| Gases, Asphyxiating and poisonous | ก๊าซพิษ [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี] |
| Asphyxia neonatorum | การหายใจไม่ออกในทารกแรกเกิด [TU Subject Heading] |
| Gases, Asphyxiating and poisonous | ก๊าซพิษ [TU Subject Heading] |
| Asphyxia | อาการหายใจไม่ออก, อัสฟีย์กซิอา, การขาดออกซิเจน, การหายใจไม่ออก, การขาดออกซิเจน, ภาวะขาดออกซิเจน, ขาดออกซิเจน, การสลบ, การขาดอ๊อกซิเจน, แอสฟิกเซีย, แอสฟิคเซีย, การขาดออกซิเจน, หายใจไม่ออก, ภาวะขาดออกซิเจน, ตัวซีดอ่อนปวกเปียกและเขียว, หายใจลำบาก [การแพทย์] |
| Asphyxia Neonatorum | การหายใจไม่ออกในทารกแรกเกิด [การแพทย์] |
| Asphyxia, Acute | การหายใจไม่ออกอย่างกระทันหัน [การแพทย์] |
| Asphyxia, Birth | การหายใจถูกกดจากการคลอด, การรักษาเด็กขาดออกซิเจน [การแพทย์] |
| Asphyxia, Neonatal | การขาดอากาศในระยะแรกเกิด [การแพทย์] |
| Asphyxia, Perinatal | การขาดออกซิเจนในระยะแรกคลอดการขาดอากาศในระยะคลอด [การแพทย์] |
| Asphyxiants | สารทำให้หายใจได้น้อย [การแพทย์] |
| Asphyxiants, Simple | ก๊าซพิษที่ทำให้ร่างกายขาดออกซิเจนอย่างธรรมดา [การแพทย์] |
| Asphyxiation | การทำให้สภาวะไม่เหมาะสม [การแพทย์] |
| Chemical Asphyxiants | ก๊าซพิษที่ทำให้ร่างกายขาดออกซิเจน [การแพทย์] |
| asphyxia | (n) a condition in which insufficient or no oxygen and carbon dioxide are exchanged on a ventilatory basis; caused by choking or drowning or electric shock or poison gas |
| fire extinguisher | (n) a manually operated device for extinguishing small fires, Syn. asphyxiator, extinguisher |
| smother | (v) deprive of oxygen and prevent from breathing, Syn. suffocate, asphyxiate |
| suffocate | (v) impair the respiration of or obstruct the air passage of, Syn. stifle, asphyxiate, choke |
| suffocate | (v) be asphyxiated; die from lack of oxygen, Syn. stifle, asphyxiate |
| suffocation | (n) killing by depriving of oxygen, Syn. asphyxiation |
| suffocation | (n) the condition of being deprived of oxygen (as by having breathing stopped), Syn. asphyxiation |
| Asphyxial | a. Of or relating to asphyxia; as, asphyxial phenomena. [ 1913 Webster ] |
| Asphyxiate | v. t. To bring to a state of asphyxia; to suffocate. [ Used commonly in the past pple. ] [ 1913 Webster ] |
| Asphyxiation | n. The act of causing asphyxia; a state of asphyxia. [ 1913 Webster ] |
| Asphyxied | /mhw>, p. p. In a state of asphyxia; suffocated. [ 1913 Webster ] Variants: Asphyxiated |
| Asphyxy | { ‖ } n. [ NL. asphyxia, fr. Gr. &unr_;; 'a priv. + &unr_; to throb, beat. ] (Med.) Apparent death, or suspended animation; the condition which results from interruption of respiration, as in suffocation or drowning, or the inhalation of poisonous or irrespirable gases. [ 1913 Webster ] Variants: Asphyxia |
