| อวตาร | (v) be reincarnated, See also: descend from heaven, Example: พระนารายณ์ได้อวตารลงมาในโลกเป็นพระกฤษณะ ในร่างของมนุษย์, Thai Definition: แบ่งภาคมาเกิดในโลก (ใช้แก่พระนารายณ์), Notes: (สันสกฤต) |
| แปลงกาย | (v) impersonate, See also: incarnate, embody, transform, personate, transfigure, disguise, Syn. แปลง, จำแลงกาย, แปลงตัว, Example: เด็กๆ ส่วนใหญ่ชอบดูละครจักรๆ วงศ์ๆ เพราะตัวละครสามารถแปลงกายเป็นยักษ์ เป็นสัตว์ต่างๆ ได้, Thai Definition: เปลี่ยนรูปกายทั้งหมดให้กลายเป็นอีกรูปกายหนึ่ง |
| แปลงตัว | (v) disguise, See also: incarnate, embody, transform, personate, transfigure, Syn. แปลงกาย, Example: ต่อให้ผู้ต้องหาแปลงตัวเป็นนก ก็ไม่สามารถหลบหนีการจับกุมของเจ้าหน้าที่ตำรวจได้, Thai Definition: เปลี่ยนรูปกายทั้งหมดให้กลายเป็นอีกรูปกายหนึ่ง |
| แปลงร่าง | (v) impersonate, See also: incarnate, embody, transform, personate, transfigure, disguise, Syn. แปลงกาย, จำแลงกาย, แปลง, แปลงตัว, Example: ไม่ว่าเขาจะแปลงร่างเป็นใครก็ตาม ฉันก็ยังจำเขาได้เสมอ, Thai Definition: เปลี่ยนรูปกายทั้งหมดให้กลายเป็นอีกรูปกายหนึ่ง |
| แบ่งภาค | (v) reincarnate, Syn. แยกส่วน, แยกร่าง, Example: ถ้าฉันแบ่งภาคไปช่วยเธอทั้งสองคนได้ก็คงจะดี, Thai Definition: แยกส่วนของร่างเดิมออกเป็นอีกร่างหนึ่งหรือหลายร่างโดยเอกเทศ |
| กลับชาติมาเกิด | (v) reincarnate, See also: born again in a new body, Example: เมื่อชาติที่แล้วเขาเกิดเป็นนกแต่ชาตินี้เขากลับชาติมาเกิดเป็นคน |
| Incarnate | a. [ Pref. in- not + carnate. ] Not in the flesh; spiritual. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] I fear nothing . . . that devil carnate or incarnate can fairly do. Richardson. [ 1913 Webster ] |
| Incarnate | a. [ L. incarnatus, p. p. of incarnare to incarnate, pref. in- in + caro, carnis, flesh. See Carnal. ] [ 1913 Webster ] 1. Invested with flesh; embodied in a human nature and form; united with, or having, a human body. [ 1913 Webster ] Here shalt thou sit incarnate. Milton. [ 1913 Webster ] He represents the emperor and his wife as two devils incarnate, sent into the world for the destruction of mankind. Jortin. [ 1913 Webster ] 2. Flesh-colored; rosy; red. [ Obs. ] Holland. [ 1913 Webster ] |
| Incarnate | v. t. [ imp. & p. p. Incarnated p. pr. & vb. n. Incarnating ] To clothe with flesh; to embody in flesh; to invest, as spirits, ideals, etc., with a human from or nature. [ 1913 Webster ] This essence to incarnate and imbrute,
That to the height of deity aspired. Milton. [ 1913 Webster ] |
| Incarnate | v. i. To form flesh; to granulate, as a wound. [ R. ] [ 1913 Webster ] My uncle Toby's wound was nearly well -- 't was just beginning to incarnate. Sterne. [ 1913 Webster ] |
