(เพด'ดะกอก) n. ครู, ผู้ที่ทำหน้าที่หรือวางตัวเป็นครู, ผู้ที่ชอบสอน, ผู้ที่ชอบอวดความรู้, See also: pedagoguery n. pedagogery n. pedagoguish adj. pedagogish adj., Syn. teacher, educator
n. [ F. pédagogue, L. paedagogus, Gr. paidagwgo`s; pai^s, paido`s, a boy + 'a`gein to lead, guide; cf. 'agwgo`s leading. See Page a servant, Agent. ] 1. (Gr. Antiq.) A slave who led his master's children to school, and had the charge of them generally. [ 1913 Webster ]
2. A teacher of children; one whose occupation is to teach the young; a schoolmaster. [ 1913 Webster ]
3. One who by teaching has become formal, positive, or pedantic in his ways; one who has the manner of a schoolmaster; a pedant. Goldsmith. [ 1913 Webster ]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย