castaway | (n) คนที่เรืออับปาง |
castaway | (แคส'ทะเวย์) n. คนเรือแตก, คนนอกกฎหมาย adj. ล่องลอย, เรือแตก, ถูกทิ้งขว้าง, Syn. pariah, outcast |
castaway | (adj) ถูกทิ้ง, ล่องลอย, ถูกลอยแพ |
castaway | (n) คนที่เรืออับปาง, คนนอกกฎหมาย |
castaway | A hundred billion castaways looking for a home. |
castaway | Just a castaway an island lost at sea. |
castaway | |
castaways |
castaway | |
castaways |
castaway | (n) a shipwrecked person, Syn. shipwreck survivor |
outcast | (n) a person who is rejected (from society or home), Syn. Ishmael, pariah, castaway |
Castaway | n. Lest . . . when I have preached to others, I myself should be a castaway. 1 Cor. ix. 27. [ 1913 Webster ] |
Castaway | a. Of no value; rejected; useless. [ 1913 Webster ] |
Schiffbrüchige { m, f }; Schiffbrüchiger; Schiffsbrüchige { m, f } | castaway [Add to Longdo] |
Verworfene { m, f }; Verworfener | castaway [Add to Longdo] |
verworfen | castaway [Add to Longdo] |
漂流記 | [ひょうりゅうき, hyouryuuki] (n) castaway story (e.g. Robinson Crusoe); drifter's adventure tale [Add to Longdo] |
漂流者 | [ひょうりゅうしゃ, hyouryuusha] (n) person adrift on the sea; castaway (on an island) [Add to Longdo] |