20 ผลลัพธ์ สำหรับ *probative*

หรือค้นหา: probative, -probative-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

probative	(adj) ซึ่งทำการทดสอบ, Syn. experimental
reprobative	(adj) ซึ่งตำหนิติเตียน, See also: ซึ่งไม่อยมรับ

Hope Dictionary

probative	(โพรเบ'ทิฟว) adj. เป็นการทดสอบ, เป็นการทดลอง, เป็นการภาคทัณฑ์, เกี่ยวกับการสืบสวน, Syn. probatory
reprobative	(เรพ'ระเบทิฟว) adj. ประณาม, ตำหนิ, สาปแช่ง, ทอดทิ้ง, ปฏิเสธ, ไม่ยอมรับ, See also: reprobatively adv., Syn. reprobating

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน

probative evidence	พยานหลักฐานในประเด็น (ที่ใช้พิสูจน์ได้) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
probative facts	ข้อเท็จจริงในประเด็น (ที่ใช้พิสูจน์ได้) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**

Other than that, we're comparing all the trace evidence from the victims' clothing and personal effects, but so far, nothing probative		ยิ่งกว่านั้น เรากำลังเปรียบเทียบร่องรอย ของหลักฐานทั้งหมดจากเสื้อผ้าของเหยื่อ และทรัพย์สินส่วนตัว แต่ถึงขณะนี้ไม่มีอะไรคืบหน้า Art Imitates Life (2008)
A probative particulate?		ร่องรอยกระทำผิด? A Night at the Bones Museum (2009)

CMU Pronouncing Dictionary

probative

WordNet (3.0)

probative	(adj) tending to prove a particular proposition or to persuade you of the truth of an allegation, Syn. probatory
approving	(adj) expressing or manifesting praise or approval, Syn. plausive, affirmative, approbative, approbatory

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Approbative	a. [ Cf. F. approbatif. ] Approving, or implying approbation. Milner. [ 1913 Webster ]
Approbativeness	n. 1. The quality of being approbative. [ 1913 Webster ] 2. (Phren.) Love of approbation. [ 1913 Webster ]
Improbatory	{ , a. Implying, or tending to, improbation. [ 1913 Webster ] Variants: Improbative
Probative	a. [ L. probativus: cf. F. probatif. ] Serving for trial or proof; probationary; as, probative judgments; probative evidence. South. [ 1913 Webster ]
Reprobative	a. Of or pertaining to reprobation; expressing reprobation. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary

证明力	[zhèng míng lì, ㄓㄥˋ ㄇㄧㄥˊ ㄌㄧˋ, 证明力 / 證明力] probative value; strength of evidence in legal proof; relevance [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary

Beweiskraft { f }	probative force [Add to Longdo]
als Beweis dienen	to be probative [Add to Longdo]
beweiskräftig { adj }	evidential; probative [Add to Longdo]

Time: 1.6466 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/