subjugate | (vt) ปราบปราม, See also: เอาชนะ, ทำให้เชื่อฟัง, ทำให้เป็นข้า, Syn. conquer, overcome, suppress |
subjugation | (n) การปราบปราม, See also: การเอาชนะได้, Syn. bondage, colonizatin, defeat |
subjugate | (ซับ'จะเกท) vt. เอาชนะ, พิชิต, ปราบปราม, ทำให้เป็นข้า, ทำให้เชื่อฟัง. -subjugable adj., See also: subjugation n. subjugator n., Syn. conquer, master, vanquish |
subjugate | (vt) พิชิต, ปราบปราม, ทำให้เชื่อฟัง |
subjugation | (n) การพิชิต, การปราบปราม, การเอาชนะ |
subjugation | การกดขี่ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
subjugat | They subjugate the meek. |
บำราบ | (v) overcome, See also: subjugate, subdue, suppress, Syn. ปราบ, Example: พระองค์เสด็จพระราชดำเนินไปทรงบำราบทุกข์ของราษฎรที่ห่างไกลทุกที่, Thai Definition: ทำให้ราบคาบสิ้นไป |
ปราบ | (v) subdue, See also: subjugate, conquer, overcome, suppress, quell, quash, tame, put down, wipe out, Syn. เอาชนะ, ทำให้ราบ, ทำให้อยู่ในอำนาจ, ทำให้เชื่อง, ทำให้จำยอม, ทำให้สิ้นพยศ, ทำให้สิ้นฤทธิ์, กำราบ, Example: รัฐบาลจีนได้ปราบนักศึกษาที่มาชุมนุมกัน ณ จัตุรัสเทียนอันเหมินเมื่อปี 2532 |
พิชิตข้าศึก | [phichit khāseuk] (v, exp) EN: subdue the enemy ; subjugate the enemy |
ปราบ | [prāp] (v) EN: tame ; subdue ; suppress ; subjugate ; quell ; quash ; conquer ; overcome ; put down ; wipe out FR: réprimer ; supprimer ; dompter ; mater |
ปราบปราม | [prāpprām] (v) EN: suppress ; conquer ; repress ; quash ; subjugate ; quell ; put down ; vanquish FR: soumettre ; assujettir ; étouffer ; réprimer |
วิชิต | [wichit] (v) EN: conquer ; subdue ; subjugate |
subjugate | |
subjugated |
subjugate | |
subjugated | |
subjugates | |
subjugating | |
subjugation | |
subjugations |
subjugate | (v) make subservient; force to submit or subdue, Syn. subject |
subjugation | (n) forced submission to control by others, Syn. subjection |
subjugator | (n) a conqueror who defeats and enslaves |
Subjugate | v. t. He subjugated a king, and called him his “vassal.” Baker. [ 1913 Webster ] |
Subjugation | n. [ Cf. F. subjugation, LL. subjugatio. ] The act of subjugating, or the state of being subjugated. [ 1913 Webster ] |
Subjugator | n. [ L. ] One who subjugates; a conqueror. [ 1913 Webster ] |
征服 | [せいふく, seifuku] (n, vs) conquest; subjugation; overcoming; (P) #6,536 [Add to Longdo] |
討伐 | [とうばつ, toubatsu] (n, vs) subjugation; suppression #8,943 [Add to Longdo] |
鎮圧 | [ちんあつ, chin'atsu] (n, vs, adj-no) suppression; subjugation; (P) #10,080 [Add to Longdo] |
征伐 | [せいばつ, seibatsu] (n, vs) conquest; subjugation; overcoming #11,193 [Add to Longdo] |
克服 | [こくふく, kokufuku] (n, vs) conquest (problem, disease, handicap, etc. e.g. poverty, illness); overcoming; bringing under control; subjugation; victory over; (P) #12,082 [Add to Longdo] |
平定 | [へいてい, heitei] (n, vs) suppression; repression; subjugation #12,464 [Add to Longdo] |
愚民政策 | [ぐみんせいさく, guminseisaku] (n) policy of keeping the people ignorant and easily subjugated [Add to Longdo] |
征く | [ゆく, yuku] (v5k) to conquer; to subjugate [Add to Longdo] |
征討 | [せいとう, seitou] (n, vs) subjugation; conquest [Add to Longdo] |
平らげる | [たいらげる, tairageru] (v1, vt) to subjugate; to put down (trouble); to consume (food); to eat up [Add to Longdo] |