| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา evangely มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: evangel) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | Evangely | n. Evangel. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] The sacred pledge of Christ's evangely. Spenser. [ 1913 Webster ] | | evangel | n. [ F. évangile, L. evangelium, Gr. e'yagge`lion good news, glad tidings, gospel, fr. e'ya`ggelos bringing good news; e'y^ well + 'a`ggelein to bear a message. See Eu-, and Angel and cf. Evangely. ] Good news; announcement of glad tidings; especially, the gospel, or a gospel. Milton. [ 1913 Webster ] Her funeral anthem is a glad evangel. Whittier. [ 1913 Webster ] | | Evangelian | a. Rendering thanks for favors. [ 1913 Webster ] | | Evangelic | a. [ L. evangelicus, Gr. e'yaggeliko`s: cf. F. évangélique. See Evangel. ] Belonging to, or contained in, the gospel; evangelical. “Evangelic truth.” J. Foster. [ 1913 Webster ] | | Evangelical | n. One of evangelical principles. [ 1913 Webster ] | | Evangelical | a. 1. Contained in, or relating to, the four Gospels; as, the evangelical history. [ 1913 Webster ] 2. Belonging to, agreeable or consonant to, or contained in, the gospel, or the truth taught in the New Testament; as, evangelical religion. [ 1913 Webster ] 3. Earnest for the truth taught in the gospel; strict in interpreting Christian doctrine; preëminently orthodox; -- technically applied to that party in the Church of England, and in the Protestant Episcopal Church, which holds the doctrine of “Justification by Faith alone;” the Low Church party. The term is also applied to other religious bodies not regarded as orthodox. [ 1913 Webster ] 4. Having or characterized by a zealous, crusading enthusiasm for a cause. [ PJC ] 5. Adhering to a form of Christianity characterized by a conservative interpretation of the bible, but disavowing the label 'bdfundamentalist`'b8. [ PJC ]
Evangelical Alliance, an alliance for mutual strengthening and common work, comprising Christians of different denominations and countries, organized in Liverpool, England, in 1845. --
Evangelical Church. (a) The Protestant Church in Germany. (b) A church founded by a fusion of Lutherans and Calvinists in Germany in 1817. --
Evangelical Union, a religious sect founded in Scotland in 1843 by the Rev. James Morison; -- called also Morisonians. [ 1913 Webster ]
| | Evangelicalism | n. Adherence to evangelical doctrines; evangelism. G. Eliot. [ 1913 Webster ] | | Evangelically | adv. In an evangelical manner. [ 1913 Webster ] | | Evangelicalness | n. State of being evangelical. [ 1913 Webster ] | | Evangelicism | pos>n. Evangelical principles; evangelism. [ 1913 Webster ] | | Evangelicity | n. Evangelicism. [ 1913 Webster ] |
| |
| | evangel | (n) เรื่องราวชีวิตและคำสั่งสอนของพระเยซูทั้ง 4 ชุดในคัมภีร์ไบเบิล (ได้แก่ แมทธิว, มาร์ค, ลุค และจอห์น), Syn. gospel | | evangel | (n) เรื่องราวชีวิตและคำสั่งสอนของพระเยซูในคัมภีร์ไบเบิล, Syn. gospel | | evangel | (n) หลักคำสอนเบื้องต้น, See also: หลักการเบื้องต้นเกี่ยวกับศีลธรรมหรือการเมือง | | evangelic | (adj) เกี่ยวกับความเชื่อของศาสนิกชนนิกายโปรแตสแตนท์ที่เชื่อถือในคัมภีร์ไบเบิลและการช่วยให้พ้นจากบาปโดยการศรัทธาในพระเยซู, Syn. evangelical | | evangelic | (adj) เกี่ยวกับเรื่องราวชีวิตและคำสั่งสอนของพระเยซูทั้ง 4 ชุด ในคัมภีร์ไบเบิล )ได้แก่ แมทธิว, มาร์ค, ลุคและจอห์น), Syn. evangelical | | evangelic | (adj) ซึ่งกระตือรือร้นที่จะสนับสนุนในเรื่องใดเรื่องหนึ่งและต้องการให้คนอื่นเชื่อเหมือนกับตัวเอง, Syn. evangelical | | evangelism | (n) การเผยแผ่ศาสนาคริสต์ (โดยเฉพาะโดยคริสตศาสนิกชนที่พยายามชักชวนให้คนอื่นหันมานับถือศาสนาคริสต์) | | evangelism | (n) ความกระตือรือร้นอย่างมากในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง, Syn. enthusiasm, fervor, zeal | | evangelist | (n) ผู้ที่สอนศาสนาคริสต์, See also: ผู้ที่พยายามชักชวนให้ผู้อื่นมานับถือคริสต์, Syn. missionary | | evangelize | (vi) เปลี่ยนคนอื่นให้หันมานับถือศาสนาคริสต์ โดยเฉพาะด้วยการเทศน์หรืองานของมิชชันนารี, Syn. convert, proselytize |
| | evangelist | (อีแวน'จะลิสทฺ) n. ผู้สอนคำสอนของพระเยซูและชีวประวัติของพระเยซู, ผู้มีความกระตือรือร้น |
| | evangelical | (adj) เกี่ยวกับคำสอนของพระเยซู | | evangelism | (n) การสอนศาสนา, การเผยแพร่คำสอน, การเผยแพร่ศาสนา | | evangelist | (n) ผู้เผยแพร่ศาสนา, ผู้สอนศาสนา, ผู้เขียนคัมภีร์คริสต์ศาสนา |
| | | | | | | evangelical | (adj) relating to or being a Christian church believing in personal conversion and the inerrancy of the Bible especially the 4 Gospels | | evangelical | (adj) of or pertaining to or in keeping with the Christian gospel especially as in the first 4 books of the New Testament | | evangelical | (adj) marked by ardent or zealous enthusiasm for a cause, Syn. evangelistic | | evangelical and reformed church | (n) a Protestant denomination of Calvinist faith | | evangelicalism | (n) stresses the importance of personal conversion and faith as the means of salvation | | evangelical united brethren church | (n) a Methodist denomination | | evangelism | (n) zealous preaching and advocacy of the gospel | | evangelist | (n) a preacher of the Christian gospel, Syn. gospeller, revivalist, gospeler | | evangelist | (n) (when capitalized) any of the spiritual leaders who are assumed to be authors of the Gospels in the New Testament: Matthew, Mark, Luke, and John | | evangelistic | (adj) relating to or promoting the preaching and dissemination of the Christian gospel |
| | evangel | n. [ F. évangile, L. evangelium, Gr. e'yagge`lion good news, glad tidings, gospel, fr. e'ya`ggelos bringing good news; e'y^ well + 'a`ggelein to bear a message. See Eu-, and Angel and cf. Evangely. ] Good news; announcement of glad tidings; especially, the gospel, or a gospel. Milton. [ 1913 Webster ] Her funeral anthem is a glad evangel. Whittier. [ 1913 Webster ] | | Evangelian | a. Rendering thanks for favors. [ 1913 Webster ] | | Evangelic | a. [ L. evangelicus, Gr. e'yaggeliko`s: cf. F. évangélique. See Evangel. ] Belonging to, or contained in, the gospel; evangelical. “Evangelic truth.” J. Foster. [ 1913 Webster ] | | Evangelical | n. One of evangelical principles. [ 1913 Webster ] | | Evangelical | a. 1. Contained in, or relating to, the four Gospels; as, the evangelical history. [ 1913 Webster ] 2. Belonging to, agreeable or consonant to, or contained in, the gospel, or the truth taught in the New Testament; as, evangelical religion. [ 1913 Webster ] 3. Earnest for the truth taught in the gospel; strict in interpreting Christian doctrine; preëminently orthodox; -- technically applied to that party in the Church of England, and in the Protestant Episcopal Church, which holds the doctrine of “Justification by Faith alone;” the Low Church party. The term is also applied to other religious bodies not regarded as orthodox. [ 1913 Webster ] 4. Having or characterized by a zealous, crusading enthusiasm for a cause. [ PJC ] 5. Adhering to a form of Christianity characterized by a conservative interpretation of the bible, but disavowing the label 'bdfundamentalist`'b8. [ PJC ]
Evangelical Alliance, an alliance for mutual strengthening and common work, comprising Christians of different denominations and countries, organized in Liverpool, England, in 1845. --
Evangelical Church. (a) The Protestant Church in Germany. (b) A church founded by a fusion of Lutherans and Calvinists in Germany in 1817. --
Evangelical Union, a religious sect founded in Scotland in 1843 by the Rev. James Morison; -- called also Morisonians. [ 1913 Webster ]
| | Evangelicalism | n. Adherence to evangelical doctrines; evangelism. G. Eliot. [ 1913 Webster ] | | Evangelically | adv. In an evangelical manner. [ 1913 Webster ] | | Evangelicalness | n. State of being evangelical. [ 1913 Webster ] | | Evangelicism | pos>n. Evangelical principles; evangelism. [ 1913 Webster ] | | Evangelicity | n. Evangelicism. [ 1913 Webster ] |
| | | 伝道 | [でんどう, dendou] (n, vs) proselytizing; evangelism; missionary work; (P) #10,060 [Add to Longdo] | | エバンジェリスト | [ebanjierisuto] (n) evangelist [Add to Longdo] | | 公衆伝動 | [こうしゅうでんどう, koushuudendou] (n) public evangelism [Add to Longdo] | | 信徒伝動 | [しんとでんどう, shintodendou] (n) lay evangelism [Add to Longdo] | | 伝道師 | [でんどうし, dendoushi] (n) evangelist [Add to Longdo] | | 伝道者 | [でんどうしゃ, dendousha] (n) evangelist; evangelistic worker [Add to Longdo] | | 伝道集会 | [でんどうしゅうかい, dendoushuukai] (n) evangelistic meeting [Add to Longdo] | | 布教者 | [ふきょうしゃ, fukyousha] (n) missionary; evangelist; propagandist [Add to Longdo] | | 福音教会 | [ふくいんきょうかい, fukuinkyoukai] (n) Evangelical Church [Add to Longdo] | | 福音史家 | [ふくいんしか, fukuinshika] (n) evangelist (i.e. Matthew, Mark, Luke or John) [Add to Longdo] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
