abominate | (vt) ชิงชัง, See also: เกลียด, ชัง, Syn. abhor, execrate, Ant. like, love | abomination | (n) ความชัง, See also: ความชิงชัง, Syn. hatred, loathing, aversion | abomination | (n) สิ่งที่น่าเกลียดชัง, See also: สิ่งที่เลวทราม |
|
| abominate | (อะบอม' มิเนท) vt. เกลียดชัง, ไม่ชอบ -abomination n. -abominator n., Syn. loathe, abhor, Ant. love, like |
| | | จงเกลียดจงชัง | (v) hate, See also: dislike intensely, loathe, execrate, abominate, detest, Syn. เกลียด, เกลียดชัง, รังเกียจ, Ant. ชอบ, รัก, พอใจ, รักใคร่, Example: ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเธอจึงจงเกลียดจงชังผมนัก, Thai Definition: ผูกใจเกลียดชังอย่างยิ่ง | ชิงชัง | (v) hate, See also: dislike, detest, abhor, loathe, abominate, Syn. เกลียด, ชัง, เกลียดชัง, รังเกียจ, Ant. รัก, ชอบ, พอใจ, Example: แม่ชิงชังกับสภาพบ้านเก่าๆ โทรมๆ มานานนักหนาแล้ว | ความชัง | (n) hatred, See also: dislike, animosity, detestation, loathing, abomination, Syn. ความชิงชัง, ความเกลียด, Ant. ความชอบ, ความรัก, Example: ความรู้สึกชอบกับความชังนี้ตามความหมายทางธรรมะแล้วย่อมถือว่าเป็นความทุกข์เท่ากัน | ความชิงชัง | (n) hate, See also: detestability, disgust, loathing, abomination, abhorrence, antipathy, Syn. ความชัง, ความเกลียดชัง, Ant. ความรัก, ความชอบ |
| ชัง | [chang] (v) EN: hate ; detest ; despise ; abhor ; loathe ; dislike ; abominate FR: détester ; haïr ; abhorrer ; mépriser ; avoir en horreur ; abominer | ความเกลียดชัง | [khwām klīetchang] (n) EN: hatred FR: haine [ f ] ; abomination [ f[ |
| | | | Abominate | v. t. [ imp. & p. p. Abominated; p. pr. & vb. n. Abominating. ] [ L. abominatus, p. p. or abominari to deprecate as ominous, to abhor, to curse; ab + omen a foreboding. See Omen. ] To turn from as ill-omened; to hate in the highest degree, as if with religious dread; loathe; as, to abominate all impiety. [ 1913 Webster ] Syn. -- To hate; abhor; loathe; detest. See Hate. [ 1913 Webster ] | Abomination | n. [ OE. abominacioun, -cion, F. abominatio. See Abominate. ] 1. The feeling of extreme disgust and hatred; abhorrence; detestation; loathing; as, he holds tobacco in abomination. [ 1913 Webster ] 2. That which is abominable; anything hateful, wicked, or shamefully vile; an object or state that excites disgust and hatred; a hateful or shameful vice; pollution. [ 1913 Webster ] Antony, most large in his abominations. Shak. [ 1913 Webster ] 3. A cause of pollution or wickedness. [ 1913 Webster ] Syn. -- Detestation; loathing; abhorrence; disgust; aversion; loathsomeness; odiousness. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] |
| | | 十悪 | [じゅうあく, juuaku] (n) (1) (See 八虐) the ten abominations (the ten most grievous offenses under traditional Chinese law); (2) { Buddh } (See 十善) the ten evil deeds [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |