| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: testify, -testify- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | testify | (เทส'ทะไฟ) vi., vt. พิสูจน์, เป็นพยาน, สาบานตัว, แถลง, ยืนยัน., See also: testification, testifier n., Syn. witness, bear, affirm |
| |
| | testify | (vi) เป็นพยาน, แสดงหลักฐาน, ให้การ, ยืนยัน, พิสูจน์ |
| | failure to testify | การที่จำเลยไม่ยอมให้การ (ในคดีอาญา) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | | testify | ให้การเป็นพยาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | | ให้การ | (v) give testimony, See also: give evidence, testify, depose, be an witness, Example: ท่านไปให้การที่ศาลในฐานพยานโจทก์, Thai Definition: ให้ถ้อยคำเกี่ยวกับเรื่องที่เป็นมา, Notes: (กฎหมาย) | | เบิกความ | (v) testify, See also: give evidence, Example: นายตำรวจชั้นผู้ใหญ่เดินทางมาเบิกความต่อศาลด้วยตนเองในชั้นไต่สวนมูลฟ้อง, Thai Definition: ให้ถ้อยคำต่อศาลในฐานะพยาน, Notes: (กฎหมาย) | | ซ้อมพยาน | (v) prime a witness, See also: rehearse a witness in how to testify, Example: ทนายถูกกล่าวหาว่าซ้อมพยาน, Thai Definition: ซักซ้อมพยานว่าจะให้การต่อศาลอย่างใดจึงจะสอดคล้องต้องกันดี | | ให้การเท็จ | (v) give false testimony, See also: testify wrongly, Example: พยานให้การเท็จต่อศาล เพราะรับสินจากฝ่ายโจทก์, Thai Definition: ให้ถ้อยคำเกี่ยวกับเรื่องที่เป็นมา โดยไม่ตรงกับความเป็นจริง | | ให้การเท็จ | (v) give false testimony, See also: testify wrongly, Example: พยานให้การเท็จต่อศาล เพราะรับสินจากฝ่ายโจทก์, Thai Definition: ให้ถ้อยคำเกี่ยวกับเรื่องที่เป็นมา โดยไม่ตรงกับความเป็นจริง |
| | เบิกความ | [boēkkhwām] (v) EN: give evidence ; testify ; make a statement FR: témoigner ; déposer | | ให้การ | [haikān] (v) EN: give testimony ; give evidence ; testify ; depose ; be an witness ; plead FR: témoigner ; déposer | | ให้ปากคำ | [hai pākkham] (v, exp) EN: testify ; give evidence |
| | | | | Testify | v. i. [ imp. & p. p. Testified p. pr. & vb. n. Testifying ] [ OF. testifier, L. testificari; testis a witness + -ficare (in comp.) to make. See -fy, and cf. Attest, Contest, Detest, Protest, Testament. ] 1. To make a solemn declaration, verbal or written, to establish some fact; to give testimony for the purpose of communicating to others a knowledge of something not known to them. [ 1913 Webster ] Jesus . . . needed not that any should testify of man, for he knew what was in man. John ii. 25. [ 1913 Webster ] 2. (Law) To make a solemn declaration under oath or affirmation, for the purpose of establishing, or making proof of, some fact to a court; to give testimony in a cause depending before a tribunal. [ 1913 Webster ] One witness shall not testify against any person to cause him to die. Num. xxxv. 30. [ 1913 Webster ] 3. To declare a charge; to protest; to give information; to bear witness; -- with against. [ 1913 Webster ] O Israel, . . . I will testify against thee. Ps. l. 7. [ 1913 Webster ] I testified against them in the day wherein they sold victuals. Neh. xiii. 15. [ 1913 Webster ] | | Testify | v. t. 1. To bear witness to; to support the truth of by testimony; to affirm or declare solemny. [ 1913 Webster ] We speak that we do know, and testify that we have seen; and ye receive not our witness. John iii. 11. [ 1913 Webster ] 2. (Law) To affirm or declare under oath or affirmation before a tribunal, in order to prove some fact. [ 1913 Webster ] | | Testify | adv. In a testy manner; fretfully; peevishly; with petulance. [ 1913 Webster ] |
| | | | 証 | [あかし, akashi] (n) (1) proof; evidence; testimony; (vs) (2) to testify (usu. Christian religious context); (P) #5,743 [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
