unseat | (vt) ถอดจากตำแหน่ง, Syn. dismiss |
unseat | (vt) ทำให้ตกจากหลังม้า, Syn. unhorse, unsaddle |
unseat | (อันซีท') vt. เอาออกจากที่, เอาลงจากหลังม้า, ปลดจากตำแหน่งทางการเมือง |
unseat | |
unseated | |
unseating |
unseat | |
unseats | |
unseated | |
unseating |
unseat | (v) remove from political office |
unseat | (v) dislodge from one's seat, as from a horse |
Unseat | v. t. [ 1st pref. un- + seat. ] [ 1913 Webster ] [ 1913 Webster ] |
議席を奪う | [ぎせきをうばう, gisekiwoubau] (exp, v5u) to unseat someone (in an election); to defeat a sitting member [Add to Longdo] |