41 ผลลัพธ์ สำหรับ transitiv
หรือค้นหา: -transitiv-, *transitiv*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
transitive(adj) เกี่ยวกับสกรรมกริยา
transitive(adj) เกี่ยวกับการส่งผ่าน, See also: เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง
transitive(n) สกรรมกริยา
transitively(adv) เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง
transitiveness(n) ความเปลี่ยนแปลง, See also: การผ่าน, การเคลื่อนย้าย
transitive verb(n) สกรรมกริยา

Hope Dictionary
transitive(แทรน'ซิทิฟว) adj. เกี่ยวกับสกรรมกริยา, เกี่ยวกับการผ่านหรือสิ่งผ่าน, เกี่ยวกับสภาพหัวเลี้ยวหัวต่อ, See also: transitivity n.
transitive verbn. สกรรมกริยา
intransitive(อินแทรน'ซิทิฟว) adj. (กริยา) ไม่มีกรรม. n. กริยาที่ไม่มีกรรม., See also: intransitively adv. intransitiveness n.
intransitive verbกริยาที่ไม่มีกรรม

Nontri Dictionary
intransitive(adj) อกรรมกริยา

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
transitiveถ่ายทอด [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗]
transitive relationความสัมพันธ์ถ่ายทอด [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗]

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
transitivWith verbs there are intransitive verbs that don't take an object, and transitive verbs that do take an object.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
สกรรมกริยา(n) transitive verb, Thai Definition: คำกริยาที่ต้องมีกรรมหรือผู้กระทำมารับ, Notes: (ไวยากรณ์)
กริยาสกรรม(n) transitive verb, Thai Definition: คำกริยาที่ต้องมีกรรมมารับ

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
สกรรมกริยา[sakammakriyā] (n, exp) EN: transitive verb  FR: verbe transitif [ m ]
สมบัติการถ่ายทอด[sombat kān thāithøt] (n, exp) EN: transitive property

Oxford Advanced Learners Dictionary
transitive
 (adj) /t r a1 n s @ t i v/ /แทร้น เสอะ ถิ ฝึ/ /trˈænsətɪv/
transitively
 (adv) /t r a1 n s @ t i v l ii/ /แทร้น เสอะ ถิ ฝึ หลี่/ /trˈænsətɪvliː/

WordNet (3.0)
transitive(adj) designating a verb that requires a direct object to complete the meaning, Ant. intransitive
transitively(adv) in a transitive manner, Ant. intransitively
transitive verb(n) a verb (or verb construction) that requires an object in order to be grammatical, Syn. transitive, transitive verb form
transitivity(n) (logic and mathematics) a relation between three elements such that if it holds between the first and second and it also holds between the second and third it must necessarily hold between the first and third
transitivity(n) the grammatical relation created by a transitive verb, Syn. transitiveness, Ant. intransitivity
transitivize(v) make transitive, Syn. transitivise, Ant. detransitivize

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Transitive

a. [ L. transitivus: cf. F. transitif. See Transient. ] 1. Having the power of making a transit, or passage. [ R. ] Bacon. [ 1913 Webster ]

2. Effected by transference of signification. [ 1913 Webster ]

By far the greater part of the transitive or derivative applications of words depend on casual and unaccountable caprices of the feelings or the fancy. Stewart. [ 1913 Webster ]

3. (Gram.) Passing over to an object; expressing an action which is not limited to the agent or subject, but which requires an object to complete the sense; as, a transitive verb, for example, he holds the book. [ 1913 Webster ]

-- Tran"si*tive*ly, adv. -- Tran"si*tive*ness, n. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
及物[jí wù, ㄐㄧˊ ㄨˋ, 及 物] transitive [Add to Longdo]
及物动词[jí wù dòng cí, ㄐㄧˊ ㄨˋ ㄉㄨㄥˋ ㄘˊ, 及 物 动 词 / 及 物 動 詞] transitive verb [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary
transitiv { adj }transitive [Add to Longdo]
transitiv; vorübergehend { adv }transitively [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
自動(P);自働(iK)[じどう, jidou] (adj-no, n) (1) automatic; self-motion; (2) (abbr) { ling } (See 自動詞) intransitive verb; (P) #1,305 [Add to Longdo]
完全自動詞[かんぜんじどうし, kanzenjidoushi] (n) { ling } (See 不完全自動詞) complete intransitive verb [Add to Longdo]
自他[じた, jita] (n) (1) oneself and others; (2) transitive and intransitive; (P) [Add to Longdo]
自動詞[じどうし, jidoushi] (n) { ling } intransitive verb (no direct obj) [Add to Longdo]
推移的[すいいてき, suiiteki] (adj-na) transitive [Add to Longdo]
他動[たどう, tadou] (n) (abbr) { ling } (See 他動詞) transitive verb [Add to Longdo]
他動詞[たどうし, tadoushi] (n) { ling } transitive verb (direct obj.) [Add to Longdo]
不完全自動詞[ふかんぜんじどうし, fukanzenjidoushi] (n) { ling } (See 完全自動詞) incomplete intransitive verb [Add to Longdo]
飽かす;厭かす(iK)[あかす, akasu] (v5s, vt) (1) to bore; to tire; to weary; to stultify; (2) (often intransitively as 〜に飽かして) to use lavishly (and without regret) [Add to Longdo]
飽かせる[あかせる, akaseru] (v1, vt) (1) (See 飽かす) to bore; to tire; to weary; to stultify; (2) (often intransitively as 〜に飽かせて) to use lavishly (and without regret) [Add to Longdo]

Time: 0.0535 seconds, cache age: 0.463 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/