ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: คนสกปรก, -คนสกปรก- |
สกปรก | (สกกะปฺรก) ว. เปรอะหรือเปื้อนด้วยสิ่งที่ถือว่าน่าเกลียดหรือที่ไม่พึงประสงค์ เช่น เสื้อผ้าสกปรก เนื้อตัวสกปรกด้วยฝุ่นละออง, ขุ่นมัว, ไม่สะอาดหมดจด, เช่น น้ำสกปรก จิตใจสกปรก, ลักษณะกิริยาวาจาที่แสดงออกอย่างหยาบคาย เช่น พูดจาสกปรก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขาเป็นคนสกปรก เล่นสกปรก. |
|
| | pig | (พิก) n. หมู, สุกร, หมูป่า, เนื้อหมู, คนสกปรก, คนมูมมาม, คนที่เหมือนหมู, คนรั้น, ตำรวจ, นักสืบ, หญิงที่มั่วโลกีย์, ม้าเลว, โลหะที่เอาออกมาจากเตาหลอม, กลีบผลส้ม. vi. ออกลูกหมู, อยู่กันอย่างหมู |
| hog | (n) หมูตอน, คนตะกละ, คนเห็นแก่ตัว, คนสกปรก | pig | (n) หมู, สุกร, คนสกปรก, คนตะกละ, คนมูมมาม | sloven | (n) คนสะเพร่า, คนสกปรก, คนเลินเล่อ |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |