ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -sleigh-, *sleigh* |
sleigh | (n) รถลากเลื่อนบนหิมะ, See also: แคร่เลื่อนบนหิมะ, เลื่อนหิมะ, Syn. sled, sledge | sleigh | (vi) เดินทางด้วยรถลากเลื่อนบนหิมะ, See also: ไปด้วยแคร่เลื่อนบนหิมะ, เดินทางด้วยเลื่อนหิมะ | sleight | (n) กลอุบาย, See also: เล่ห์เหลี่ยม, Syn. hoax, trick | sleight | (n) การหลอกลวง, See also: การตบตา | sleight | (n) ความเชี่ยวชาญ, See also: ความชำนาญ, Syn. dexterity, skill | sleight of hand | (n) ความว่องไวของการใช้มือแสดงกลหรือเกมไพ่, Syn. legerdemain |
|
| sleigh | (สเล) n. เลื่อน, รถม้าลากบนหิมะ, แคร่เลื่อนหิมะ. vi. เดินทางโดยเฉพาะพาหนะดังกล่าว, ขับขี่บนพาหนะดังกล่าว, See also: sleigher n. | sleight | (สไลทฺ) n. ความเชี่ยวชาญ, ความคล่องแคล่ว, เล่ห์เหลี่ยมเพทุบาย, เชาวน์, Syn. cunning | bobsleigh | (บอบ'เสลด, -สเล) n. แคร่เลื่อนหิมะ, แคร่เลื่อนยาว vt. ขี่บนแคร่เลื่อนหิมะ, See also: bobsleder n. ผู้แคร่เลื่อนหิมะ bobsleigher n. ผู้แคร่เลื่อนหิมะ |
| sleigh | (n) ตะเข้, เลื่อน, แคร่เลื่อนหิมะ | sleight | (n) ความว่องไว, ความคล่องแคล่ว, เชาวน์, เล่ห์เหลี่ยม | bobsleigh | (n) แคร่เลื่อนหิมะ |
| | | | sleigh bed | (n) a bed with solid headboard and footboard that roll outward at the top | sleigh bell | (n) a bell attached to a sleigh, or to the harness of a horse that is pulling a sleigh, Syn. cascabel |
| Sleigh | a. Sly. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ] | Sleigh | n. [ Cf. D. & LG. slede, slee, Icel. sle&unr_;i. See Sled. ] A vehicle moved on runners, and used for transporting persons or goods on snow or ice; -- in England commonly called a sledge. [ 1913 Webster ] Sleigh bell, a small bell attached either to a horse when drawing a slegh, or to the sleigh itself; especially a globular bell with a loose ball which plays inside instead of a clapper. [ 1913 Webster ]
| Sleighing | n. 1. The act of riding in a sleigh. [ 1913 Webster ] 2. The state of the snow or ice which admits of running sleighs. [ 1913 Webster ] | Sleight | n. [ OE. sleighte, sleihte, sleithe, Icel. sl&unr_;g&unr_; (for sl&unr_;g&unr_;) slyness, cunning, fr. sl&unr_;gr (for sl&unr_;gr) sly, cunning. See Sly. ] 1. Cunning; craft; artful practice. [ Obs. ] “His sleight and his covin.” Chaucer. [ 1913 Webster ] 2. An artful trick; sly artifice; a feat so dexterous that the manner of performance escapes observation. [ 1913 Webster ] The world hath many subtle sleights. Latimer. [ 1913 Webster ] 3. Dexterous practice; dexterity; skill. Chaucer. “The juggler's sleight.” Hudibras. [ 1913 Webster ] Sleight of hand, legerdemain; prestidigitation. [ 1913 Webster ] | Sleightful | a. Cunning; dexterous. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | Sleightly | adv. Cinningly. [ Obs. ] Huloet. [ 1913 Webster ] | Sleighty | a. Cinning; sly. [ Obs. ] Huloet. [ 1913 Webster ] |
| |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |