transitiveness | (n) ความเปลี่ยนแปลง, See also: การผ่าน, การเคลื่อนย้าย |
transitive | (adj) เกี่ยวกับสกรรมกริยา |
transitive | (adj) เกี่ยวกับการส่งผ่าน, See also: เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง |
transitive | (n) สกรรมกริยา |
transitively | (adv) เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง |
transitive verb | (n) สกรรมกริยา |
transitive | (adj) เกี่ยวกับสกรรมกริยา |
transitive | (adj) เกี่ยวกับการส่งผ่าน, See also: เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง |
transitive | (n) สกรรมกริยา |
transitively | (adv) เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง |
transitiveness | (n) ความเปลี่ยนแปลง, See also: การผ่าน, การเคลื่อนย้าย |
transitive verb | (n) สกรรมกริยา |
transitive | (แทรน'ซิทิฟว) adj. เกี่ยวกับสกรรมกริยา, เกี่ยวกับการผ่านหรือสิ่งผ่าน, เกี่ยวกับสภาพหัวเลี้ยวหัวต่อ, See also: transitivity n. |
transitive verb | n. สกรรมกริยา |
intransitive | (อินแทรน'ซิทิฟว) adj. (กริยา) ไม่มีกรรม. n. กริยาที่ไม่มีกรรม., See also: intransitively adv. intransitiveness n. |
intransitive verb | กริยาที่ไม่มีกรรม |
intransitive | (adj) อกรรมกริยา |
transitive | ถ่ายทอด [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
transitive relation | ความสัมพันธ์ถ่ายทอด [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
transitive | With verbs there are intransitive verbs that don't take an object, and transitive verbs that do take an object. |
transitive | |
transitively |
transitive | (adj) designating a verb that requires a direct object to complete the meaning, Ant. intransitive |
transitively | (adv) in a transitive manner, Ant. intransitively |
transitive verb | (n) a verb (or verb construction) that requires an object in order to be grammatical, Syn. transitive, transitive verb form |
Transitive | a. [ L. transitivus: cf. F. transitif. See Transient. ] By far the greater part of the transitive or derivative applications of words depend on casual and unaccountable caprices of the feelings or the fancy. Stewart. [ 1913 Webster ] -- |
及物 | [及 物] transitive [Add to Longdo] |
及物动词 | [及 物 动 词 / 及 物 動 詞] transitive verb [Add to Longdo] |
自動(P);自働(iK) | [じどう, jidou] (adj-no, n) (1) automatic; self-motion; (2) (abbr) { ling } (See 自動詞) intransitive verb; (P) #1,305 [Add to Longdo] |
完全自動詞 | [かんぜんじどうし, kanzenjidoushi] (n) { ling } (See 不完全自動詞) complete intransitive verb [Add to Longdo] |
自他 | [じた, jita] (n) (1) oneself and others; (2) transitive and intransitive; (P) [Add to Longdo] |
自動詞 | [じどうし, jidoushi] (n) { ling } intransitive verb (no direct obj) [Add to Longdo] |
推移的 | [すいいてき, suiiteki] (adj-na) transitive [Add to Longdo] |
他動 | [たどう, tadou] (n) (abbr) { ling } (See 他動詞) transitive verb [Add to Longdo] |
他動詞 | [たどうし, tadoushi] (n) { ling } transitive verb (direct obj.) [Add to Longdo] |
不完全自動詞 | [ふかんぜんじどうし, fukanzenjidoushi] (n) { ling } (See 完全自動詞) incomplete intransitive verb [Add to Longdo] |
飽かす;厭かす(iK) | [あかす, akasu] (v5s, vt) (1) to bore; to tire; to weary; to stultify; (2) (often intransitively as 〜に飽かして) to use lavishly (and without regret) [Add to Longdo] |
飽かせる | [あかせる, akaseru] (v1, vt) (1) (See 飽かす) to bore; to tire; to weary; to stultify; (2) (often intransitively as 〜に飽かせて) to use lavishly (and without regret) [Add to Longdo] |