bereave | (vt) ทำให้สูญเสีย, See also: พลัดพราก |
bereaved | (adj) ซึ่งสูญเสียญาติหรือเพื่อสนิท |
bereave of | (phrv) ทำให้สูญเสีย, See also: ทำให้สูญสิ้น |
bereavement | (n) การสูญเสียญาติหรือเพื่อนสนิท |
bereave | (บิรีฟว') { bereave/bereft, bereaved/bereft, bereaving, bereaves } vt. ทำให้สูญสิ้น, ทำให้หมด, เอาไปด้วยกำลัง, ปลิดชีพ, คร่าไปเสีย, See also: bereavement n. ดูbereave, Syn. deprive |
bereave | (vt) เสียไป, ทำให้สูญสิ้น, หมดไป, ปลิดชีพ |
bereavement | (n) การเสียไป, การหมดสิ้น, การปลิดชีพ |
Bereavement | การสูญเสียบุคคลที่รักจากการตาย [TU Subject Heading] |
วิโยค | (n) departure, See also: separation, estrangement, bereavement, Syn. การจากไป, การพลัดพราก, ความร้าง, ความห่างเหิน, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
กำพร้า | (adj) orphaned, See also: abandoned, helpless, bereaved, Example: ความเปลี่ยนแปลงทางด้านเศรษฐกิจและสังคม การแตกแยกของครอบครัวทำให้มีเด็กกำพร้าและเด็กไม่มีผู้เลี้ยงดูมากขึ้น, Thai Definition: ไร้บิดาหรือมารดาเลี้ยงดูแต่เด็ก |
คร่า | (v) bereave, See also: carry off, Syn. ทำลาย, Example: ปัจจุบันโรคหัวใจเป็นโรคที่คร่าชีวิตคนไทยเป็นอันดับหนึ่ง |
กำพร้า | [kamphrā] (adj) EN: orphaned ; abandoned ; helpless ; bereaved FR: orphelin ; abandonné |
พราก | [phrāk] (v) EN: separate ; part ; bereave FR: se séparer ; quitter |
bereave | |
bereaved | |
bereavement |
bereave | |
bereaved | |
bereaves | |
bereavement | |
bereavements |
bereave | (v) deprive through death |
bereaved | (n) a person who has suffered the death of someone they loved, Syn. bereaved person |
bereaved | (adj) sorrowful through loss or deprivation, Syn. grieving, sorrowing, grief-stricken, bereft, mourning |
mourning | (n) state of sorrow over the death or departure of a loved one, Syn. bereavement |
Bereave | v. t. Madam, you have bereft me of all words. Shak. [ 1913 Webster ] Bereft of him who taught me how to sing. Tickell. [ 1913 Webster ] All your interest in those territories Shall move you to bereave my life. Marlowe. [ 1913 Webster ] ☞ The imp. and past pple. form bereaved is not used in reference to immaterial objects. We say bereaved or bereft by death of a relative, bereft of hope and strength. [ 1913 Webster ] |
bereaved | adj. mourning due to the death of a loved one. |
Bereavement | n. The state of being bereaved; deprivation; esp., the loss of a relative by death. [ 1913 Webster ] |
Bereaver | n. One who bereaves. [ 1913 Webster ] |
Unbereaven | a. Unbereft. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
遗族 | [遗 族 / 遺 族] the bereaved; family of the deceased #66,578 [Add to Longdo] |
吊慰 | [吊 慰 / 弔 慰] to offer condolences; to console the bereaved #362,169 [Add to Longdo] |
喪偶 | [喪 偶 / 丧 偶] bereaved of one's spouse (literary) [Add to Longdo] |
哀失 | [哀 失] bereavement [Add to Longdo] |
Hinterbliebenen { pl } | the bereaved [Add to Longdo] |
Trauerfall { m } | bereavement [Add to Longdo] |
Verlust { m } (Todesfall) | bereavement [Add to Longdo] |
berauben | beraubend | beraubt | beraubt | beraubte | to bereave { bereaved, bereft; bereaved, bereft } | bereaving | bereaved; bereft | bereaves | bereaved; bereft [Add to Longdo] |
hinterblieben | bereaved [Add to Longdo] |
遺族 | [いぞく, izoku] (n) bereaved family; (P) #9,810 [Add to Longdo] |
死別 | [しべつ, shibetsu] (n, vs) bereavement #13,749 [Add to Longdo] |
哀痛 | [あいつう, aitsuu] (n, vs) sorrowing with the bereaved [Add to Longdo] |
遺家族 | [いかぞく, ikazoku] (n) bereaved family [Add to Longdo] |
遺族補償 | [いぞくほしょう, izokuhoshou] (n) compensation to the bereaved family [Add to Longdo] |