| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: กวัด, -กวัด- |
| เลกวัด | (n) man who dedicated his life to the service of a monastery, Example: คุณเสนอเมื่อปลดเกษียณแล้วก็เป็นเลกวัดตลอดไป, Count Unit: คน, Thai Definition: ชายฉกรรจ์ที่อุทิศชีวิตถวายให้แก่วัด, Notes: (โบราณ) | | กวัดไกว | (v) sway, See also: swing, vacillate, Example: ใบไม้กวัดไกวไปมา, Thai Definition: เหวี่ยงไปมา | | เด็กวัด | (n) temple boy, Syn. ลูกศิษย์วัด | | กวัดแกว่ง | (v) wave, See also: swing, brandish, Syn. ตวัด, แกว่ง, Example: ภาพที่เห็นนั้นคือธงบนยอดโดมกวัดแกว่งไปมา | | กวัดไกวไสส่ง | (v) chase, See also: oust, scatter, Syn. เสือกไสไล่ส่ง, ขับไล่ไสส่ง, Example: ตั้งแต่เขาติดยาเสพย์ติดพี่น้องเพื่อนฝูงก็รังเกียจกวัดไกวไสส่งเขา |
| |
| | กวัด | (กฺวัด) ก. จับด้ามวัตถุแล้วปัดไปมา, ใช้เข้าคู่กับคำ แกว่ง เป็น กวัดแกว่ง หรือ แกว่งกวัด หรือใช้เข้าคู่กับคำ ไกว เป็น กวัดไกว. | | กวัดแกว่ง | (กฺวัดแกฺว่ง) ก. จับด้ามวัตถุแล้วปัดไปมา เช่น กวัดแกว่งอาวุธ, ไม่อยู่ที่ เช่น จิตกวัดแกว่ง, แกว่งกวัด ก็ว่า. | | กวัดไกว | (กฺวัดไกฺว) ก. วัดเหวี่ยงไปมา, ไม่อยู่ที่, เช่น ใบไม้ต้องลมกวัดไกวไปมา. | | กวัดไกวไสส่ง | ก. ทำให้พ้น. | | แกว่งกวัด | (แกฺว่งกฺวัด) ก. จับด้ามวัตถุแล้วปัดไปมา เช่น แกว่งกวัดอาวุธ, ไม่อยู่ที่ เช่น จิตแกว่งกวัด, กวัดแกว่ง ก็ว่า. | | ลูกวัด | น. พระที่ไม่ใช่สมภาร. | | เลกวัด | น. ชายฉกรรจ์ที่มีผู้อุทิศถวายให้แก่วัด. | | กระบาล | แผ่นกระเบื้อง เช่น ปรุตรุเคลือบกระบาลหิน (จารึกวัดโพธิ์) | | กระแพง | น. กำแพง เช่น ทิศออกกระแพงแก้วกั้น (จารึกวัดโพธิ์). | | กลมกลืนกลอน | (-กฺลอน) น. ชื่อเพลงยาวกลอักษร ตัวอย่างว่า แสนเสียดายหายห่างโอ้ แสนเสียดายกรายนาฏช่าง แสนเสียดายงอนงามเจ้า ให้อ่านว่า แสนเสียดายหายห่างโอ้ห่างหาย แสนเสียดายกรายนาฏช่างนาฏกราย แสนเสียดายงอนงามเจ้างามงอน (จารึกวัดโพธิ์). | | กะเอว | น. เอว เช่น ถวัดเท้าท่าเตะมวย ตึงเมื่อย หายฮา แก้กะเอวขดค้อม เข่าคู้โขยกโขยง (จารึกวัดโพธิ์), สะเอว หรือ บั้นเอว ก็ว่า. | | เกวัฏ | (เกวัด) น. ชาวประมง, พรานเบ็ด, พรานแห, พรานปลา. | | เกียง | ก. เกี่ยง, รังเกียจ, ไม่ลงรอย, เกี่ยงแย่ง, เกี่ยงแย้ง, เช่น คนใดอันรังร้าย จิตรพิศเกียงกล (จารึกวัดโพธิ์), โดยมากใช้เป็น เกี่ยง. | | แก่วัด | ว. อยู่วัดนาน, มีท่าทีหรือความคิดเห็นแบบคนที่ได้รับการอบรมจากวัดหรืออยู่วัดนาน | | ขวัด | (ขฺวัด) ก. ขวิด, กวัด, ขัด, เช่น แรดควายขวางขวัดอยู่ (ลอ). | | ขวัดขวิด | (ขฺวัดขฺวิด) ก. กวัดไกว เช่น เท้ากวัดขวัดขวิดคือควัน (ม. ฉันท์ มหาราช). | | ครวัก, ครวี | (คฺระวัก, คฺระวี) ก. กวัดแกว่ง. | | ครอบจักรวาล ๓ | (คฺรอบ-) น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง เช่น
 | | (จารึกวัดโพธิ์). |
| | ควั่งคว้าง | (คฺวั่งคฺว้าง) ว. แกว่งไปมา, กวัดแกว่ง, ไหลวน, โบราณเขียนเป็น คว่งงคว้งง ก็มี เช่น สระเหนาะน้ำคว่งงคว้งง ควิวแด (กำสรวล). | | ความถี่ | น. จำนวนไซเกิล, การแกว่งกวัด, การสั่นสะเทือนหรือคลื่นใน ๑ วินาที เช่น ไฟฟ้ากระแสสลับมีความถี่ ๕๐ ไซเกิลต่อวินาที, ปัจจุบันใช้ เฮิรตซ์ แทน ไซเกิล | | เครงเครียว | ว. ครื้นเครง, เกรียวกราว, เช่น หฤทัยเครงเครียว (จารึกวัดโพธิ์). | | เจ้าไทย | เขียนเป็น เจาไท ก็มี เช่น พ๋องเผ่าพรรนอนนเหงาเจาไทอนนไปสู (จารึกวัดช้างล้อม). | | ชลาสินธุ์ | น. ห้วงน้ำ เช่น ข้าเป็นไรแทรกขนสุบรรณบิน เร็วรีบยิ่งมหาวายุพัด กวักกวัดปีกข้ามชลาสินธุ์ (กากี), สายน้ำ เช่น พระเหลือบเล็งชลาสินธุ์ ในวารินทะเลวน ก็เห็นรูปอสุรกล ซึ่งกลายแกล้งเป็นสีดา (พากย์นางลอย). | | ตรีประดับ | น. ชื่อกลอนกลบทชนิดหนึ่ง กำหนดให้แต่ละวรรคมีคำเดียวกัน ผันวรรณยุกต์รูปสามัญ เอก และโท เรียงกัน หรือโท เอก สามัญ ก็ได้ เช่น อมรแมนแม่นแม้นเจ้างามโฉม ชฬอฬ่อฬ้อโลกย์ให้โศกโทรม แต่เลาเล่าเล้าโลมฤดีแด (ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน). | | ตรีพิธพรรณ | (ตฺรีพิดทะพัน) น. ชื่อกลอนกลบทชนิดหนึ่ง กำหนดให้มีคำเดียวกันซ้ำ ๓ ครั้งภายในวรรคเดียวกัน จะเป็นตำแหน่งใดก็ได้ เช่น สังเวชจิตร์เอ๋ยจิตร์จิตร์เราหนอ ไม่เจียมกายกายแก่ทำกายตะกอ ดีแต่ก้ออวดก้อก้อเกินนัก (ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน) | | ตรีเพชรพวง | น. ชื่อกลอนกลบทชนิดหนึ่ง กำหนดให้แต่ละวรรคมีคำเดียวกัน ผันวรรณยุกต์รูปสามัญ เอก โท ตรี และจัตวา สลับกันก็ได้ เช่น มโหรีรี่รี้ดีดสีเสียง จับปี่หริงหริ่งหริ้งพริ้งเพราะเพรียง ฆ้องสำเนียงเต๋งเต่งเต้ง ติงเหน่งโยน (ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน). | | ตะเข็บไต่ขอน | น. ชื่อกลอนกลบทแบบหนึ่ง กำหนดให้แต่ละวรรคใช้คำลหุคำครุสลับกันไปตลอดการแต่ง เช่น ระทวยระทดสลดสละขนิษฐ์ขนาง ระเหระหนกระวนกระวายระคายระคาง จะแรมจะร้างอนงค์อนาถนิราสนิรา (จารึกวัดโพธิ์). | | ถนน | (ถะหฺนน) น. ทางที่ทำขึ้น, ลักษณนามว่า สาย, เส้น, สนน ก็ว่า, โบราณเขียนเป็น ถนล. (จารึกวัดป่ามะม่วง). | | ถ่าว | ปานกลาง เช่น เอามาปรกิดชิดชนเป็นตนพระพุทธรูบอนนใหญ่อนนถ่าวอนนราม (จารึกวัดศรีชุม). | | ทุกพาย | ว. ทุกแห่ง เช่น กระทำพุทธประติมาทุกแห่งทุกพาย (จารึกวัดศรีชุม). | | เทพชุมนุม | (เทบ-) น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง. (จารึกวัดโพธิ์) | | ธงนำริ้ว | ชื่อกลบทอย่างหนึ่ง บังคับให้ซ้ำคำ ๒ คำต้นในวรรค โดยคำที่ซ้ำเปลี่ยนไปทุกวรรค เช่น กุ๋ยกุ๋ยหน้าไม่เก้อละเมอหึง ฟังฟังก็เหมือนแกล้งแพร่งความอึง คิดคิดและให้ขึ้งขุ่นเคืองใจ (ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ). | | นกหก | น. นกต่าง ๆ เช่น อันเป็นต้นว่า คนอีกแพะแลหมูหมาเป็ดไก่ทั้งห่านนกหกปลาเนื้อฝูงสัตว์ทั้งหลาย (จารึกวัดศรีชุม). | | นารายณ์ประลองศิลป์ | น. ชื่อกลอนกลบทแบบหนึ่ง กำหนดบังคับวรรคหนึ่ง ๙ คำ แบ่งเป็น ๓ จังหวะ จังหวะละ ๓ คำ แต่ละจังหวะให้ขึ้นต้นด้วยการซ้ำคำเดิม และ ๒ คำหลังให้สัมผัสเสียงพยัญชนะกันทั้ง ๓ จังหวะ ส่วน ๒ คำหลังของ ๒ จังหวะแรกให้ใช้เสียงสระเดียวกันเฉพาะแต่ละจังหวะ เช่น ระรื่นชื่นระรวยชวยระเริงฉาว จนข่าวหนาวจนเคืองเนื่องจนเขาหนี ทำซื่อดื้อทำสู้ดูทำสิ้นดี อารีชีอารอบชอบอารมณ์ชาย (ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ). | | บัญจรงค์ | (บันจะรง) น. เบญจรงค์ เช่น เอาผ้าบัญจรงค์อันงาม (จารึกวัดป่ามะม่วง หลักที่ ๕ ด้านที่ ๓). | | เบื้อ ๔ | ว. มีแสงเลื่อมพราย. น. แก้ว, กระจกเงา, เช่น มังเบื้อดวงหนึ่งค่าสามสลึงใส่หมาก (จารึกวัดเขมา). | | ปก ๒ | น. แว่นแคว้น เช่น ได้ขึ้นเสวยราชย์เป็นพระยาผ่านในปกเมืองเนืองทั้งปกเขม ครั้นเต็มสมบูรณ์สามสิบแปดข้าว เข้าศักราชเจ็ดร้อยห้าสิบแปด กลายท่านได้ปราบต์ทั้งปกกาวชาวด้านหนตีนเถิงฝั่งของ (จารึกวัดบูรพาราม). | | ปงปัง | น. กลองสองหน้าขนาดเล็ก หน้ากลองกว้างประมาณ ๘ นิ้ว มีด้ามถือสำหรับกวัดแกว่งให้ลูกตุ้มกระทบหน้ากลองให้เกิดเสียง. | | ประอุก | ร้อนรน เช่น หนึ่งอัคนีมีในเชองกราน บมีเป่าพัดพาน ประอุกแลลุกลามเลือน, ผิโคเคียงเกวียนเดิรหน ไป่ทันแก้ปรน ประอุกแลขุกวอดวาย (จารึกวัดโพธิ์; อภิไธยโพธิบาทว์), ใช้เป็น กระอุ หรือ กระอุก ก็มี. | | ผีเสื้อกะโหลก, ผีเสื้อหัวกะโหลก | น. ชื่อผีเสื้อกลางคืนหลายชนิด ในสกุล Acherontiaวงศ์ Sphingidae บริเวณด้านบนของส่วนอกมีลายรูปคล้ายหัวกะโหลก พบทั่วไป เช่น ชนิด A. lachesis (Fabricius) ความกว้างเมื่อกางปีกวัดจากปลายปีกข้างหนึ่งถึงปลายปีกอีกข้างหนึ่งยาว ๘-๑๓ เซนติเมตร, ชนิด A. styx (Westwood) ความกว้างเมื่อกางปีกยาว ๘-๑๒ เซนติเมตร. | | พระอันดับ | น. พระลูกวัด, พระอนุจร ก็เรียก, พระผู้มิได้เป็นประธานหรือคู่สวดในสังฆกรรม เช่น พระอันดับนาค (พระอันดับในพิธีบวชนาค) พระอันดับแจง (พระอันดับในพิธีสวดแจง), โดยปริยายหมายถึงผู้น้อยที่เข้าร่วมพิธีโดยมิได้มีบทบาทสำคัญอะไร. | | มหาธาตุ | เรียกพระสถูปเจดีย์หรือพระปรางค์ที่บรรจุพระบรมธาตุ ว่า มหาธาตุ เช่น เอาทั้งพืชพระศรีมหาโพธิอันพระพุทธเจ้าเราเสด็จอยู่ใต้ต้นและผจญพลขุนมาราธิราช ได้ปราบแก่สัพพัญญุตญาณเป็นพระพุทธมาปลูกเบื้องหลังพระมหาธาตุนี้ (ศิลาจารึกนครชุม), เรียกวัดที่มีพระสถูปเจดีย์หรือพระปรางค์ที่บรรจุพระบรมธาตุ ว่า วัดมหาธาตุบ้าง วัดพระศรีมหาธาตุบ้าง วัดพระศรีรัตนมหาธาตุบ้าง. | | แม่ม่ายลองไน | น. ชื่อจักจั่นขนาดใหญ่ที่มีแถบสีดำ ขาว เหลือง หรือส้มพาดขวางเด่นตามลำตัวและปีก เฉพาะเพศผู้มีอวัยวะทำเสียงบริเวณด้านล่างของส่วนท้อง เสียงนั้นก้องได้ยินไปไกล มีหลายชนิด ชนิดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย คือ ชนิด Tosena melanoptera (White) ในวงศ์ Cicadidae เมื่อหุบปีกวัดจากหัวถึงปลายปีกยาว ๙-๑๐ เซนติเมตร, ลองไน ก็เรียก. | | ราวกวะ | (ราวกะวะ) ว. ราวกะว่า, ราวกับว่า, เช่น นกกระจอกทำรังราวกวะไม้ (จารึกวัดโพธิ์). | | รู้จัก | ก. เคยพบเคยเห็นและจำได้ เช่น คนกรุงเทพฯ รู้จักวัดพระแก้วดี แม้เด็ก ๆ ก็ยังรู้จักหนูและแมว | | ศาสนสมบัติกลาง | น. ทรัพย์สินของพระศาสนาโดยส่วนรวม ส่วนใหญ่ได้แก่ ที่ดิน อาคาร และดอกผลที่เกิดขึ้นจากที่ดินและอาคารนั้น ๆ รวมทั้งที่ดินวัดร้างทั่วประเทศที่ทางการได้ประกาศยุบเลิกวัดแล้ว. | | สถาปนา | (สะถาปะนา) ก. ยกย่องโดยแต่งตั้งให้สูงขึ้น เช่นเลื่อนเจ้านายให้สูงศักดิ์ขึ้น หรือยกวัดราษฎร์ขึ้นเป็นพระอารามหลวง, ตั้งขึ้น (มักใช้แก่หน่วยราชการหรือองค์การที่สำคัญ ๆ ในระดับกระทรวง ทบวงมหาวิทยาลัย) เช่น วันสถาปนากระทรวงมหาดไทย วันสถาปนาราชบัณฑิตยสถาน วันสถาปนาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. | | สัตตาหกรณียะ | (-กะระนียะ, -กอระนียะ) น. กิจที่พึงทำเป็นเหตุให้ภิกษุออกจากวัดไปพักแรมในที่อื่นในระหว่างพรรษาได้ไม่เกิน ๗ วัน เช่นเพื่อไปพยาบาลภิกษุสามเณรหรือบิดามารดาที่ป่วยไข้หรือเพื่อบำรุงศรัทธาของทายก. | | สารถีชักรถ | ชื่อเพลงยาวกลบทแบบหนึ่ง ตัวอย่างว่า สงสารกายหมายมิตร์คิดสงสาร ประมาณจิตร์ผิดเพราะเชื่อเหลือประมาณ เสียดายการที่คิดเปล่าเศร้าเสียดาย (จารึกวัดโพธิ์). | | สำนัก | น. ที่อยู่อาศัย เช่น อยู่สำนักวัดมหาธาตุ, ที่ทำการ เช่น สำนักนายกรัฐมนตรี |
| | | Cells, Columnar, Nonciliated | เซลล์ทรงแท่งไร้ขนกวัด [การแพทย์] | | Cilia | ซิเลีย, ขน;เซลล์ขน;ขนกวัด;ใยเยื่อบุ;ขนเล็กๆ;ซีเลีย;ขน;ขนเล็กๆ;อวัยวะสำหรับเคลื่อนที่;ขนตา;ขนเล็กๆ;ขนอ่อน [การแพทย์] | | rain gauge | เครื่องวัดปริมาณน้ำฝน, อุปกรณ์ที่ใช้วัดปริมาณน้ำฝน เป็นภาชนะรูปทรงกระบอกวางไว้รองรับน้ำฝนในที่กลางแจ้ง ปริมาณฝนตกวัดจากความสูงของระดับน้ำฝนในภาชนะเป็นมิลลิเมตร [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | กวัดแกว่ง | [kwatkwaeng] (v) EN: wave ; wield ; swing ; brandish FR: brandir ; balancer | | กวัดแกว่งดาบ | [kwatkwaeng dāp] (v, exp) EN: wield a sword FR: brandir une épée |
| | brandish | (n) การแกว่ง, See also: การกวัดแกว่ง | | brandish | (vt) แกว่ง, See also: กวัดแกว่ง, Syn. wave, swing | | flourish | (vt) โบก, See also: แกว่งไกว, กวัดแกว่ง, Syn. wave, shake, brandish | | secularize | (vt) ทำให้เป็นทางโลก, See also: แยกออกจากนอกวัด, ทำให้ไม่เกี่ยวกับเรื่องศาสนา, เปลี่ยนเป็นของฆราวาส, Syn. undedicate, depose, deconsecrate | | seismograph | (n) เครื่องมือตรวจจับ วัด และบันทึกวัดแรงสั่นสะเทือนแผ่นดินไหว | | seismographer | (n) เครื่องมือตรวจจับ วัด และบันทึกวัดแรงสั่นสะเทือนแผ่นดินไหว |
| | brandish | (แบรน'ดิช) { brandished, brandishing, brandishes } vt. กวัดแกว่ง (อาวุธ) -n. คลื่น, การกวัดแกว่งอาวุธ, See also: brandisher n. ผู้กวัดแกว่ง อาวุธ | | feeler | (ฟีล'เลอะ) n. แผ่นเหล็กวัดความห่าง, ผู้สัมผัส, หนวดสัมผัส (ของแมลง) , ความคิดเห็นทัศนคติ, วิธีการหยั่งดู, ผู้สืบ, ผู้หยั่ง | | secular | (เซค'คิวละ) adj. ทางโลก, ทางฆราวาส, โลกีย์, ชาตินี้, นอกวัด, ไม่ใช่ทางพระ, ไม่เกี่ยวกับเรื่องศาสนา, นานแสนนาน, ตลอดไป, เกิดขึ้นครั้งเดียวในยุคหนึ่งหรือศตวรรษหนึ่ง. n. ฆราวาส, ชาวโลก, ปถุชน, See also: secularly adv. | | swing | (สวิง) { swung, swung, swinging, swings } vt., vt., adj., n. (การ) แกว่ง, ไกว, แกว่งไกว, กวัดแกว่ง, โล้, ห้อย, แขวน, แขวนคอ, หัน, หันเห, เปลี่ยนแปลง, ระยะที่แกว่ง, เส้นทางที่แกว่ง, จังหวะ, การส่ายตะโพก, ก้าวของจังหวะ, การเปลี่ยนแปลง, การขึ้น ๆ ลง ๆ , อิสรภาพ, การดำเนินการ, สิ่งที่แกว่ง, ช | | thrash | (แธรช) vt., n. (การ) เฆี่ยน, หวด, โบย, ฟาด, ทำให้ปราชัยอย่างสิ้นเชิง, ตีพ่ายแพ้, ยกขาขึ้นลงอย่างรวดเร็ว (ในการว่ายน้ำ) , แกว่งไปมาอย่างแรง, กวัดแกว่ง, เซไปมาอย่างแรง, นวดข้าว, See also: thrasher n., Syn. beat, flog, flail | | wield | (วีลดฺ) vt. ใช้ (อำนาจ) , แกว่ง, กวัดแกว่ง, รำ, จัดการ, ปกครอง, See also: wieldable adj. wielder n., Syn. brandish, handle |
| | brandish | (vt) แกว่ง, กวัดแกว่ง, ควงดาบ | | flourish | (n) ความเจริญรุ่งเรือง, การประโคม, การกวัดแกว่ง, การโบก | | flourish | (vi) เจริญ, เฟื่องฟู, มั่งคั่ง, โอ้อวด, ประโคม, กวัดแกว่ง, โบก | | oscillate | (vi) กวัดแกว่ง, สั่น, ส่าย, รัว | | oscillation | (n) การกวัดแกว่ง, การสั่น, การส่าย, ความลังเล | | parishioner | (n) คนที่อยู่ในละแวกวัด, ลูกวัด | | parochial | (adj) ซึ่งอยู่ในเขตสงฆ์, ซึ่งอยู่ละแวกวัด, เฉพาะตำบล | | sway | (vt) ทำให้เอน, กวัดแกว่ง, ทำให้เอียง, ปกครอง, ครอบงำ |
| | 震度 | [しんど, shindo] (n) หน่วยบอกระดับความสั่นสะเทือน ซึ่งแยกวัดตามพื้นที่ แบ่งเป็น 10 ระดับ |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
