warrantee | (n) ผู้ถูกรับรอง, See also: ผู้ได้รับการรับรอง, ผู้ได้รับการค้ำประกัน |
warranter | (n) ผู้รับรอง, See also: ผู้ค้ำประกัน, ผู้ที่ให้การรับรอง |
warrantee | (วอร์'รันที) n. ผู้ถูกรับรอง, ผู้ได้รับการประกัน |
warranter | (วอร์'เรินเทอะ) n. ผู้รับรอง, ผู้ค้ำประกัน, ผู้อนุญาต |
warranted free from particular average | โดยไม่คุ้มครองความเสียหายเฉพาะ [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
warrante | Her work in school warranted her good grades. |
warrante | We agreed that his actions were warranted. |
warranted |
warranted | |
warrantee | |
warrantees |
warrantee | (n) a recipient of a warrant issued by a court in the United States |
warrantee | (n) a customer to whom a warrant or guarantee is given |
Warrantee | n. (Law) The person to whom a warrant or warranty is made. [ 1913 Webster ] |
Warranter | n. |
謂れのない | [いわれのない, iwarenonai] (n) (See 謂れ無い) unjustified; unwarranted; unfounded; baseless; groundless [Add to Longdo] |
謂れ無い;謂れない | [いわれない, iwarenai] (adj-i) (uk) unjustified; unwarranted; unfounded; baseless; groundless [Add to Longdo] |