, and exposed to scorn Shackled by her devotion to the king, she seldom could pursue that object. Walpole. [ 1913 Webster ]
|
Shacklock | n. A sort of shackle. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Shackly | a. Shaky; rickety. [ Colloq. U. S. ] [ 1913 Webster ] |
铐 | [铐 / 銬] shackles; fetters; manacle #37,408 [Add to Longdo] |
手枷足枷 | [てかせあしかせ, tekaseashikase] (n) manacles; shackles; fetters [Add to Longdo] |
束縛 | [そくばく, sokubaku] (n, vs) restraint; shackles; restriction; confinement; binding; (P) [Add to Longdo] |
足械;足枷(oK);足かせ | [あしかせ, ashikase] (n) fetters; shackles; hobbles; encumbrance, hindrance or burden; trap [Add to Longdo] |
枷 | [かせ, kase] (n) (1) shackles; fetters; irons; handcuffs; restraint; constraint; (2) bonds (e.g. family); ties; binding relationship; binding relationships; encumbrance [Add to Longdo] |
羈束 | [きそく, kisoku] (n, vs) fetters; shackles; restraints [Add to Longdo] |
羈絆;覊絆 | [きはん, kihan] (n) fetters; shackles; restraints; bond; connection [Add to Longdo] |