Defeature | n. [ OF. desfaiture a killing, disguising, prop., an undoing. See Defeat, and cf. Disfeature. ] |
Defeatured | p. p. Changed in features; deformed. [ R. ] [ 1913 Webster ] Features when defeatured in the . . . way I have described. De Quincey. [ 1913 Webster ] |
Defeat | n. [ Cf. F. défaite, fr. défaire. See Defeat, v. ] Upon whose property and most dear life |
Defeat | v. t. His unkindness may defeat my life. Shak. [ 1913 Webster ] He finds himself naturally to dread a superior Being that can defeat all his designs, and disappoint all his hopes. Tillotson. [ 1913 Webster ] The escheators . . . defeated the right heir of his succession. Hallam. [ 1913 Webster ] In one instance he defeated his own purpose. A. W. Ward. [ 1913 Webster ] Sharp reasons to defeat the law. Shak. |
defeatism | n. acceptance of the inevitability of defeat. [ WordNet 1.5 ] |
defeat | (n) ความพ่ายแพ้, See also: ความปราชัย, Syn. conquest, licking subjugation |
defeat | (n) ความสิ้นหวัง, See also: ความผิดหวัง, ความล้มเหลว, Syn. failure, loss, Ant. success, triumph, victory |
defeat | (vt) ทำลาย (ชื่อเสียง), See also: ลบล้าง, Syn. baffle, confound, foil, frustrate |
defeat | (vt) ทำให้พ่ายแพ้, See also: เอาชนะ, ทำให้ล้มเหลว, Syn. conquer, crush, rout, vanquish, overcome, overpower, overwhelm, Ant. lose, submit, surrender, yield |
defeatism | (n) แนวคิดหรือการกระทำของผู้ยอมรับหรือคาดว่าจะพ่ายแพ้หรือไม่ประสบความสำเร็จ, See also: การยอมรับความล้มเหลว |
defeatist | (adj) ซึ่งมีแนวโน้มจะล้มเหลว สิ้นหวัง หรือพ่ายแพ้, See also: คาดว่าจะไม่สำเร็จ |
defeatist | (n) ผู้พ่ายแพ้, See also: ผู้ล้มเหลว, ผู้สิ้นหวัง |
defeat | (ดิฟีท') vt. ทำให้พ่ายแพ้, ชนะ, ทำให้เสีย, ยกเลิก, ลบล้าง, กำจัด n. การทำให้พ่ายแพ้, การได้ชัยชนะ, ความพ่ายแพ้, ความล้มเหลว, Syn. failure |
defeatism | (ดิฟีท'ทิสซึม) n. ลัทธิ , ยอมแพ้. |
defeat | (vt) มีชัยต่อ, กำจัด, ลบล้าง, ทำให้แพ้, ทำให้ไร้ผล |
defeat | (vt) ปราบ |
พับฐาน | (v) give up, See also: defeated, Example: นักมวยฝ่ายโน้นพับฐานกลับบ้านแทบไม่ทัน, Thai Definition: แพ้อย่างราบคาบ, Notes: (ปาก) |
พิชิต | (v) conquer, See also: defeat, vanquish, subdue, Syn. ชนะ, ปราบ, Example: เขาสามารถพิชิตคดีฆาตกรรมซ่อนเงื่อนลงได้อย่างงดงาม, Thai Definition: เอาชนะให้ได้หรือทำให้สำเร็จให้ได้ตามที่คาดหวังไว้ |
ตีเมือง | (v) attack (a city or country), See also: defeat, Syn. โจมตีเมือง, ตีบ้านตีเมือง, Example: ข้าศึกตั้งค่ายล้อมเมืองเป็นเวลาหนึ่งเดือน และในที่สุดก็สามารถตีเมืองได้อย่างง่ายดาย, Thai Definition: ใช้กำลังทหารเข้าโจมตีบ้านเมือง |
ปราชัย | (n) defeat, See also: failure, rout, Syn. ความพ่ายแพ้, การแพ้, Ant. ชัยชนะ, Example: สงครามโลกครั้งที่ 2 ปิดฉากลงด้วยความปราชัยของฝ่ายญี่ปุ่นในวันที่15 สิงหาคม 2488, Count Unit: ครั้ง |
การชิงดีชิงเด่น | (n) beating, See also: defeating, race, fighting, fierce competition, Syn. การแข่งขัน, Example: การชิงดีชิงเด่นกันนำมาซึ่งความเกลียดชัง, Thai Definition: การแย่งกันเอาหน้าหรือเอาดีเอาเด่น, การขัดขวางความเจริญก้าวหน้าของผู้อื่น เพื่อให้ตนดีเด่นแต่ผู้เดียว |
ชนะสงคราม | (v) defeat the war, See also: conquer |
ความพ่ายแพ้ | (n) defeat, See also: beating, Syn. ความปราชัย, ความแพ้พ่าย, Ant. การชนะ, Example: การสู้รบครั้งนี้ ฝ่ายกบฏได้รับความพ่ายแพ้โดยสิ้นเชิง |
ความปราชัย | (n) defeat, See also: vanquishment, rout, Syn. ความพ่ายแพ้, ความแพ้พ่าย, Ant. ชัยชนะ, Example: สงครามโลกครั้งที่ 2 ปิดฉากลงด้วยความปราชัยของฝ่ายญี่ปุ่นในวันที่ 15 สิงหาคม 2488 |
ชนะ | (v) beat, See also: defeat, overcome, conquer, gain a victory, triumphed over, Ant. แพ้, พ่าย, พ่ายแพ้, Example: ในการรบครั้งนี้ทหารฝ่ายสัมพันธมิตรชนะศัตรู |
สยบ | (v) defeat, See also: beat, conquer, overcome, Example: ท่านผู้บังคับบัญชาสามารถสยบการเคลื่อนไหวของฝ่ายทหารให้ราบคาบลงได้, Thai Definition: ทำให้พ่ายแพ้ |
เอาชนะ | [aochana] (v, exp) EN: win ; triumph ; conquer ; overcome ; beat ; defeat FR: vaincre ; surmonter ; remporter la victoire |
อปรา | [aparā] (v) EN: fail ; be defeated ; lose ; be beaten FR: perdre ; être battu |
ชนะ | [chana] (v) EN: win ; defeat ; beat ; triumph (over) ; overcome ; conquer ; gain a victory FR: gagner ; vaincre ; battre ; éliminer ; défaire (litt.) |
ชนะสงคราม | [chana songkhrām] (v, exp) EN: defeat the war ; conquer FR: gagner la guerre ; vaincre |
เฆี่ยน | [khīen] (v) EN: defeat ; beat FR: battre ; défaire (litt.) |
ขี้แพ้ชวนตี | [khīphaē chūan tī] (v, exp) EN: quarrelsome after defeat ; being a bad loser FR: être mauvais perdant |
คว่ำ | [khwam] (v) EN: overturn ; overthrow ; upset ; destroy ; ruin ; defeat FR: renverser ; défaire |
หงายท้อง | [ngāithøng] (v) EN: be defeated ; lose |
ปราชัย | [parāchai] (n) EN: defeat ; failure ; rout FR: défaite [ f ] |
ปราชัย | [parāchai] (v) EN: lose ; be defeated ; be beaten ; suffer defeat ; rout FR: perdre ; être battu ; être défait ; subir une défaite |
defeat | |
defeats | |
defeated | |
defeated | |
defeating | |
defeatism | |
defeatist |
defeat | |
defeats | |
defeated | |
defeating | |
defeatism | |
defeatist | |
defeatists |
defeat | (n) an unsuccessful ending to a struggle or contest, Syn. licking, Ant. victory |
defeated | (n) people who are defeated, Syn. discomfited |
defeated | (adj) beaten or overcome; not victorious, Ant. undefeated |
defeated | (adj) disappointingly unsuccessful, Syn. foiled, thwarted, frustrated, discomfited, disappointed |
defeatism | (n) acceptance of the inevitability of defeat |
defeatist | (n) someone who is resigned to defeat without offering positive suggestions, Syn. negativist |
Defeat | n. [ Cf. F. défaite, fr. défaire. See Defeat, v. ] Upon whose property and most dear life |
Defeat | v. t. His unkindness may defeat my life. Shak. [ 1913 Webster ] He finds himself naturally to dread a superior Being that can defeat all his designs, and disappoint all his hopes. Tillotson. [ 1913 Webster ] The escheators . . . defeated the right heir of his succession. Hallam. [ 1913 Webster ] In one instance he defeated his own purpose. A. W. Ward. [ 1913 Webster ] Sharp reasons to defeat the law. Shak. |
defeatism | n. acceptance of the inevitability of defeat. [ WordNet 1.5 ] |
Defeature | n. [ OF. desfaiture a killing, disguising, prop., an undoing. See Defeat, and cf. Disfeature. ] |
Defeatured | p. p. Changed in features; deformed. [ R. ] [ 1913 Webster ] Features when defeatured in the . . . way I have described. De Quincey. [ 1913 Webster ] |
击败 | [击 败 / 擊 敗] defeat; beat #3,808 [Add to Longdo] |
惨败 | [惨 败 / 慘 敗] defeat #15,410 [Add to Longdo] |
残敌 | [残 敌 / 殘 敵] defeated enemy #77,183 [Add to Longdo] |
溃兵 | [溃 兵 / 潰 兵] defeated troops; routed army; scattered soldiers #84,173 [Add to Longdo] |
敗 | [はい, hai] (n) (1) loss; defeat; (suf, ctr) (2) (ant #1,349 [Add to Longdo] |
敗退 | [はいたい, haitai] (n, vs) being defeated; being eliminated (from competition); (P) #2,105 [Add to Longdo] |
負け | [まけ, make] (n) defeat; loss; losing (a game); (P) #3,182 [Add to Longdo] |
勝負 | [しょうぶ, shoubu] (n, vs) victory or defeat; match; contest; game; bout; (P) #3,597 [Add to Longdo] |
敗北 | [はいぼく, haiboku] (n) (1) defeat; (vs, vi) (2) to be defeated; (P) #3,939 [Add to Longdo] |
敗戦 | [はいせん, haisen] (n, vs) defeat; losing a war; (P) #5,594 [Add to Longdo] |
倒す(P);斃す;殪す;仆す | [たおす, taosu] (v5s, vt) (1) (倒す only) to throw down; to bring down; to blow down; to fell; to knock down; to set (something) down on its side; to turn (something) on its side; (2) to kill; to defeat; to beat; (3) (倒す only) to overthrow; to trip up; to ruin; (4) (倒す only) to leave unpaid; to cheat; (P) #6,869 [Add to Longdo] |
勝敗 | [しょうはい, shouhai] (n) victory or defeat; issue (of battle); outcome; (P) #8,894 [Add to Longdo] |
敗れる | [やぶれる, yabureru] (v1, vi) to be defeated; to be unsuccessful; (P) #9,901 [Add to Longdo] |
落とす(P);落す | [おとす, otosu] (v5s, vt) (1) to drop; to lose; to let fall; to shed (light); to cast (one's gaze); to pour in (liquid); to leave behind; (2) to clean off (dirt, makeup, paint, etc.); to remove (e.g. stains or facial hair); to lose; to spend money at a certain place; to omit; to leave out; to secretly let escape; (3) to lose (a match); to reject (an applicant); to fail (a course); to defeat (in an election); (4) to lower (e.g. shoulders or voice); to lessen (e.g. production or body weight); to worsen (quality); to reduce (e.g. rank or popularity); to speak badly of; to make light of; to fall into straitened circumstances; (5) to fall into (e.g. a dilemma or sin); to make one's own; to have one's bid accepted; to force surrender; to take (e.g. an enemy camp or castle); to forcefully convince; to press for a confession; to deal with; (6) { comp } to download; to copy from a computer to another medium; (7) { MA } to make someone swoon (judo); (8) to finish a story (e.g. with the punch line); (9) to finish (a period, e.g. of fasting); (P) #10,232 [Add to Longdo] |