uninhabitable | (adj) ซึ่งไม่สามารถอาศัยอยู่ได้ |
habit | (n) การติดยาเสพย์ติด |
habit | (n) กิจวัตร, See also: สิ่งที่ทำเป็นประจำ |
habit | (n) ธรรมเนียม, See also: ประเพณี |
habit | (n) นิสัย, See also: ความเคยชิน, Syn. disposition, routine |
habitat | (n) ถิ่นที่อยู่, See also: ถิ่นที่อยู่ของพืชหรือสัตว์, ที่อยู่อาศัย |
habitat | (n) สิ่งแวดล้อม, Syn. environment, surroundings |
habitant | (n) ผู้อาศัย, See also: ผู้พำนัก |
habitual | (adj) ที่เป็นนิสัย, See also: เคยตัว, เคยชิน, นิจศีล, Syn. chronic, inveterate, Ant. inconsistent, inconstant |
habitable | (adj) ซึ่งอาศัยอยู่ได้, Syn. inhabitable, livable, Ant. uninhabitable, unlivable |
habituate | (vt) ทำให้เคยชิน, See also: ทำให้เคยตัว, ทำให้กลายเป็นนิสัย |
habit | (แฮบ'บิท) n. นิสัย, ความเคยชิน vt. การแต่งตัว, สวมเสื้อผ้า, อาศัยอยู่ใน, Syn. custom, fashion |
habit-forming | adj. ทำให้ติดนิสัย, ทำให้เกิดความเคยชิน |
habitable | (แฮบ'บิทะเบิล) adj. ซึ่งอาศัยอยู่ได้ |
habitant | (แฮบ'บิทันทฺ) n. ผู้อาศัย, ผู้พำนัก |
habitat | (แฮบ'บิแทท) n. ถิ่นที่อยู่ของพืชหรือสัตว์, สิ่งแวดล้อมของถิ่นที่อยู่ของพืชหรือสัตว์. ที่อยู่อาศัย, Syn. habitation |
habitation | (แฮบบิเท'เชิน) n. ที่อยู่อาศัย, ถิ่นที่อยู่, ชุมชน, ที่อยู่รวมกัน., See also: habitational adj., Syn. domicile, residence |
habitual | (ฮะบิช'ชวล) adj. เป็นนิสัย, เป็นประเพณี., See also: habitually adv. habitualness n., Syn. ordinary |
habituate | (ฮะบิช'ชุเอท) vt. ทำให้เกิดความเคยชิน, ทำให้ติด, ทำให้กลายเป็นนิสัย., See also: habituation n. |
habitude | n. ความเคยชิน, ประเพณีนิยม, นิสัย., See also: habitudinal adj. |
cohabit | vi. อยู่กินด้วยกันอย่างสามีภรรยา, อยู่ร่วมกัน, อยู่ในที่เดียวกัน., See also: cohabitant n. ดูcohabit cohabitation n. ดูcohabit |
habit | (n) นิสัย, อุปกรณ์, เครื่องแต่งกาย, ความเคยชิน |
habit | (vt) แต่งกาย, แต่งตัว, สวมเสื้อผ้า, อาศัยอยู่ใน |
habitable | (adj) พออยู่ได้, พออาศัยได้, ซึ่งพำนักได้ |
habitat | (n) ถิ่นที่อยู่, เคหสถาน, ที่พักอาศัย, ที่พำนัก, ที่อยู่อาศัย |
habitation | (n) การพักพิง, การอยู่, ที่อยู่, ที่อาศัย, ที่พำนัก, ที่สิงสู่ |
habitual | (adj) เคยชิน, ติดนิสัย, ทำจนเป็นนิสัย, ทำเป็นประจำ |
habitually | (adv) ติดนิสัย, เป็นนิสัย, เสมอ, เป็นเนืองนิจ, เป็นประจำ, เนืองๆ |
habituate | (vt) คุ้นเคย, ทำให้เคยชิน, ทำให้เป็นนิสัย |
cohabit | (vt) อยู่ร่วมกัน, อยู่ด้วยกัน, อยู่กินกัน |
inhabit | (vt) อยู่, อาศัยอยู่, มีอยู่ใน |
habit | ลักษณะวิสัย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
habit | นิสัย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
habit scoliosis | กระดูกสันหลังคดเหตุเคยชิน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
habit spasm | อาการกระตุกประจำ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Habit | นิสัย [TU Subject Heading] |
Habit breaking | การเลิกนิสัย [TU Subject Heading] |
Habit survey | การสำรวจลักษณะนิสัย, การสำรวจลักษณะนิสัยของกลุ่มประชากรในแต่ละพื้นที่ ที่อาจนำไปสู่การได้รับรังสี เช่น พฤติกรรมการบริโภคและอาชีพ เพื่อประเมินปริมาณรังสีที่คาดว่าจะได้รับ โดยมุ่งเน้นไปยังกลุ่มประชากรที่คาดว่าจะได้รับรังสีสูงสุด, Example: [นิวเคลียร์] |
อุปนิสัย | (n) habit, See also: character, pattern, Syn. นิสัย, Example: ความซุกซนดื้อรั้นเอาแต่ใจตัวเองของเขาเป็นอุปนิสัยที่สะสมมาตั้งแต่เล็กจนกระทั่งเติบโตเป็นหนุ่ม, Thai Definition: ความประพฤติที่เคยชินเป็นพื้นมาในสันดาน, ความประพฤติที่เคยชินจนเกือบเป็นนิสัย |
habit | |
habits | |
habitat | |
habitats | |
habitual | |
habitues | |
habitable | |
habitat's | |
habitation | |
habitually |
habit | |
habits | |
habitat | |
habitats | |
habitu_e | |
habitual | |
habitude | |
habitable | |
habitu_es | |
habituate |
habit | (n) an established custom, Syn. wont |
habit | (n) (psychology) an automatic pattern of behavior in reaction to a specific situation; may be inherited or acquired through frequent repetition, Syn. use |
habit | (n) a distinctive attire worn by a member of a religious order |
habit | (n) the general form or mode of growth (especially of a plant or crystal) |
habit | (n) attire that is typically worn by a horseback rider (especially a woman's attire), Syn. riding habit |
habit | (v) put a habit on |
habitability | (n) suitability for living in or on, Syn. habitableness |
habitable | (adj) fit for habitation, Syn. inhabitable |
habitat | (n) the type of environment in which an organism or group normally lives or occurs, Syn. home ground |
habitation | (n) the native habitat or home of an animal or plant |
Habit | v. t. In thilke places as they [ birds ] habiten. Rom. of R. [ 1913 Webster ] They habited themselves like those rural deities. Dryden. [ 1913 Webster ] |
Habit | pos>n. [ OE. habit, abit, F. habit, fr. L. habitus state, appearance, dress, fr. habere to have, be in a condition; prob. akin to E. have. See Have, and cf. Able, Binnacle, Debt, Due, Exhibit, Malady. ] A man of very shy, retired habits. W. Irving. [ 1913 Webster ] Costly thy habit as thy purse can buy. Shak. [ 1913 Webster ] There are, among the statues, several of Venus, in different habits. Addison. How use doth breed a habit in a man! Shak. [ 1913 Webster ] He who reigns . . . upheld by old repute, |
Habitability | n. Habitableness. [ 1913 Webster ] |
Habitable | a. [ F. habitable, L. habitabilis. ] Capable of being inhabited; that may be inhabited or dwelt in; |
Habitacle | n. [ F. habitacle dwelling place, binnacle, L. habitaculum dwelling place. See Binnacle, Habit, v. ] A dwelling place. Chaucer. Southey. [ 1913 Webster ] |
Habitan | n. Same as Habitant, 2. [ 1913 Webster ] General Arnold met an emissary . . . sent . . . to ascertain the feelings of the habitans or French yeomanry. W. Irving. [ 1913 Webster ] |
Habitance | n. [ OF. habitance, LL. habitantia. ] Dwelling; abode; residence. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ] |
Habitancy | n. Same as Inhabitancy. [ 1913 Webster ] |
Habitant | n. [ F. habitant. See Habit, v. t. ] [ 1913 Webster ] The habitants or cultivators of the soil. Parkman. [ 1913 Webster ] |
Habitat | n. [ L., it dwells, fr. habitare. See Habit, v. t. ] This word has its habitat in Oxfordshire. Earle. [ 1913 Webster ] |
习惯 | [习 惯 / 習 慣] habit; custom; usual practice; to be used to #1,214 [Add to Longdo] |
住所 | [住 所] habitation #10,776 [Add to Longdo] |
往常 | [往 常] habitually in the past; as one used to do formerly; as it used to be #13,380 [Add to Longdo] |
癖 | [癖] habit; hobby #20,776 [Add to Longdo] |
习气 | [习 气 / 習 氣] habit (often unhealthy); mannerism #34,905 [Add to Longdo] |
沉默寡言 | [沉 默 寡 言] habitually silent (成语 saw); reticent; uncommunicative #37,756 [Add to Longdo] |
生境 | [生 境] habitat #54,242 [Add to Longdo] |
习惯成自然 | [习 惯 成 自 然 / 習 慣 成 自 然] habit becomes nature (成语 saw); get used to something and it seems inevitable; second nature #69,550 [Add to Longdo] |
栖息地 | [栖 息 地 / 棲 息 地] habitat [Add to Longdo] |
habiter | (vi) |j'habite, tu habites, il habite, nous habitons, vous habitez, ils habitent| อยู่, อาศัย เช่น Il habite à Paris. เขาอาศัยอยู่ที่ปารีส, Syn. rester |
性;相 | [さが;なりくせ(性)(ok), saga ; narikuse ( sei )(ok)] (n) (1) one's nature; one's destiny; (2) custom; tradition; habit #103 [Add to Longdo] |
例 | [れい(P);ためし, rei (P); tameshi] (n, pref, adj-no) (1) custom; practice; habit; usual; (2) (れい only) said; aforementioned; (3) instance; example; case; illustration; usage; (4) precedent; (5) (れい only) annual; (P) #638 [Add to Longdo] |
魔 | [ま, ma] (n) (1) demon; devil; evil spirit; evil influence; (n-suf) (2) (See 覗き魔) someone who (habitually) performs some (negative) act; (P) #1,512 [Add to Longdo] |
住民 | [じゅうみん, juumin] (n) citizens; inhabitants; residents; population; (P) #2,006 [Add to Longdo] |
生息(P);栖息;棲息 | [せいそく, seisoku] (n, vs) inhabiting; living; (P) #4,122 [Add to Longdo] |
住む | [すむ, sumu] (v5m, vi) (See 棲む) to live (of humans); to reside; to inhabit; to dwell; to abide; (P) #4,169 [Add to Longdo] |
普段 | [ふだん, fudan] (adj-no) (previously written as 不断) usual; habitual; ordinary; everyday; always; (P) #4,643 [Add to Longdo] |
決める(P);極める | [きめる, kimeru] (v1, vt) (1) to decide; to choose; to determine; to make up one's mind; to resolve; to set one's heart on; to settle; to arrange; to set; to appoint; to fix; (2) to clinch (a victory); to decide (the outcome of a match); (3) to persist in doing; to go through with; (4) (as 決めている) to always do; to have made a habit of; (5) to take for granted; to assume; (6) to dress up; to dress to kill; to dress to the nines; (7) to carry out successfully (a move in sports, a pose in dance, etc.); to succeed in doing; (8) { MA } to immobilize with a double-arm lock (in sumo, judo, etc.); (P) #4,966 [Add to Longdo] |
決まり(P);決り;極まり;極り | [きまり, kimari] (n, adj-no) (1) rule; regulation; (2) settlement; conclusion; end; agreement; arrangement; (3) (See 御決まり) habit; custom; habitual way; (4) (usu. as 決まりが悪い, etc.) (See 決まりが悪い) countenance in front of another person; face; (5) (arch) love relationship between a customer and a prostitute; (P) #4,989 [Add to Longdo] |
住人 | [じゅうにん, juunin] (n) dweller; inhabitant; resident; (P) #7,357 [Add to Longdo] |
ハビタット | [はびたっと, habitatto] Habitat [Add to Longdo] |