| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: เม่น, -เม่น- |
| มิดเม้น | ก. ซ่อนของเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ลับตา. | | เม่น | น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Hystricidae มีฟันแทะขนาดใหญ่ ลำตัวมีขนแหลมแข็ง ขนครึ่งท้ายลำตัวยาวกว่าด้านหน้า ขาสั้น ขาหน้ามีเล็บแข็งแรงใช้ขุดดิน กินพืช ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ เม่นใหญ่แผงคอยาว (Hystrix brachyuraLinn.) เม่นใหญ่แผงคอสั้น [ H. hodgsoni (Gray) ] และเม่นหางพวง [ Atherurus macrourus (Linn.) ]. | | เม้น | ก. ปิดริม, พับริม, เม้ม ก็ว่า. | | เม่นทะเล | ดู หอยเม่น. | | หอยเม่น | น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังที่ไม่ใช่หอยชั้น Echinoidea ไฟลัม Echinodermata รูปทรงกลมคล้ายผลส้ม มีหนามแข็งสั้นหรือยาวทั่วตัว อาศัยตามแนวปะการัง มีหลายชนิดหลายสกุล เช่น ชนิด Diadema setosum (Leska), เม่นทะเล ก็เรียก. | | ขน ๑ | น. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า พระโลมา. | | ขะมักเขม้น | (ขะมักขะเม่น) ก. ตั้งใจทำอย่างรีบเร่งเพื่อให้แล้วเสร็จไป, ก้มหน้าก้มตาทำ, เขม้นขะมัก ก็ว่า. | | เขม้น | (ขะเม่น) ก. เพ่ง, จ้องดู, มุ่งโดยเฉพาะ เช่น ฝ่ายผู้ได้พิจารณาว่ากล่าวบางคนก็ลำเอียงไปว่าทรัพจะได้เปนหลวง เขม้นว่ากล่าวกันโชกข่มขี่จเอาแต่ทรัพเปนหลวงจงได้ (สามดวง), มักใช้เข้าคู่กับคำ มอง เป็น เขม้นมอง หรือ มองเขม้น, (โบ) เขียนเป็น ขเม่น ก็มี เช่น ขเม่น, คือ คนฤๅสัตวแลดูสิ่งของใด ๆ เพ่งตาดูไม่ใคร่จะกพริบ (ปรัดเล). | | เขม้นขะมัก | (ขะเม่น-) ก. ตั้งใจทำอย่างรีบเร่งเพื่อให้แล้วเสร็จไป, ก้มหน้าก้มตาทำ, ขะมักเขม้น ก็ว่า. | | ตีนจก | น. ชื่อเชิงซิ่นที่ทอด้วยวิธีจกลายโดยใช้ขนเม่นควักด้ายเส้นยืน แล้วสอดไหมหรือด้ายทำเป็นลวดลาย แล้วนํามาเย็บติดกับตัวซิ่น, เรียกซิ่นที่มีเชิงเช่นนั้น ว่า ซิ่นตีนจก. | | เต่ามะเฟือง | น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Dermochelys coriacea (Vandelli) ในวงศ์ Dermochelyidae กระดองหลังยาวมากกว่า ๒ เมตร คลุมด้วยแผ่นหนังแข็ง มีสันตามแนวยาว ๗ สัน ลักษณะคล้ายผลมะเฟือง ไม่มีแผ่นเกล็ด กินทั้งสัตว์และพืช เช่น แมงกะพรุน ปลา กุ้ง ปู เม่นทะเล สาหร่ายทะเล ปัจจุบันพบเฉพาะทางฝั่งทะเลอันดามัน เป็นเต่าที่ใหญ่ที่สุดในปัจจุบัน, เต่าเหลี่ยม ก็เรียก. | | เม้ม ๑ | ก. ปิดริม, พับริม, เช่น เม้มชายเสื้อ เม้มกระดาษ, เม้น ก็ว่า. | | ไม้สอย | น. ไม้เหลาแหลมคล้ายขนเม่นสำหรับสอยผมทำเป็นไรผม, ไม้สำหรับสอยของสูง ๆ | | สละ ๑ | (สะละ) น. ขนเม่น. | | สลัด ๓ | (สะหฺลัด) ก. ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ติดอยู่ให้หลุดไปโดยวิธีสะบัด ซัด หรือกระพือ เป็นต้น เช่น สลัดรองเท้าให้หลุดจากเท้า เม่นสลัดขน เขาสลัดมีดสั้นไปที่คู่ต่อสู้, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สลัดรัก สลัดไมตรี. |
| |
| | Sea urchins | เม่นทะเล [TU Subject Heading] | | Black Urchin | หอยเม่นชนิดขนยาว [การแพทย์] | | echinodermata | เอคไคโนเดอมาตา, ไฟลัมหนึ่งของสัตว์ที่ไม่มีกระดูกสันหลัง เป็นสัตว์ทะเลทั้งหมดลักษณะลำตัวไม่มีส่วนหัวและส่วนท้าย ผิวขรุขระหรือเป็นหนาม เช่น ดาวทะเล เม่นทะเล ปลิงทะเล เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | | Long Spined | หอยเม่นชนิดขนยาว [การแพทย์] |
| | | | hedgehog | (เฮดจฺ'ฮอก) n. เม่น | | porcupine | (พอร'คิวไพนฺ) n. เม่น | | prickle | (พริค'เคิล) n. หนาม, ของแหลม, ขนเม่น, เดือยแหลม, ความรู้สึกเจ็บปวดเหมือนถูกแทง vt. แทงเบา ๆ , ทำให้รู้สึกเจ็บปวดเหมือนถูกแทง. vi. รู้สึกเจ็บปวดเหมือนถูกแทง | | quill | (ควิล) n. ก้านขนนก, ปากกาก้านขนนก, ก้านขนเม่น , ม้วนเปลือกไม้แห้ง, เพลาท่อสวม, ชนวนวัตถุระเบิด, ไม้ดีดเครื่องดนตรี, หลอดไม้รวก, กระสวย, หลอดด้าย, ขลุ่ย vt. ถอนก้านขนนก, ฟันบนหลอดด้าย, แทงด้วยก้านขนนก | | urchin | (เออ'ชิน) n. เด็ก (ผู้ชาย) ซน, เด็กผู้ชายเล็ก ๆ , เม่น. =sea urchin (ดู), Syn. lad |
| | | | 雲丹 | [うに, uni] (n) หอยเม่น | | 海栗 | [うに, uni] (n) หอยเม่น |
| | Stachel | (n) |der, pl. Stacheln| หนาม หรือ เหล็กไนสัตว์ ตัวอย่างเช่น die Stacheln eines Kaktus = หนามต้นกระบองเพชร หรือ die Stacheln eines Igels = หนามตัวเม่น, Syn. der Dorn เฉพาะพืช |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
