sneeze | (vi) จาม, Syn. cough, rasp |
sneeze | (n) เสียงจาม, See also: การจาม, Syn. sniffle, wheezing |
sneezy | (adj) เกี่ยวกับการจาม, Syn. snuffly, sniffling |
sneezer | (n) คนจาม |
sneeze at | (phrv) ยิ้มเยาะ, See also: เย้ยหยัน, Syn. sniff at |
sneezeguard | (n) แผ่นพลาสติกคลุมอาหาร, See also: ฝาแก้วครอบอาหาร |
sneeze | (สนีซ') vi. จาม, แสดงการดูถูกโดยการย่นจมูก -Phr. (sneezze at เยาะเย้ย เย้ยหยัน), See also: sneeze n. sneezy adj. |
sneeze | (n) การจาม |
sneeze | (vi) จาม |
sneeze | ๑. การจาม [ มีความหมายเหมือนกับ sternutation ๒ ]๒. จาม [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
จาม | (v) sneeze, See also: sniff, Example: การขาดอากาศหายใจเกิดขึ้นจากการสำลักอาหาร สะอึก ไอ จาม หรือหัวเราะในระหว่างที่อาหารอยู่ในปาก, Thai Definition: อาการของลมที่พุ่งออกมาทางจมูกและปาก มักจะเป็นห้วงๆ ในทันทีทันใดโดยไม่ตั้งใจ เพราะเกิดระคายเคืองให้จมูก |
จาม | [jām] (v) EN: sneeze ; snif FR: éternuer |
sneeze | |
sneezed | |
sneezes | |
sneezing |
sneeze | |
sneezed | |
sneezes | |
sneezing |
sneeze | (n) a symptom consisting of the involuntary expulsion of air from the nose, Syn. sternutation, sneezing |
sneeze | (v) exhale spasmodically, as when an irritant entered one's nose |
sneezer | (n) a person who sneezes |
sneezeweed | (n) any of various plants of the genus Helenium characteristically causing sneezing |
sneezeweed yarrow | (n) Eurasian herb having loose heads of button-shaped white flowers and long grey-green leaves that cause sneezing when powdered, Syn. sneezewort, Achillea ptarmica |
sneezy | (adj) inclined to sneeze |
Sneeze | v. i.
|
Sneeze | n. A sudden and violent ejection of air with an audible sound, chiefly through the nose. [ 1913 Webster ] |
Sneezeweed | n. (Bot.) A yellow-flowered composite plant (Helenium autumnale) the odor of which is said to cause sneezing. [ 1913 Webster ] |
Sneezewood | n. (Bot.) The wood of a South African tree. See Neishout. [ 1913 Webster ] |
Sneezewort | n. (Bot.) A European herbaceous plant (Achillea Ptarmica) allied to the yarrow, having a strong, pungent smell. [ 1913 Webster ] |
Sneezing | n. (Physiol.) The act of violently forcing air out through the nasal passages while the cavity of the mouth is shut off from the pharynx by the approximation of the soft palate and the base of the tongue. [ 1913 Webster ] |
喷嚏 | [喷 嚏 / 噴 嚏] sneeze #22,625 [Add to Longdo] |
嚏 | [嚏] sneeze #67,851 [Add to Longdo] |
チーン;チン | [chi-n ; chin] (n, vs) (1) ding (sound of a bell); bing; (vs) (2) to cook (or heat) in a microwave oven (from the 'ching' timer bell); (3) sneeze (into a tissue, used with children) [Add to Longdo] |
ハックション;ハクション;はくしょん;はっくしょん | [hakkushon ; hakushon ; hakushon ; hakkushon] (int, vs) achoo!; atishoo!; sneeze [Add to Longdo] |
馬鹿にならない | [ばかにならない, bakaninaranai] (exp) something not insignificant; not to be sneezed at [Add to Longdo] |
嚔ひる;嚔る(io) | [はなひる, hanahiru] (v1, vi) (arch) to sneeze [Add to Longdo] |
嚏 | [くしゃみ(P);くさめ;くっさめ, kushami (P); kusame ; kussame] (n) (uk) sneeze; (P) [Add to Longdo] |
嚏る | [ひる, hiru] (v1, vt) (arch) (usu. as 鼻をひる) to sneeze [Add to Longdo] |