45 ผลลัพธ์ สำหรับ cohabit
/โข่ว แฮ้ บิ ถึ/     /K OW0 HH AE1 B IH0 T/     /kəʊhˈæbɪt/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -cohabit-, *cohabit*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
cohabit(vi) อยู่กินกันโดยไม่ได้แต่งงานกัน, Syn. live together, room together, shack up, stay together

Hope Dictionary
cohabitvi. อยู่กินด้วยกันอย่างสามีภรรยา, อยู่ร่วมกัน, อยู่ในที่เดียวกัน., See also: cohabitant n. ดูcohabit cohabitation n. ดูcohabit

Nontri Dictionary
cohabit(vt) อยู่ร่วมกัน, อยู่ด้วยกัน, อยู่กินกัน

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
cohabitอยู่อาศัยร่วมกัน [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]
cohabitationการบริหารร่วมกัน [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
cohabitationการอยู่ร่วมกัน [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]
cohabitation๑. การอยู่กินด้วยกัน๒. การอยู่ร่วมกัน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
We simply how cohabitation นี่ถ้าพวกเราอยู่ด้วยกันน่ะ Sex Is Zero (2002)
You know, one of the joys of cohabitation สิ่งที่ทำให้การอยู่ด้วยกันเป็นสุขก็คือ There's No 'I' in Team (2008)
Okay, fine, can we call it cohabitating with your long-term girlfriend in a house that doesn't have posters that were hung in the eighth grade? โอเค ก้ได้ แต่ว่ามันคือการอยู่ร่วมกัน ของนายกับซาร่าระยะยาวที่บ้านนั้น ที่ไม่มีโปสเตอร์ที่นายแขวนตั้งแต่ปอ3 Chuck Versus the Suburbs (2009)
A little something to ensure that there are no cohabitating conflicts. บางอย่างเล็กๆ น้อยๆ เพื่อที่จะให้มั่นใจว่า เราจะไม่มีปัญหาเวลาอยู่ด้วยกัน Chuck Versus the Lethal Weapon (2009)
I guess you and I will be roommates with Mom and Dad cohabitating upstairs by midterms. เราคงได้อยู่บ้านเดียวกัน ก่อนกลางเทอม Home (2010)
"Peaceful cohabitation, if ever it existed, was short-lived. "การอยู่ร่วมกันอย่างสันติ อาจจะเคยมีปรากฎ เป็นช่วงเวลาสั้นๆ X-Men: First Class (2011)
We're all going to be here for a long time, so... maybe we can figure out a way to let bygones be bygones and, you know, cohabitate. เราก็อยู่ด้วยกันที่นี่มานาน แล้ว... บางทีเราน่าจะหาวิธี ปล่อยให้เรื่องที่ผ่านมาแล้วผ่านไป และก็ใช้ชีวิตร่วมกัน Birth (2011)
I mean, I've seen enough episodes of Friends to know that cohabitation leads to sex, drugs and something a parade magazine called Schwimmer-fatigue. ฉันดูซีรี่ย์ส Friends มามากพอที่จะรู้ ว่ามันนำไปสู่เซ็กซ์ ยาเสพติด และบางอย่างที่นิตยสาร Parade เรียกว่า Schwimmer-fatigue Studies in Modern Movement (2011)
Cohabitating is not-not-not so easy, huh? อยู่กินด้วยกันมันไม่ใช่เรื่องง่ายใช่มั้ยล่ะ Heart (2012)
- Mm. How do you know her? Oh, we cohabitate. เธอน่ารักมาก Confidence (2012)
Mixed tribe cohabitating. เผ่าผสม ที่อยู่ร่วมกัน The Archaeologist in the Cocoon (2013)
The ship aside, prolonged cohabitation has... definitely had affects on interpersonal dynamics. เรือกันเป็นเวลานานมีการอยู่ ร่วมกัน แน่นอนมีผลกระทบต่อการ เปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล Star Trek Beyond (2016)

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
อยู่กิน(v) live together as husband and wife, See also: cohabit as husband and wife, Example: ท่านย้ายภูมิลำเนาจากบ้านตาลไปอยู่ที่บ้านดงเย็น อยู่กินกับภรรยาจนมีบุตร 1 คน, Thai Definition: ดำรงชีวิตฉันผัวเมีย
สู่สม(v) cohabit, See also: shack up, Syn. สมสู่, Example: คนไทยจะไม่สู่สมกันเองระหว่างพี่น้องเพราะถือว่าผิดธรรมเนียมประเพณี, Thai Definition: อยู่กินกันเยี่ยงสามาภรรยา
ร่วมชีวิต(v) live together, See also: cohabit, Example: พ่อได้แม่มาร่วมชีวิตด้วย ก็เพราะแม่หลงใหล 'งาน' ของพ่อ

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
การอยู่ร่วมกันอย่างสันติ[kān yū ruam kan yāng santi] (n, exp) EN: peaceful co-existence  FR: coexistence pacifique [ f ] ; cohabitation pacifique [ f ]
สู่สม[sūsom] (v) EN: cohabit ; shack up  FR: vivre en concubinage ; cohabiter
อยู่ร่วมกัน[yū ruam kan] (v, exp) EN: get along  FR: coexister ; cohabiter ; s'entendre

CMU Pronouncing Dictionary
cohabit
 /K OW0 HH AE1 B IH0 T/
/โข่ว แฮ้ บิ ถึ/
/kəʊhˈæbɪt/
cohabiting
 /K OW0 HH AE1 B IH0 T IH0 NG/
/โข่ว แฮ้ บิ ถิ่ง/
/kəʊhˈæbɪtɪŋ/
cohabitation
 /K OW0 HH AE2 B AH0 T EY1 SH AH0 N/
/โข่ว แฮ เบอะ เท้ เฉิ่น/
/kəʊhˌæbətˈeɪʃən/

Oxford Advanced Learners Dictionary
cohabit
 (vi) /k ou1 h a1 b i t/ /โค้ว แฮ้ บิ ถึ/ /kˈouhˈæbɪt/
cohabits
 (vi) /k ou1 h a1 b i t s/ /โค้ว แฮ้ บิ ถึ สึ/ /kˈouhˈæbɪts/
cohabited
 (vi, vi) /k ou1 h a1 b i t i d/ /โค้ว แฮ้ บิ ถิ ดึ/ /kˈouhˈæbɪtɪd/
cohabiting
 (vi) /k ou1 h a1 b i t i ng/ /โค้ว แฮ้ บิ ถิ่ง/ /kˈouhˈæbɪtɪŋ/
cohabitation
 (n) /k ou2 h a b i t ei1 sh @ n/ /โคว แห่ บิ เท้ เฉิ่น/ /kˌouhæbɪtˈeɪʃən/

WordNet (3.0)
cohabit(v) share living quarters; usually said of people who are not married and live together as a couple, Syn. shack up, live together
cohabitation(n) the act of living together and having a sexual relationship (especially without being married)

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Cohabit

v. i. [ imp. & p. p. Cohabited; p. pr. & vb. n. Cohabiting. ] [ L. cohabitare; co- + habitare to dwell, to have possession of (a place), freg. of habere to have. See Habit, n. & v. ] 1. To inhabit or reside in company, or in the same place or country. [ 1913 Webster ]

The Philistines were worsted by the captived ark . . . : they were not able to cohabit with that holy thing. South. [ 1913 Webster ]

2. To dwell or live together as husband and wife. [ 1913 Webster ]

The law presumes that husband and wife cohabit together, even after a voluntary separation has taken place between them. Bouvier. [ 1913 Webster ]

☞ By the common law as existing in the United States, marriage is presumed when a man and woman cohabit permanently together, being reputed by those who know them to be husband and wife, and admitting the relationship. Wharton. [ 1913 Webster ]

Cohabitant

n. [ L. cohabitans, p. pr. ] One who dwells with another, or in the same place or country. [ 1913 Webster ]

No small number of the Danes became peaceable cohabitants with the Saxons in England. Sir W. Raleigh. [ 1913 Webster ]

Cohabitation

n. [ L. cohabitatio. ] 1. The act or state of dwelling together, or in the same place with another. Feltham. [ 1913 Webster ]

2. (Law) The living together of a man and woman in supposed sexual relationship. [ 1913 Webster ]

That the duty of cohabitation is released by the cruelty of one of the parties is admitted. Lord Stowell. [ 1913 Webster ]

Cohabiter

n. A cohabitant. Hobbes. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
杂居[zá jū, ㄗㄚˊ ㄐㄩ,   /  ] cohabitation (of different populations or races); to coexist #59,795 [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
同棲[どうせい, dousei] (n, vs) cohabitation; living together; (P) #19,291 [Add to Longdo]
コアビタシオン[koabitashion] (n) cohabitation (fre [Add to Longdo]
コハビテーション[kohabite-shon] (n) cohabitation [Add to Longdo]
共同生活[きょうどうせいかつ, kyoudouseikatsu] (n) community life; cohabitation [Add to Longdo]
同床異夢[どうしょういむ, doushouimu] (n) cohabiting but living in different worlds [Add to Longdo]

Time: 1.2954 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/