10 Results for pharisaism
/แฟ้ หริ เซ ยิ เสิ่ม/     /fˈærɪsˌeɪˌɪzəm/
หรือค้นหา: -pharisaism-, *pharisaism*

Too few results, automatically try pharisaic

CMU Pronouncing Dictionary
pharisaism
 /F AE1 R IH0 S EY2 IH2 Z AH0 M/
/แฟ้ หริ เซ อิ เสิ่ม/
/fˈærɪsˌeɪˌɪzəm/

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Pharisaism

n. [ Cf. F. pharisaisme. ] 1. The notions, doctrines, and conduct of the Pharisees, as a sect. Sharp. [ 1913 Webster ]

2. Rigid observance of external forms of religion, without genuine piety; hypocrisy in religion; a censorious, self-righteous spirit in matters of morals or manners. “A piece of pharisaism.” Hammond. [ 1913 Webster ]

Pharisaical

{ } a. [ L. Pharisaicus, Gr. Farisai:ko`s: cf. F. pharisaïque. See Pharisee. ] 1. Of or pertaining to the Pharisees; resembling the Pharisees. “The Pharisaic sect among the Jews.” Cudworth. [ 1913 Webster ]

2. Hence: Addicted to external forms and ceremonies; making a show of religion without the spirit of it; ceremonial; formal; hypocritical; self-righteous. “Excess of outward and pharisaical holiness.” Bacon. “Pharisaical ostentation.” Macaulay. [ 1913 Webster ]

-- Phar`i*sa"ic*al*ly, adv. -- Phar`i*sa"ic*al*ness, n. [ 1913 Webster ]

Variants: Pharisaic

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
Pharisaic(adj) เคร่งระเบียบ, See also: เคร่งศาสนา
Pharisaical(adj) เคร่งระเบียบ, See also: เคร่งศาสนา

Hope Dictionary
pharisaic(เฟริเซ'อิค) adj. เกี่ยวกับPharisees (ดู) , เจ้าระเบียบ, เคร่งในรูปแบบ, เคร่งในวินัยศาสนา แต่รูปแบบภายนอก, เคร่งในพิธีการทางศาสนา, แสร้งทำ, จอมปลอม, ปากกับใจไม่ตรงกัน., Syn. pharisaical

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
เจ้าระเบียบ(adj) methodical, See also: pharisaical, formal, orderly, meticulous, precise, Syn. ละเอียด, ถี่ถ้วน, Example: เขาเป็นคนเจ้าระเบียบ จะรำคาญตาทุกครั้งเมื่อเห็นนอนห้องไม่เป็นระเบียบ

Oxford Advanced Learners Dictionary
pharisaic
 (adj) /f a2 r i s ei1 i k/ /แฟ หริ เซ้ อิ ขึ/ /fˌærɪsˈeɪɪk/
pharisaical
 (adj) /f a2 r i s ei1 i k @ l/ /แฟ หริ เซ้ อิ เขิ่ล/ /fˌærɪsˈeɪɪkəl/

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Pharisaical

{ } a. [ L. Pharisaicus, Gr. Farisai:ko`s: cf. F. pharisaïque. See Pharisee. ] 1. Of or pertaining to the Pharisees; resembling the Pharisees. “The Pharisaic sect among the Jews.” Cudworth. [ 1913 Webster ]

2. Hence: Addicted to external forms and ceremonies; making a show of religion without the spirit of it; ceremonial; formal; hypocritical; self-righteous. “Excess of outward and pharisaical holiness.” Bacon. “Pharisaical ostentation.” Macaulay. [ 1913 Webster ]

-- Phar`i*sa"ic*al*ly, adv. -- Phar`i*sa"ic*al*ness, n. [ 1913 Webster ]

Variants: Pharisaic

Time: 2.6114 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/