(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา dowerle มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: dowel) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| Dowerless | a. Destitute of dower; having no marriage portion. Shak. [ 1913 Webster ] | Dowel | n. [ Cf. G. döbel peg, F. douelle state of a cask, surface of an arch, douille socket, little pipe, cartridge. ] (Mech.) 1. A pin, or block, of wood or metal, fitting into holes in the abutting portions of two pieces, and being partly in one piece and partly in the other, to keep them in their proper relative position. [ 1913 Webster ] 2. A piece of wood driven into a wall, so that other pieces may be nailed to it. [ 1913 Webster ] Dowel joint, a joint secured by a dowel or dowels. -- Dowel pin, a dowel. See Dowel, n., 1. [ 1913 Webster ]
| Dowel | v. t. [ imp. & p. p. Doweled it>or Dowelled; p. pr. & vb. n. Doweling or Dowelling. ] To fasten together by dowels; to furnish with dowels; as, a cooper dowels pieces for the head of a cask. [ 1913 Webster ] | doweling | n. fastening by dowels. [ WordNet 1.5 ] |
| dowel | (เดา'เอิล) { dowelled, dowelling, dowels } n. หมุดไม้, เดือยไม้, หมุดสับ. vt. ใส่หมุดไป |
| | Dowels | สลักนำ [TU Subject Heading] |
| | เดือย | (n) tenon, See also: dowel, spindle, Example: ผ้าแดงเจาะรูตรงกลางสวมลงไปในหัวเทียนปลายเสา (หัวเทียนคือ เดือยหัวเสาสำหรับรับขื่อ), Thai Definition: แกนที่ยื่นออกมาสำหรับเอาของอื่นสวม โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่ยื่นออกมามีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น |
| เดือย | [deūay] (n) EN: dowel ; spindle ; tenon | เดือย | [deūay] (n) EN: cock's spur ; dowel ; spindle ; tenon FR: ergot [ m ] | ตีนผี | [tīnphī] (n) EN: kind of dowel under the Naga |
| | | dowel | (n) a fastener that is inserted into holes in two adjacent pieces and holds them together, Syn. dowel pin, joggle | doweling | (n) fastening by dowels |
| Dowel | n. [ Cf. G. döbel peg, F. douelle state of a cask, surface of an arch, douille socket, little pipe, cartridge. ] (Mech.) 1. A pin, or block, of wood or metal, fitting into holes in the abutting portions of two pieces, and being partly in one piece and partly in the other, to keep them in their proper relative position. [ 1913 Webster ] 2. A piece of wood driven into a wall, so that other pieces may be nailed to it. [ 1913 Webster ] Dowel joint, a joint secured by a dowel or dowels. -- Dowel pin, a dowel. See Dowel, n., 1. [ 1913 Webster ]
| Dowel | v. t. [ imp. & p. p. Doweled it>or Dowelled; p. pr. & vb. n. Doweling or Dowelling. ] To fasten together by dowels; to furnish with dowels; as, a cooper dowels pieces for the head of a cask. [ 1913 Webster ] | doweling | n. fastening by dowels. [ WordNet 1.5 ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |