| เอาแต่ | (adv) only for, See also: only, Syn. มัวแต่, Example: รัฐบาลควรเอาใจใส่เรื่องการกระจายรายได้ด้วย อย่าเอาแต่ขยายตัวทางเศรษฐกิจอย่างเดียว, Thai Definition: มุ่งเฉพาะ...อย่างเดียวเท่านั้น |
| เอาแต่ใจ | (v) consider only one's interests or wishes, See also: be self-willed, be self-centered, Example: การที่จะติดต่อสมาคมกับผู้อื่น เราจำต้องไม่เอาแต่ใจเราฝ่ายเดียว, Thai Definition: ถือใจตนเป็นใหญ่ |
| เอาแต่ใจ | (v) consider only one's interests or wishes, See also: be self-willed, be self-centered, Example: การที่จะติดต่อสมาคมกับผู้อื่น เราจำต้องไม่เอาแต่ใจเราฝ่ายเดียว, Thai Definition: ถือใจตนเป็นใหญ่ |
| เอาแต่ได้ | (v) just pursue private ends, See also: care only one's own interests, think only of one's own gain, be selfish and inconsiderate, Example: ความคิดที่จะเอาแต่ได้ของมนุษย์นั่นเองที่ทำให้สังคมวุ่นวายยุ่งเหยิง, Thai Definition: คำนึงถึงแต่ส่วนได้ของตน |
| เอาแต่ใจตัว | (v) be headstrong, See also: be willful, be self-willed, be determined, Syn. เอาแต่ใจตัวเอง, Example: การที่เด็กมีความคิดสำคัญในตัวเองและเอาแต่ใจตัวนั้นย่อมจะไม่ช่วยให้เขาสามารถดำเนินชีวิตในสังคมกับผู้อื่นได้, Thai Definition: ถือใจตนเป็นใหญ่ |
| เอาแต่ใจตัวเอง | (adj) self-willed, Syn. เอาแต่ใจ, Example: ลูกเขาเป็นเด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง เพราะพ่อแม่เลี้ยงแบบตามใจมากเกินไป, Thai Definition: ที่มีนิสัยถือเอาความต้องการของตนเป็นใหญ่โดยไม่ยินยอมผู้อื่น |
| เอาแต่ | ว. มุ่งเฉพาะอย่างเดียวเท่านั้น เช่น เอาแต่เรียน เอาแต่งาน เอาแต่กิน เอาแต่เล่น. |
| เอาแต่ใจ | ว. ถือใจตนเป็นใหญ่. |
| กลั่น | (กฺลั่น) ก. คัดเอาแต่ส่วนหรือสิ่งที่สำคัญหรือที่เป็นเนื้อแท้ด้วยวิธีต้มให้ออกเป็นไอ แล้วใช้ความเย็นบังคับให้เป็นของเหลว เช่น กลั่นนํ้า เรียกน้ำที่ได้จากกรรมวิธีเช่นนั้น ว่า น้ำกลั่น, โดยปริยายหมายความว่า คัดเอา เลือกเอา. |
| กลั่นกรอง | ก. คัดเลือกเอาแต่สิ่งที่เห็นว่าดีที่สุด, พิจารณาอย่างถี่ถ้วนรอบคอบ. |
| เก็บความ | ก. เลือกเอาแต่ข้อความที่สำคัญ. |
| เกรอะ | (เกฺรอะ) ก. แยกเอาแต่ส่วนที่เป็นนํ้าใสหรือส่วนละเอียดที่นอนก้นอยู่ด้วยเครื่องกรองมีผ้าหนาหรือกระดาษฟางเป็นต้น เช่น เกรอะนํ้าปลา เกรอะแป้ง. |
| เกล็ด | ก. ขบให้เมล็ดแตกเพื่อกินเนื้อใน (ใช้แก่สิ่งที่เป็นเม็ดเล็ก ๆ ) เช่น เกล็ดเมล็ดแตงโม นกเกล็ดข้าว, โดยปริยายหมายความว่าตัดเอาแต่ที่ดี ๆ เช่น เกล็ดไพ่. |
| เกาะกิน | ก. อาศัยกินอยู่กับคนอื่นโดยเอาแต่ประโยชน์ฝ่ายเดียว ไม่ช่วยทำงานหรือช่วยเหลือจุนเจือผู้นั้น, ทำตัวดุจกาฝาก. |
| แก่งแย่ง | ก. พยายามเอารัดเอาเปรียบกันหรือจะเอาแต่ได้ข้างเดียว, ไม่ปรองดองกัน. |
| แก้ม | น. บริเวณหน้าทั้ง ๒ ข้างถัดตาลงมา, ราชาศัพท์ว่า พระปราง, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีรูปเช่นนั้น เช่น เฉือนมะม่วงเอาแต่ ๒ แก้ม = เฉือนเอา ๒ ส่วนที่มีลักษณะเหมือนแก้ม. |
| ขี้เกียจสันหลังยาว, ขี้เกียจหลังยาว | ก. เกียจคร้านเอาแต่นอน. |
| เขม้น | (ขะเม่น) ก. เพ่ง, จ้องดู, มุ่งโดยเฉพาะ เช่น ฝ่ายผู้ได้พิจารณาว่ากล่าวบางคนก็ลำเอียงไปว่าทรัพจะได้เปนหลวง เขม้นว่ากล่าวกันโชกข่มขี่จเอาแต่ทรัพเปนหลวงจงได้ (สามดวง), มักใช้เข้าคู่กับคำ มอง เป็น เขม้นมอง หรือ มองเขม้น, (โบ) เขียนเป็น ขเม่น ก็มี เช่น ขเม่น, คือ คนฤๅสัตวแลดูสิ่งของใด ๆ เพ่งตาดูไม่ใคร่จะกพริบ (ปรัดเล). |
| จีวร, จีวร- | (จีวอน, จีวอนระ-) น. เครื่องนุ่งห่มของภิกษุสามเณรในพระพุทธศาสนา, ผ้าสำหรับห่มของภิกษุสามเณร, คู่กับ สบง, ภาษาปากเรียก ผ้าเหลือง. [ ในพระพุทธศาสนา จีวร ในคำว่า บาตรจีวร หรือ ไตรจีวร หมายเอาผ้าทั้ง ๓ อย่าง คือ ผ้าทาบ (สังฆาฏิ) ผ้าห่ม (จีวร) และผ้านุ่ง (สบง), ในคำว่า สบง จีวร สังฆาฏิ หมายเอาแต่ผ้าห่มอย่างเดียว ]. |
| เฉือน | ก. เชือดแบ่งเอาแต่บางส่วน, โดยปริยายหมายความว่า ชนะไปนิดเดียว, ชนะอย่างหวุดหวิด. |
| ตามอำเภอใจ | ว. เอาแต่ใจตัว ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น. |
| เตลิด | (ตะเหฺลิด) ก. แตกหนีไปคนละทิศละทาง, หนีไปอย่างไร้ทิศทาง, เช่น ฝูงวัวเตลิดไป, โดยปริยายหมายความว่า รั้งไม่อยู่ เช่น เด็กคนนี้เตลิดไปแล้ว เอาแต่เที่ยวเตร่ไม่ยอมเรียนหนังสือ. |
| แต่ ๑ | ว. เฉพาะ, อย่างเดียว, เท่านั้น, เช่น เลือกเอาแต่ดี ๆ อยู่แต่ในบ้าน. |
| ถ่ายเดียว | ว. ฝ่ายเดียว เช่น เอาแต่ได้ถ่ายเดียว เห็นแต่ประโยชน์ถ่ายเดียว. |
| ท่าเดียว | ว. อย่างเดียว, ประการเดียว, ถ่ายเดียว, เช่น วัน ๆ จะเอาแต่กินท่าเดียว. |
| เนื้อ ๑ | สิ่งที่ประกอบกันเป็นตัวอาหาร, คู่กับ นํ้า เช่น แกงมีแต่นํ้าไม่มีเนื้อ เอาแต่เนื้อ ๆ |
| เฟ้น ๑ | ก. คัดเอาแต่ที่ดี, คัดเอาแต่ที่ต้องการ, เลือกเฟ้น ก็ว่า. |
| มักง่าย | ก. มีนิสัยชอบเอาแต่ความสะดวกเข้าว่า. |
| เลือกเฟ้น | ก. คัดเอาแต่ที่ดีเด่น, คัดเอาแต่ที่ต้องการ, เช่น เลือกเฟ้นนักกีฬาทีมชาติ เลือกเฟ้นข้าราชการดีเด่น, เฟ้น ก็ว่า. |
| เลือกสรร | ก. พิจารณาคัดเอาแต่ที่ดี ๆ เช่น เลือกสรรถ้อยคำมาใช้ให้เหมาะสม. |
| แล่ | ก. นอนใบมีดแล้วเฉือนเอาออก เช่น แล่เอาแต่เนื้อ ๆ. |
| สันหลังยาว | ว. เรียกคนเกียจคร้านเอาแต่นอน ว่า ขี้เกียจสันหลังยาว หรือใช้สั้น ๆ ว่า สันหลังยาว ก็มี, ขี้เกียจหลังยาว ก็ว่า. |
| สำรวย | ว. ทำกิริยากรีดกรายหยิบหย่ง, เอาแต่แต่งตัว, เช่น ท่าทางสำรวยอย่างนี้ คงจะทำงานหนักไม่ไหว. |
| เสียนิสัย | ก. มีนิสัยไม่ดี เช่น พ่อแม่มีลูกคนเดียว จึงตามใจจนลูกเสียนิสัย เอาแต่ใจตัวเอง. |
| หลังยาว | ว. เรียกคนเกียจคร้านเอาแต่นอน ว่า ขี้เกียจหลังยาว, ขี้เกียจสันหลังยาว ก็ว่า. |
| อำเภอใจ | น. ความคิดเห็นโดยเอาแต่ใจตัว. |
| Actions speak louder than words. | (idm) ลงมือทำดีกว่าเอาแต่พูด |
| forget oneself | (phrv) ไม่เห็นแก่ตัว, See also: ไม่เอาแต่ได้ |
| perverse | (adj) ดื้อรั้น, See also: ดื้อ, ดันทุรัง, เอาแต่ใจ, หัวแข็ง, Syn. headstrong, stubborn, wayward, Ant. tractable |
| perversely | (adv) อย่างดื้อรั้น, See also: อย่างดื้อ, อย่างเอาแต่ใจ, อย่างหัวแข็ง, Syn. obstinately |
| sofa spud | (sl) คนที่เอาแต่นั่งดูทีวี |
| spoiled rotten | (sl) โดนตามใจ, See also: เอาแต่ใจตัว |
| couch potato | (sl) คนขี้เกียจ (มักเอาแต่นั่งดูทีวี) |
| self-centered | (adj) เห็นแก่ตัวเอง, See also: ซึ่งเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน, ซึ่งเอาแต่ใจตนเอง, ซึ่งคิดถึงแต่ตนเอง, Syn. selfish, self-important, unconcerned, egoistic |
| self-indulgent | (adj) ตามใจตัวเอง, See also: ซึ่งปล่อยตัวเอง, ซึ่งเอาแต่ใจตัวเอง, Syn. indulgent, intemperate, luxurious |
| self-willed | (adj) ดื้อดึง, See also: ดื้อรั้น, เอาแต่ใจตัวเอง, ถือทิฐิ, Syn. disobedient, difficult, obstinate, willful |
| wayward | (adj) เอาแต่ใจ, See also: ดื้อดึง, หัวแข็ง, ไม่เชื่อฟัง, Syn. disobedient, headstrong, willful, Ant. obedient |
| waywardness | (n) ความดื้อรั้น, See also: ความเอาแต่ใจ, ความความดื้อดึง, ความหัวแข็ง, ความไม่เชื่อฟัง, Syn. disobedience, headstrongness, willfulness, Ant. obedience |
| arbitrary | (อาร์'บิทระรี) adj. ตามอำเภอใจ, ไร้เหตุผล, เอาแต่อารมณ์, โดยพลการ, ตัดสินโดยผู้ตัดสิน (แทนที่จะโดยกฎหมายของรัฐ) . -arbitrariness n., Syn. capricious, frivolous |
| brute force | เอาแต่แรงหมายถึง การออกแรงทำงานบางอย่างโดยไม่มีการคำนึงถึงรูปแบบ ความงดงาม หรือความสุนทรีย์ใด ๆ เลย |
| headstrong | adj. เอาแต่ใจ, ดื้อรั้น, แน่วแน่, จงใจ, โดยตั้งใจ., See also: headstrongly, Syn. stubborn |
| megrim | (มี'กริม) n. จิตใจที่เศร้า, ความหดหู่ใจ, การเอาแต่ใจ, การตามอำเภอใจ, อาการปวดศีรษะ ข้างเดียว |
| moonish | (มู'นิช) adj. ไม่แน่นอน, เอาแต่ใจ, อ้วนกลมและนิ่ม. |
| self-will | (เซลฟวิล', เซลฟ'วิล) n. ความดื้อรั้น, ความเอาแต่ใจตัว, การถือทิฐิมานะ., See also: self-willed adj. self-willedly adv. self-willedness n., Syn. stubborn willfulness |
| wayward | (เว'เวิร์ด) adj. เถลไถล, ผ่าเหล่า, ไม่เชื่อฟัง, ถือทิฐิ, ดื้อดึง, เอาแต่ใจ, ไม่แน่นอน, ผันแปร, เปลี่ยนแปลง, See also: waywardly adv. way wardness n., Syn. headstrong |
| whimsied | (วิม'ซีดฺ) adj. ซึ่งคิดแปลก ๆ หรือเพ้อฝัน, ชอบกล, เอาแต่ใจตัว, มีจิตใจแปรปรวน |
| whimsy | (วิม'ซี) n. ความคิดแปลก ๆ , ความคิดเพ้อฝัน, ความแปรปรวนของจิตใจหรืออารมณ์, ความชอบกล, ความเอาแต่ใจของตัวเอง, อำเภอใจ |
| capricious | (adj) ไม่แน่นอน, เอาแต่ใจ, ตามอำเภอใจ |
| froward | (adj) เอาแต่ใจ, ดันทุรัง, ดื้อรั้น |
| headstrong | (adj) ดื้อดึง, มุทะลุ, เอาแต่ใจ, ดื้อรั้น |
| overbearing | (adj) กดขี่, ยกตนข่มท่าน, เอาแต่ใจ, ครอบงำ |
| SELF-self-will | (n) ความเอาแต่ใจ, การถือทิฐิมานะ |
| wayward | (adj) ดื้อดึง, เอาแต่ใจ, เถลไถล, ผันแปร |
| wilful | (adj) เอาแต่ใจตนเอง, ดื้อรั้น, จงใจ, โดยเจตนา |
| wilfulness | (n) ความจงใจ, ความเอาแต่ใจตนเอง, ความดื้อรั้น |