uninhabitable | (adj) ซึ่งไม่สามารถอาศัยอยู่ได้ |
habitable | (adj) ซึ่งอาศัยอยู่ได้, Syn. inhabitable, livable, Ant. uninhabitable, unlivable |
habitable | (แฮบ'บิทะเบิล) adj. ซึ่งอาศัยอยู่ได้ |
habitable | (adj) พออยู่ได้, พออาศัยได้, ซึ่งพำนักได้ |
inhabitable | (adj) อยู่ได้, อาศัยอยู่ได้ |
น่าอยู่ | [nāyū] (v) EN: be livable ; be habitable ; be cozy |
อยู่ไม่ได้ | [yū mai dāi] (adj) FR: inhabitable |
habitable |
habitable |
habitable | (adj) fit for habitation, Syn. inhabitable |
Habitable | a. [ F. habitable, L. habitabilis. ] Capable of being inhabited; that may be inhabited or dwelt in; |
可住地 | [かじゅうち, kajuuchi] (n) habitable area; inhabitable land [Add to Longdo] |