| ผู้บงการ | (n) instigator, See also: manipulator, Syn. คนบงการ, Example: เจ้าพ่อชิคาโกผู้นี้ เคยเป็นผู้บงการสั่งฆ่าคนนับไม่ถ้วน, Count Unit: คน, Thai Definition: คนที่ควบคุมดูแลสั่งการอย่างเฉียบขาด |
| ผู้ก่อกวน | (n) agitator, See also: instigator, troublemaker, firebrand, rabble-rouser, stirrer, Syn. ผู้ก่อความไม่สงบ, Example: ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของผู้ก่อกวนที่ตั้งใจจะทำให้เกิดความสั่นคลอนขึ้นในองค์กร, Count Unit: คน, กลุ่ม, Thai Definition: บุคคลที่ก่อให้เกิดความรำคาญหรือความไม่สงบต่อเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งอยู่ได้ |
| ผู้ก่อความไม่สงบ | (n) agitator, See also: instigator, troublemaker, firebrand, rabble-rouser, stirrer, Syn. ผู้ก่อกวน, Example: แผนนี้เป็นน้ำมือของผู้ก่อความไม่สงบที่กำลังพยายามจะโค่นรัฐบาล, Count Unit: คน, กลุ่ม, Thai Definition: บุคคลที่ก่อให้เกิดความรำคาญหรือความวุ่นวายให้เกิดขึ้น |
| ขะยุก | (v) incite, See also: instigate, provoke, abet, Thai Definition: ยุหรือหนุนส่ง |
| ปั่นหัว | (v) agitate, See also: instigate, incite, rouse, Syn. ยุแหย่, Example: ไทยเราก็ถูกอเมริกาปั่นหัวให้ต่อต้านกลุ่มผู้ก่อกรร้ายโดยเฉพาะนักการเมือง นักการศึกษาและข้าราชการ, Thai Definition: ยุให้ผิดใจกัน, Notes: (ปาก) |
| เป่าหู | (v) instigate, See also: abet, incite, Syn. ยุยง, ยุแยงตะแคงรั่ว, ยุให้รำตำให้รั่ว, Example: เธอก็เป็นอย่างนี้ใครเป่าหูทีสองทีเชื่อเขาไปทั้งหมด, Thai Definition: พูดให้เข้าหูบ่อยๆ เพื่อให้เชื่อ |
| เป่าหู | (v) instigate, See also: abet, incite, Syn. ยุยง, ยุแยงตะแคงรั่ว, ยุให้รำตำให้รั่ว, Example: เธอก็เป็นอย่างงี้ ใครเป่าหูทีสองทีเชื่อเขาไปทั้งหมด, Thai Definition: พูดให้เข้าหูบ่อยๆ เพื่อให้เชื่อหรือให้เห็นดีเห็นงามด้วย |
| ส่อเสียด | (v) instigate, See also: incite, Syn. ยุยง, ยุแหย่, Example: ในบรรดาศีลห้า ศีลข้อที่เสี่ยงต่อการล่วงละเมิดง่ายที่สุดก็คือศีลข้อ 4 ที่ว่าด้วยการไม่พูดเท็จ เว้นจากการพูดคำหยาบ พูดส่อเสียด พูดเพ้อเจ้อไร้ประโยชน์, Thai Definition: พูดให้แตกร้าว |
| เสี้ยม | (v) instigate, See also: abet, arouse, Syn. ยุแหย่, ยุยง, ยุแยง, ยุ, ยุแยงตะแคงรั่ว, เสี้ยมสอน, Example: ชาวบ้านพวกนี้คงจะมีคนเสี้ยมให้เป็นปรปักษ์กับรัฐบาลแน่ |
| การยุยง | [kān yuyong] (n) EN: incitement ; instigation FR: incitation [ f ] |
| การยุยงให้กระทำผิด | [kān yuyong hai kratham phit] (n, exp) EN: instigation to commit a crime |
| คนบงการ | [khon bongkān] (n, exp) EN: instigator |
| กระตุ้น | [kratun] (v) EN: push ; actuate ; activate ; goad ; urge ; egg on ; press ; encourage ; impel ; hasten ; accelerate ; incite ; instigate ; stimulate ; motivate ; give a fillip to/for ; excite ; jar ; spur ; prompt ; arouse FR: motiver ; presser ; stimuler ; secouer ; encourager ; exciter ; pousser ; inciter |
| ปั่นหัว | [pan hūa] (v, exp) EN: agitate ; instigate ; incite ; rouse ; confuse s.o. into taking an unwanted action FR: monter la tête |
| ผู้บงการ | [phūbongkān] (n) EN: instigator ; manipulator ; wirepuller ; powerbroker FR: instigateur [ m ] |
| ผู้ยุยง | [phū yuyong] EN: instigator ; provocateur ; abettor ; assistant ; helper ; supporter |
| ตัวการ | [tūakān] (n) EN: ringleader ; main culprit ; instigator ; chief ; proxy ; principal |
| ยุ | [yu] (v) EN: incite ; urge ; stir up ; instigate ; egg on ; provoke ; encourage ; spur ; egg s.o. on ; coax FR: exciter ; presser ; inciter ; pousser ; provoquer ; fouetter (fig.) |
| ยั่วยุ | [yūayu] (v) EN: incite ; provoke ; arouse ; instigate ; urge ; stir up ; encourage ; spur ; stimulate ; foment FR: provoquer ; exciter |
| Instigate | v. t. [ imp. & p. p. Instigated p. pr. & vb. n. Instigating ] [ L. instigatus, p. p. of instigare to instigate; pref. in- in + a root akin to G. stechen to prick, E. stick. See Stick. ] To goad or urge forward; to set on; to provoke; to incite; -- used chiefly with reference to evil actions; as, to instigate one to a crime. [ 1913 Webster ] He hath only instigated his blackest agents to the very extent of their malignity. Bp. Warburton. Syn. -- To stimulate; urge; spur; provoke; tempt; incite; impel; encourage; animate. [ 1913 Webster ] |
| Instigatingly | adv. Incitingly; temptingly. [ 1913 Webster ] |
| Instigation | n. [ L. instigatio: cf. F. instigation. ] The act of instigating, or the state of being instigated; incitement; esp. to evil or wickedness. [ 1913 Webster ] The baseness and villainy that . . . the instigation of the devil could bring the sons of men to. South. [ 1913 Webster ] |
| instigative | adj. arousing to action or rebellion.
Syn. -- incendiary, incitive, inflammatory, rabble-rousing, seditious. [ WordNet 1.5 ] |
| Instigator | n. [ L.: cf. F. instigateur. ] One who instigates or incites. Burke.
Syn. -- inciter, instigant. [ 1913 Webster ] |
| アジる | [aji ru] (v5r, vt) (See アジテーション) to stir up; to instigate (somebody to do something); to agitate; to foment [Add to Longdo] |
| 火付け役 | [ひつけやく, hitsukeyaku] (n) instigator; troublemaker; (P) [Add to Longdo] |
| 旗振り | [はたふり, hatafuri] (n) flagwaving; flagman; (in athletic competition) starter; instigator; leader [Add to Longdo] |
| 教唆 | [きょうさ, kyousa] (n, vs) instigation; (P) [Add to Longdo] |
| 教唆罪 | [きょうさざい, kyousazai] (n) criminal instigation [Add to Longdo] |
| 教唆者 | [きょうさしゃ, kyousasha] (n) instigator [Add to Longdo] |
| 教唆扇動;教唆煽動 | [きょうさせんどう, kyousasendou] (n, vs) instigation and abetment [Add to Longdo] |
| 教唆犯 | [きょうさはん, kyousahan] (n) criminal instigator [Add to Longdo] |
| 元兇 | [げんきょう, genkyou] (n) chief instigator; ringleader [Add to Longdo] |
| 唆し | [そそのかし, sosonokashi] (n) instigation [Add to Longdo] |
