ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -mandate-, *mandate*
Possible hiragana form: まんだて |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | mandate | (n) คำสั่ง, See also: ข้อบังคับ, ข้อบัญญัติ, พระราชกฤษฎีกา, กฎกระทรวง, Syn. command, decree, order, commission | | mandate | (vt) สั่งการ, See also: ออกคำสั่ง, ควบคุม, บังคับ | | mandate | (vt) มอบอำนาจ (ให้ทำบางสิ่ง), See also: ให้อำนาจ | | mandated | (n) ซึ่งได้รับคำสั่ง, Syn. adminstered, assigned, ordered |
| | mandate | (แมน'เดท) n. คำสั่ง, อาณัติ, อาณัติปกครอง, คำสั่ง, อำนาจที่ได้รับมอบหมาย, ประกาศิต, กฤษฎีกา. vt. มอบอำนาจ, มอบอาณัติปกครอง, ให้อำนาจ, ออกประกาศิตหรือกฤษฎีกา, Syn. commander |
| |
| | mandate | (n) คำสั่ง, อำนาจที่ได้รับมอบหมาย, อาณัติ, กฤษฎีกา, ประกาศิต | | mandate | (vt) ทำให้อยู่ในอาณัติ, มอบอำนาจ, ออกประกาศิต |
| | | | | อาณัติ | (n) mandate, See also: regulation, order, command, injunction, ordinance, Syn. ข้อบังคับ, คำสั่ง, กฎ, Example: เขามีความเป็นอยู่ง่ายๆ จึงไม่ชอบอยู่ในอาณัติหรือข้อบังคับวินัยของใครได้นานๆ, Notes: (บาลี) |
| | อาณัติ | [ānat] (n) EN: mandate ; regulation ; order; command ; injunction ; ordinance FR: mandat [ m ] ; délégation [ f ] | | มอบอำนาจ | [møp-amnāt] (v, exp) EN: authorize ; assign authority FR: accréditer ; mandater | | สั่งจ่าย | [sang jāi] (v, exp) EN: order to pay for ; demand payment ; request payment FR: mandater |
| | | | mandate | (n) a document giving an official instruction or command, Syn. authorisation, authorization | | mandate | (n) a territory surrendered by Turkey or Germany after World War I and put under the tutelage of some other European power until they are able to stand by themselves, Syn. mandatory | | mandate | (n) the commission that is given to a government and its policies through an electoral victory | | mandate | (v) assign under a mandate | | mandate | (v) make mandatory | | mandate | (v) assign authority to |
| | Mandate | n. [ L. mandatum, fr. mandare to commit to one's charge, order, orig., to put into one's hand; manus hand + dare to give: cf. F. mandat. See Manual, Date a time, and cf. Commend, Maundy Thursday. ] 1. An official or authoritative command, order, or authorization from a superior official to a subordinate; an order or injunction; a commission; a judicial precept. [ 1913 Webster ] This dream all-powerful Juno; I bear
Her mighty mandates, and her words you hear. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. Hence: (Politics) An authorization to carry out a specific public policy, given by the electorate to their representatives; -- it is considered to be implied by the election of a candidate by a significant margin after that candidate has campaigned with that policy as a prominent element of the campaign platform. [ PJC ] 3. Hence: Authorization by a multinational body to a nation to administer the government and affairs of a territory, usually a former colony; as, termination of the British mandate in Palestine. [ PJC ] 4. (Canon Law) A rescript of the pope, commanding an ordinary collator to put the person therein named in possession of the first vacant benefice in his collation. [ 1913 Webster ] 5. (Scots Law) A contract by which one employs another to manage any business for him. By the Roman law, it must have been gratuitous. Erskine. [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
