carbonisation | (n) การย่อยสลายของพืชไม้ที่ตายจนกลายเป็นถ่านหิน |
activated carbon | (n) ถ่านกัมมันต์ |
carbon | (n) คาร์บอน, See also: ธาตุทางเคมีชนิดหนึ่ง มีสัญลักษณ์ C |
carboy | (n) ขวดขนาดใหญ่ใช้ใส่ของเหลวอันตราย เช่น น้ำกรด |
carbide | (n) สารประกอบของธาตุคาร์บอน |
carbine | (n) ปืนไรเฟิลชนิดหนึ่งมีน้ำหนักเบาและสั้น |
carbonate | (n) เกลือของกรดคาร์บอน |
carbonate | (n) ที่เติมคาร์บอนไดออกไซด์เข้าไป |
carbonise | (vt) ทำให้เปลี่ยนเป็นคาร์บอน, Syn. carbonize |
carbonise | (vi) เปลี่ยนเป็นคาร์บอน, Syn. carbonize |
carbonize | (vt) ทำให้เปลี่ยนเป็นคาร์บอน, Syn. carbonise |
carbonize | (vi) เปลี่ยนเป็นคาร์บอน, Syn. carbonise |
carb | (คาร์บ) n. ดูcarburator |
carb- | Pref. "ธาตุคาร์บอน์" |
carbide | Pref. n. สารประกอบคาร์บอนที่มีธาตุหรือกลุ่มธาตุที่มีประจุบวก, แคลเซี่ยมคาร์ไบด์ |
carbine | (คาร์'ไบนฺ) n. ปืนไรเฟิลสั้นชนิดหนึ่ง, Syn. short rifle |
carbo- | Pref. ธาตุคาร์บอน |
carbohydrate | (คาร์โบไฮ'เดรท) n. คาร์โบไฮเดรต |
carbon | (คาร์'บอน) n. ธาตุคาร์บอน |
carbon 14 | n. ธาตุคาร์บอนกัมมันตภาพรังสี. ดู radiocarbon |
carbon black | n. คาร์บอนดำสนิทที่ใช้เป็นสีย้อมใช้ในอุตสาหกรรมและเป็นตัวกรองสี |
carbon dioxide | n. แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ |
carbine | (n) ปืนสั้น |
carbohydrate | (n) สารคาร์โบไฮเดรต |
carbon | (n) ถ่าน |
carbonate | (n) เกลือของกรดคาร์บอนิก |
carbonate | (vt) ทำให้เป็นกรดคาร์บอนิก |
carbonic | (adj) เกี่ยวกับกรดคาร์บอนิก |
carboniferous | (adj) ซึ่งประกอบด้วยถ่านหิน |
carbuncle | (n) ฝีฝักบัว, ตุ่มตามผิวหนัง, โกเมน, พลอยสีแดง |
carburettor | (n) คาร์บูเรเตอร์ |
Carbonic Anhydrase Inhibitors (CAIs) | เป็นชั้นของยาที่ระงับกิจกรรมของคาร์บอ ในทางการใช้ทางคลินิกได้รับการจัดตั้งขึ้นเป็นตัวแทนของโรคต้อหิน, ยาขับปัสสาวะ, ยากันชัก, ในการจัดการของเข่มาภูเขา, กระเพาะอาหารและลำไส้เล็กเป็นแผล, ความผิดปกติของระบบประสาท, หรือโรคกระดูกพรุน |
carb | |
carbo | |
carbs | |
carby | |
carbin | |
carbon | |
carboy | |
carbary | |
carbide | |
carbine |
carbon | |
carboy | |
carbide | |
carbine | |
carbons | |
carboys | |
carbides | |
carbines | |
carbolic | |
carbonic |
carbamate | (n) a salt (or ester) of carbamic acid |
carbamic acid | (n) an acid that is known only by virtue of its salts (as ammonium carbamate) or its esters (as urethane) |
carbide | (n) a binary compound of carbon with a more electropositive element |
carbine | (n) light automatic rifle |
carbineer | (n) a soldier (historically a mounted soldier) who is armed with a carbine, Syn. carabineer, carabinier |
carbocyclic | (adj) having or relating to or characterized by a ring composed of carbon atoms |
carbohydrate | (n) an essential structural component of living cells and source of energy for animals; includes simple sugars with small molecules as well as macromolecular substances; are classified according to the number of monosaccharide groups they contain, Syn. sugar, saccharide |
carbohydrate loading | (n) a diet of foods high in starch that increases carbohydrate reserves in muscles, Syn. carbo loading |
carbolated | (adj) containing or treated with carbolic acid |
carbolic acid | (n) a toxic white soluble crystalline acidic derivative of benzene; used in manufacturing and as a disinfectant and antiseptic; poisonous if taken internally, Syn. hydroxybenzene, phenol, phenylic acid, oxybenzene |
Carbamic | a. [ Carbon + amido. ] (Chem.) Pertaining to an acid so called. [ 1913 Webster ]
|
Carbamide | n. [ Carbonyl + amide. ] (Chem.) The technical name for urea. [ 1913 Webster ] |
Carbamine | n. (Chem.) An isocyanide of a hydrocarbon radical. The carbamines are liquids, usually colorless, and of unendurable odor. [ 1913 Webster ] |
Carbanil | n. [ Carbonyl + aniline. ] (Chem.) A mobile liquid, |
Carbazol | n. [ Carbon + azo + -ol. ] (Chem.) A white crystallized substance, |
Carbazotate | n. (Chem.) A salt of carbazotic or picric acid; a picrate. [ 1913 Webster ] |
Carbazotic | a. [ Carbon + azole. ] Containing, or derived from, carbon and nitrogen. [ 1913 Webster ]
|
Carbide | n. [ Carbon + -ide. ] (Chem.) A binary compound of carbon with some other element or radical, in which the carbon plays the part of a negative; -- formerly termed |
Carbimide | n. [ Carbon + imide ] (Chem.) The technical name for isocyanic acid. See under Isocyanic. [ 1913 Webster ] |
Carbine | n. [ F. carbine, OF. calabrin carabineer (cf. Ot. calabrina a policeman), fr. OF & Pr. calabre, OF. cable, chable, an engine of war used in besieging, fr. LL. chadabula, cabulus, a kind of projectile machine, fr. Gr. &unr_; a throwing down, fr. &unr_; to throw; &unr_; down + &unr_; to throw. Cf. Parable. ] (Mil.) A short, light musket or rifle, esp. one used by mounted soldiers or cavalry. [ 1913 Webster ] |
碳 | [碳] carbon C, atomic number 6 #7,769 [Add to Longdo] |
炭 | [炭] carbon; charcoal #10,945 [Add to Longdo] |
二氧化碳 | [二 氧 化 碳] carbon dioxide #14,503 [Add to Longdo] |
尿素 | [尿 素] carbamide; urea (NH2)2CO #15,099 [Add to Longdo] |
碳酸 | [碳 酸] carbonic acid; carbonate #18,689 [Add to Longdo] |
碳水化合物 | [碳 水 化 合 物] carbohydrate #23,196 [Add to Longdo] |
一氧化碳 | [一 氧 化 碳] carbon monoxide CO #27,309 [Add to Longdo] |
脲 | [脲] carbamide; urea (NH2)2CO; also written 尿素 #31,403 [Add to Longdo] |
痈 | [痈 / 癰] carbuncle #32,337 [Add to Longdo] |
醣 | [醣] carbohydrate #43,738 [Add to Longdo] |
Carbonsäure { f } [ chem. ] | carboxylic acid [Add to Longdo] |
炭素 | [たんそ, tanso] (n, adj-no) carbon (C); (P) #7,147 [Add to Longdo] |
炭酸 | [たんさん, tansan] (n, adj-no) carbonic acid; (P) #10,718 [Add to Longdo] |
ジュース | [ju-su] (n) (1) juice; (2) soft drink (any (sweet) non-alcoholic beverage, carbonated or uncarbonated); (3) deuce; (P) #13,723 [Add to Longdo] |
二酸化炭素 | [にさんかたんそ, nisankatanso] (n) carbon dioxide #15,208 [Add to Longdo] |
カーボン | [ka-bon] (n) carbon; (P) #18,229 [Add to Longdo] |
C3植物 | [シーさんしょくぶつ, shi-sanshokubutsu] (n) C3 plant (any plant, such as rice, that uses C3 carbon fixation) [Add to Longdo] |
C4植物 | [シーよんしょくぶつ, shi-yonshokubutsu] (n) C4 plant (any plant, such as corn, that uses C4 carbon fixation) [Add to Longdo] |
CFC | [シーエフシー, shi-efushi-] (n) (1) (See クロロフルオロカーボン) chlorofluorocarbon; CFC; (2) Common Fund for Commodities; CFC [Add to Longdo] |
HCFC | [エッチシーエフシー, ecchishi-efushi-] (n) (See ハイドロクロロフルオロカーボン) hydrochlorofluorocarbon; HCFC [Add to Longdo] |
HFC | [エッチエフシー, ecchiefushi-] (n) (1) hydrofluorocarbon; HFC; (2) hybrid fiber coax; HFC [Add to Longdo] |