warrantor | (n) ผู้รับรอง, See also: ผู้ค้ำประกัน, ผู้ที่ให้การรับรอง |
warrantor | (วอร์'เรินเทอะ) n. ผู้รับรอง, ผู้ค้ำประกัน, ผู้อนุญาต |
warrantor | ผู้ให้คำรับรอง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
warrantor | |
warrantors |
Warrantor | n. (Law) One who warrants. [ 1913 Webster ] |
Sicherheitsgeber { m }; Bürge { m }; Gewährsmann { m } | Sicherheitsgeber { pl }; Bürgen { pl }; Gewährsmänner { pl } | warrantor | warrantors [Add to Longdo] |