| กะลิงปลิง | น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. |
| กินน้ำเห็นปลิง | ก. รู้สึกตะขิดตะขวงใจเหมือนจะกินนํ้าเห็นปลิงอยู่ในนํ้าก็กินไม่ลง. |
| กินปลิง | น. นกชนิดหนึ่ง. |
| ตะปลิง | น. เหล็กปลายแหลม ๒ ข้าง รูปคล้ายตัว U หรือเขี้ยวของตะขาบ สำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท เช่น ตะปูตะปลิงยิงตรึงกระชับชิด (ม. ร่ายยาว กุมาร), เขี้ยวตะขาบ ตัวปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก. |
| ตะลิงปลิง | (-ปฺลิง) น. ชื่อไม้ต้นชนิด Averrhoa bilimbi L. ในวงศ์ Oxalidaceae ใบคล้ายใบมะยม ผลยาวคล้ายมะดันแต่มีร่องตื้น ๆ รสเปรี้ยว. |
| ตัวปลิง | น. เหล็กปลายแหลม ๒ ข้าง รูปคล้ายตัว U หรือเขี้ยวของตะขาบ สำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท, เขี้ยวตะขาบ ตะปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก. |
| ท้องปลิง | น. ชื่อตะไบชนิดหนึ่ง มีรูปเหมือนท้องของปลิง คือข้างหนึ่งโค้ง อีกข้างหนึ่งแบน. ว. เรียกสิ่งอื่น ๆ ที่มีรูปเหมือนท้องของปลิง เช่น กำไลท้องปลิง. |
| ปล่อยปลิง | ก. เอาปลิงมาวางไว้ตรงที่ที่ต้องการให้ดูดเลือดเสียออก. |
| ปลิง ๑ | (ปฺลิง) น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหลายชนิด ในชั้น Hirudinea ลำตัวกลมยาว ยืดหดได้ เกาะคนหรือสัตว์เลือดอุ่นเพื่อดูดกินเลือด ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในน้ำจืด เช่น ปลิงควาย ( Hirudo medicinalisLinn.), ปลิงเข็ม[ Hirudinaria manillensis (Lesson) ]. |
| ปลิงบก | ดู ทาก ๑. |
| ปลิง ๒ | น. ชื่องูนํ้าจืดขนาดเล็กชนิด Enhydris plumbea (Boie) ในวงศ์ Colubridae ตัวยาวประมาณ ๔๐ เซนติเมตร หัวมน ลำตัวสีเขียวอมเทา ท้องขาว สามารถดีดตัว แทนการเลื้อยไปได้ในระยะสั้น ๆ มีพิษอ่อนมาก. |
| ปลิง ๓ | น. เหล็กปลายแหลม ๒ ข้าง รูปคล้ายตัว U หรือเขี้ยวของตะขาบ สำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท, เขี้ยวตะขาบ ตะปลิง หรือ ตัวปลิง ก็เรียก. |
| ปลิง ๔ | น. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปากปลิง ก็เรียก. |
| ปลิงทะเล | น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Holothuroidea ลำตัวรูปทรงกระบอกยืดหดได้ หัวท้ายมนกลม อาศัยอยู่ในทะเล บางชนิดรับประทานได้ เช่น ปลิงขาว ( Holothuria scabra Jaeger) ปลิงดำ ( H. atra Jaeger) ในวงศ์ Holothuriidae. |
| ปากปลิง | น. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปลิง ก็เรียก. |
| เกาะ ๒ | ก. จับหรือยึดสิ่งใดไว้เพื่อทรงอยู่ เช่น นกเกาะกิ่งไม้ แมงมุมเกาะฝา, เอาสิ่งมีขอเป็นต้นเกี่ยวเข้ากับสิ่งอื่นเพื่อให้ติดอยู่ เช่น เอาขอเกาะต้นไม้, โดยปริยายหมายความถึงอาการที่เข้าไปติดแน่นอยู่ เช่น ปลิงเกาะ หรือเข้าเป็นหมู่หรือกลุ่มเดียวกัน เช่น ดินเกาะเป็นก้อน บินเกาะหมู่ วิ่งเกาะกลุ่ม |
| ขว้างค้อน | น. ชื่องู ๒ ชนิด คือ งูกะปะ [ Calloselasma rhodostoma (Boie) ] ในวงศ์ Viperidae และงูปลิง [ Enhydris plumbea (Boie) ] ในวงศ์ Colubridae ทั้ง ๒ ชนิดเมื่อตกใจจะดีดตัวแทนการเลื้อยไปได้ในระยะสั้น ๆ. |
| เข้าปากไม้ | ก. นำไม้ตั้งแต่ ๒ ชิ้นมาบากหรือเจาะตรงปลายแล้วประกอบเข้าด้วยกัน ใช้ลูกสลักไม้หรือปลิงเหล็กยึดปลายนั้นให้แน่น. |
| เขี้ยวตะขาบ | น. เหล็กปลายแหลม ๒ ข้าง รูปคล้ายตัว U หรือเขี้ยวของตะขาบ สำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท, ตะปลิง ตัวปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก |
| คลิง | (คฺลิง) ก. คลึง เช่น นกปลิงคลิงคน- ธบุษปรัตนบังอร (สมุทรโฆษ). |
| ชลูกา | น. ปลิง, ชัลลุกา ก็ใช้. |
| ชัลลุกา | (ชันลุกา) น. ปลิง. |
| ดูด | ก. สูบด้วยปาก เช่น ดูดนมแม่ ปลิงดูดเลือด, ทำให้เคลื่อนเข้าหาด้วยแรงอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น แม่เหล็กดูด โคลนดูด, โดยปริยายหมายถึงดึงไปจนหมด เช่น คาสิโนเป็นสถานที่ดูดทรัพย์ของนักพนัน. |
| ตะไบ | น. เหล็กเครื่องมือใช้ถูไม้หรือโลหะอื่น ๆ ให้เกลี้ยงเกลาเป็นต้น ที่ผิวหน้าทั้ง ๒ ด้านบั้งเป็นรอยหยาบ ๆ มีหลายชนิด เช่น ตะไบท้องปลิง ตะไบหางหนู. |
| เตียว ๑ | เรียกตัวหนังใหญ่ที่สลักเป็นรูปลิงขาวจับลิงดำมัด เพื่อพาไปหาฤๅษี. |
| ทะเล | ว. ที่อยู่หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล. |
| ทาก ๑ | น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังพวกปลิง ในชั้น Hirudinea ลำตัวกลมยาวเป็นปล้อง ยืดหดได้มาก อาศัยบนบก ตามป่า ต่อมน้ำลายสร้างสารฮิรูดิน (hirudin) เมื่อดูดกินเลือดสัตว์เลือดอุ่นทำให้เลือดไม่แข็งตัว เช่น ชนิด Haemadipsa interrupta Moore ในวงศ์ Haemadipsidae, ปลิงบก ก็เรียก. |
| เย็บแผล | ก. ทำให้แผลติดกันโดยใช้เอ็นหรือไหมเย็บ หรือใช้ปลิงเกาะ. |
| รักดป | (-ดบ) น. ปลิง (สัตว์). |
| หมอน้อย ๑ | เรียกตัวปลิงที่ใช้กอกเลือด ว่า หมอน้อย. |
